วัยแสบสาแหรกขาด โครงการ 2
ตอนที่ 18
ขณะฆ้องวงศ์เหม็นกลิ่นน้ำยาล้างห้องน้ำจนจะอ้วกนั้น จู่ๆอันยาก็พรวดเข้าไปตบจนหน้าหัน ออมที่วิ่งตามมาพยายามดึงอันยาไว้ไม่อยากให้มีเรื่อง
“เฮ้ย...อันยา เป็นไร ตบเราไมเนี่ย”
“แกไม่รู้จริงๆเหรอไอ้ฆ้อง! แกทำชั่วไว้เยอะรึไงถึงจำไม่ได้ว่าทำอะไรลงไปบ้าง” ฆ้องวงศ์เริ่มนึกได้ “ที่ผ่านมา ที่แกแกล้งใบพัดฉันว่ามันเลวแล้วนะ แต่แกล้อเล่นกับความรู้สึกของคน มันโคตรเลวเลยว่ะ”
ฆ้องวงศ์หน้าชา ไม่เคยโดนผู้หญิงด่าขนาดนี้
อันยายิ่งด่าก็ยิ่งโกรธ
“ใบพัดมันก็คนนะเว้ย ถ้าฉันไม่รู้ว่ามันทำแบบนั้นเพราะแก ฉันอาจจะเกลียดมันไม่คุยกับมันไปเลย แต่โชคดีที่ฉันรู้!”
ฆ้องวงศ์พยายามจะอธิบาย แต่ถูกอันยาตะโกนใส่หน้าว่า
“ฉันเกลียดแกไอ้ฆ้อง!”
อันยาเดินออกไปเลย ออมรีบตาม ส่วนฆ้องวงศ์ยืนอึ้งสบถหัวเสีย “แม่งเอ๊ย!!!”
ฆ้องวงศ์หัวเสียที่โดนด่า พอหันมาก็เจอน้ำยาล้างห้องน้ำที่วางอยู่ในอ่างฉุนจนต้องหันหน้าหนี ด่าแม่งเอ๊ยแล้วยกลงวางที่พื้น
ใบพัดเดินเข้ามาไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นเดินผ่านฆ้องวงศ์ ตรงไปจะฉี่ ฆ้องวงศ์เห็นใบพัดก็ตาลุก แกล้งเตะถังน้ำที่ผสมน้ำยาล้างห้องน้ำที่มีฟองฟอดหกไหลนองพื้น
ใบพัดเหยียบน้ำลื่นจะล้มเอามือเท้าพื้นยันไว้มือรับน้ำหนักอย่างแรงจนร้องออกมาอย่างเจ็บปวดมือสั่น ฆ้องวงศ์ก็ตกใจ ออมกับอันยายังอยู่แถวนั้นได้ยินเสียงร้องก็ตกใจร้อง เฮ้ย รีบวิ่งไปที่ห้องน้ำชาย ได้ยินเสียงใบพัดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด...
“อ๊ากกกกก...ใบพัดเจ็บครับ ใบพัดเจ็บ”
เพื่อนๆและครูพาใบพัดไปที่ห้องพยาบาลของโรงเรียน มือใบพัดยังสั่นระริก พยาบาลเช็กว่าแขนหักหรือซ้น ใบพัดร้องเจ็บตลอดเวลา อันยากับออมยืนอยู่ข้างๆ หน้าเสียด้วยความสงสารใบพัด
กองพลกับครูป้องเดินเกือบเป็นวิ่งไปที่ห้องพยาบาล ครูป้องบอกกองพลว่า ใบพัดจะร้องดังหน่อย เพราะประสาทสัมผัสเขาดีกว่าเรา ถ้าเราเจ็บ 10 เขาอาจจะเจ็บ 20 หรือ 30
พยาบาลเช็กแล้วบอกว่าข้อมือไม่หัก แต่กล้ามเนื้อน่าจะอักเสบจากการกระแทก ถ้าจะให้ดีควรไปเช็กที่โรงพยาบาล กองพลก้มบอกใบพัดว่าเราจะไปโรงพยาบาลก่อนกลับบ้านนะ ใบพัดยังคงร้องน่าสงสาร...
“ใบพัดเจ็บครับ...ใบพัดเจ็บบบบบ”
