วัยแสบสาแหรกขาด โครงการ 2
ตอนที่ 21
ครูป้องขอบคุณ กรบอกครูป้องว่าถ้ามีผู้ปกครองสนใจมากพอจะเปิดอีกห้อง ครูป้องไหวไหม ครูป้องตอบทันทีว่าได้เลย ถ้า ผอ.กับท่านรองคิดว่าต้องเพิ่มตนก็พร้อม
“ดีมาก...สำหรับปีการศึกษาหน้า ฝากท่านรองอัปเดตกันอีกทีนะครับ”
“ได้ค่ะ นอกจากเรื่องนี้ ดิฉันมีอีกเรื่องอยากเสนอค่ะ หลังจากที่ดิฉันได้ตามครูทรายไปดูแลเคสของวิธารี ทำให้ดิฉันพบว่าข้อมูลทางจิตวิทยาพื้นฐานมีความสำคัญมากๆ ดิฉันอยากให้มีการอบรมความรู้เรื่องจิตวิทยาพื้นฐานให้กับครูของเราค่ะ”
ครูเบญจาหันมองครูพรรณีอย่างแปลกใจ ในขณะที่ ครูพรรณียังคงพูดอย่างตั้งใจจริงจัง
“นักเรียนของเรามีหลายร้อยคน ที่ปรึกษาดูแลคนเดียวคงไม่ไหว ถ้าครูทุกคนช่วยเป็นหูเป็นตาให้ได้ ก็เป็นผลดีกับเด็กๆเองด้วย ถ้า ผอ.เห็นด้วย ดิฉันขอเป็นคนจัดการอบรมเองค่ะ”
ทุกคนในห้องประชุมต่างยิ้มดีใจกับการเปลี่ยนแปลงของครูพรรณี กรเห็นด้วยร้อยเปอร์เซ็นต์ บอกท่านรองจัดการได้เลย ครูพรรณีขอบคุณยิ้มอย่างมีแผนงานบางอย่างในใจ
หลังการประชุม ครูเบญจาถามครูพรรณีว่าทำไมอยู่ๆถึงเห็นด้วยกับโครงการของ ผอ.และครูทราย แล้วเรื่องอบรมจิตวิทยาพื้นฐาน รองจะทำจริงๆหรือ
“จริงสิ ถ้าไม่ทำฉันจะเสนอเหรอ อีกอย่างนะ อะไรที่ดีกับเด็กฉันก็เห็นด้วยทั้งนั้น ไม่ได้ยึดติดกับตัวบุคคล เรื่องการทำงานอะไรที่มันมากเกินไปฉันจะค้าน แต่เรื่องนี้ฉันสนับสนุนเพราะมันจำเป็นจริงๆ ครูเป็นคนที่อยู่กับเด็กมากที่สุด ถ้าเราเห็นปัญหาก่อนจะช่วยเด็กได้ก่อน”
ครูเบญจาอึ้ง เห็นด้วยกับครูพรรณี ถามว่าแล้วที่บอกว่ามีที่ปรึกษาแล้ว ใครหรือ?
ครูเบญจาถามครูพรรณี แต่พอหันมองก็ชะงักเพราะครูพรรณีต่อสายพูดกับปลายสายอย่างยินดี
“สวัสดีค่ะครูทราย...ดิฉันมีเรื่องขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ”
ทรายตอบรับด้วยความยินดีว่า “ทรายยินดีช่วยค่ะ”
“ดิฉันอยากเชิญครูทรายมาเป็นคนให้ข้อมูล เป็นผู้ดำเนินการอบรมน่ะค่ะ”
“เอ่อ...แต่ทรายคิดว่านอกจากทราย ยังมีอีกคนที่เหมาะจะเป็นผู้บรรยายนะคะ” แต่พอครูพรรณีถามว่าใคร ทรายบอกว่าไว้เดี๋ยวบอก
“ได้เลยค่ะ...ครูทรายคะ ดิฉันยังมีอีกเรื่องที่อยากปรึกษาค่ะ คือ...ดิฉันอยากทราบรายละเอียดของเด็กนักเรียนที่ชื่อ ‘ปุ่น’ ค่ะ”
ทรายอึ้งไป แววตานิ่ง เหมือนมีบางอย่างซ่อนอยู่...
ooooooo
โรงเรียนปิดเทอมแล้ว แต่ที่โรงเรียนยังจัดอบรมความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับสัญญาณและอาการทางสุขภาพจิตในวัยรุ่นที่ครูควรรู้ ครูต่างทยอยกันเข้ามาในที่ประชุมอย่างกระตือรือร้น
เมื่อใกล้เวลาเปิดประชุม ทุกคนต่างมองหาว่าใครจะเป็นคนพูด แต่พอเปิดเวที ทุกคนแอบตกใจที่ครูพรรณีขึ้นพูด ทุกคนฟังอย่างตั้งใจเพราะไม่คิดว่าครูพรรณีจะกลายเป็นคนหนึ่งที่มาทางนี้ด้วย!
