วัยแสบสาแหรกขาด โครงการ 2
ตอนที่ 20
นพลักษ์กับสมภพอึ้ง น้ำทิพย์ปล่อยเลยตามเลยเพราะตัวเองก็ไม่อยากปกปิดเรื่องนี้
“หมอบอกว่า เพราะความเครียดและพักผ่อนไม่เพียงพอ หลังจากเกิดเรื่อง ทั้งกรกับทรายก็มีเรื่องขัดใจกันสองสามครั้ง เลยขอแยกกันอยู่สักพัก เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละครับ”
นพลักษณ์ที่ยืนอยู่ถึงกับทรุดนั่ง วูบแรกที่ถามตัวเองคือ เพราะฉันหรือเปล่า??
เมื่อบอกความจริงกับนพลักษณ์กับสมภพแล้ว น้ำทิพย์มาดักรอทรายที่หน้าบ้านเพื่อจะบอกให้รู้ตัวก่อนเข้าบ้าน ทรายอึ้ง ตั้งสติก่อนเข้าไปรับมือกับปัญหาที่ใหญ่มาก
เมื่อพาทรายเข้าไปในห้องแล้ว น้ำทิพย์กับสักทองขอตัวไปรอข้างนอก ทรายเอ่ยขึ้นก่อนว่า
“ทราย...ขอโทษนะคะ...”
“หยุด! ไม่ต้องขอโทษ” นพลักษณ์หน้านิ่งจนทรายชะงักหน้าเสีย แต่นพลักษณ์พูดต่อด้วยน้ำเสียงอ่อนลง “แม่สิต้องเป็นฝ่ายขอโทษทราย...”
ทรายฟังแล้วจุก นพลักษณ์ยังคงพูดต่อด้วยความรักและห่วงใยทรายอย่างรู้สึกตัวเองผิด ที่เร่งให้ทรายลาออกและเรื่องลูกจนทำให้ทรายเครียด
“มันไม่ใช่เพราะคุณแม่หรอกค่ะ”
“มันใช่...แม่เขารู้ตัวยอมรับผิดเองแบบนี้ก็ดีแล้ว ทรายจะได้ไม่ต้องโทษตัวเองไงลูก” สมภพแทรกขึ้น ยิ้มอย่างให้กำลังใจ
กระนั้นทรายก็ยังตำหนิตัวเองว่าฝืนตัวเองเกินไป ทำงานหนักเกินไป ทำให้นพลักษณ์ยิ่งรู้สึกผิด พูดอย่างเข้าใจความรู้สึกของทรายว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับทราย แต่ทรายก็เข้มแข็งซึ่งตนก็ชื่นชมมาตลอด
“พ่อเป็นพยาน แม่ชมทรายเรื่องนี้ให้พ่อฟังตลอดว่า ‘บ้างาน’ มันคือคำชมนะ คนบ้างานอย่างคุณนพมอบคำว่า ‘บ้างาน’ ให้ใครสักคน แสดงว่ามันต้องไม่ธรรมดา” สมภพพูดติดตลกให้บรรยากาศผ่อนคลาย
“แม่อาจจะไม่เคยชมต่อหน้า...แต่วันนี้แม่ขอชม ทรายเป็นคนมีน้ำใจและคิดถึงคนอื่นก่อนเสมอ ถึงเวลาที่ทรายต้องคิดถึงตัวเองบ้างนะ...รักษาสุขภาพ สิ่งดีๆ จะต้องเกิดขึ้นอีกแน่นอน”
นพลักษณ์กอดทรายอย่างให้กำลังใจ ทรายขอบคุณและกอดตอบ รู้สึกอบอุ่นใจอย่างประหลาดที่วันนี้ตนได้รับการยอมรับจากนพลักษณ์แล้ว...สมภพมองภาพประทับใจนี้อย่างโล่งอกที่ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี
ooooooo
ระหว่างเดินทางกลับบ้าน สมภพบอกนพลักษณ์ว่าในเมื่อได้คุยกับทรายแล้วก็ควรคุยกับกรด้วย นพลักษณ์กังวลว่าลูกจะโกรธตนไหม สมภพลุ้นว่า “อยากรู้ก็ต้องถาม”
เมื่อนพลักษณ์คุยกับกร กรบอกว่าตนไม่โกรธแม่ แม้กรจะไม่โกรธ แต่นพลักษณ์บอกว่าลึกๆแล้วก็รู้สึกว่ามันมาจากแม่ นพลักษณ์ขอโทษกรที่ก้าวก่ายเรื่องในครอบครัวมากไป ต่อไปนี้จะไม่กดดันอะไรทั้งนั้น ไม่ว่าเรื่องการทำงานของทราย เรื่องมีลูก ให้กรกับทรายตัดสินใจกันเอง
“ขอบคุณนะครับแม่” กรซึ้งใจ แม้นพลักษณ์จะเพียงแค่ตบไหล่ตอบประสาหญิงแกร่ง แต่กรก็สัมผัสถึงความรักความห่วงใยของแม่เต็มหัวใจ
