วิมานมนตรา
ตอนที่ 13
“ไปซะ ไปจากที่นี่ ไปให้พ้น มีอันตรายกำลังเข้ามาหา ไปไวๆนะคุณพลอย นังชื่น นังดาวเรือง”
เดือนดาราก็ได้ยินบทสวดนี้ด้วย วิญญาณพริ้งกับเอิบเห็นเป็นโอกาสดีจะลวงเดือนดารามาล้างแค้น!
“นังคุณผู้หญิงโคมเขียวมันหลงกลเรา มันออกมาแล้ว”
“ตอนนี้ไม่ใช่คุณผู้หญิงแต่เป็นคุณหญิง มีศักดิ์ศรีมากกว่าคุณผู้หญิง เข้าใจไหม”
“คุณอะไรก็ไม่สำคัญหรอก มันคือนางปีศาจร้ายทำลายชีวิตคนอื่น”
สองวิญญาณคู่กัดเถียงกันไม่หยุด พลันก็ชะงักเมื่อได้ยินเสียงข่มขู่ของเดือนดารา
“พวกเธอเป็นใคร หยุดก่อนนะ ฉันคือนายใหญ่ของที่นี่ อย่าขัดคำสั่ง”
วิญญาณพริ้งกับเอิบไม่หยุดแผลงฤทธิ์ แกล้งหลอกให้เดือนดารามาติดกับ เดือนดารากลัวแต่อยากรู้อยากเห็นมากกว่าเลยออกไปนอกเรือน
“ไม่ได้ยินหรือ ฉันบอกให้หยุด!”
เดือนดาราตะโกนเรียกคนมาช่วยแต่ไม่มีใครโผล่มาแม้แต่สำลี เธอกลัวมากแต่ไม่วายแหวลั่น
“อยากลองดีกับฉันมากใช่ไหม พรุ่งนี้ฉันจะให้คนสืบหาให้ได้ว่าแกทำแบบนี้ทำไม”
วิญญาณพริ้งกับเอิบสาแก่ใจที่เขย่าประสาทเดือนดาราได้ แกล้งทำให้เดือนดาราเห็นภาพหลอนและฝันร้ายจนหวิดจะคลั่งหากสำลีไม่สำเหนียกถึงความผิดปกติแล้วมาช่วยไว้
ooooooo
วิญญาณพริ้งกับเอิบหัวเราะชอบใจที่หลอกเดือนดาราให้หลอนสำเร็จ
“สมน้ำหน้านังคุณผู้หญิง!”
“นังคุณผู้หญิงโคมเขียวกลัวลนลาน หนีล้มลุกคลุกคลานเลยเนอะนังสาระแน”
“ฉันจะราวีมันต่อจนกว่ามันจะตายจาก”
“มันกินเลือดมนุษย์ถึงอยู่มาได้กว่าร้อยปี เราต้องหยุดมัน”
“อาคมไอ้หมอผีมันแก่กล้ากว่าเรา แหม...ถ้าหลวงปู่ยังอยู่มันสู้ไม่ไหวแน่ๆ”
สำลีตามล่าสองวิญญาณอาฆาตจนรู้ว่าทั้งคู่คือพริ้งกับเอิบ รีบไปรายงานเดือนดาราแต่เช้า...
“ใช่พวกมันแน่ มันไม่ยอมไปผุดไปเกิด มันรอมาร้อยปีเพื่อแก้แค้นคุณหญิง”
“พวกมันน่ากลัวมาก มันไม่กลัวเกรงฉันเลย”
“มันมีอาคมเพิ่มขึ้นจากแรงแค้นขอรับ มันสร้างเสียงสวดกุศลาดังทั่วรีสอร์ต กระผมยังได้ยินแว่วๆ”
“ฉันได้ยินถนัดชัดเจนมากจนต้องออกมาดู พวกนั้นก็ต้องได้ยินแต่เขาไม่พูด เราจะรับมือกับมันได้ยังไง”
“ยากขอรับ ตัวตนเนื้อแท้ของคุณหญิงบอบบางและอ่อนแอมากเนื่องจากอยู่มาร้อยกว่าปี”
“ถ้าอย่างนั้นพวกมันก็ต้องคอยมารังแกรังควานฉันร่ำไปโดยที่ฉันทำอะไรไม่ได้แม้แต่ป้องกันตัวเองงั้นหรือ”
“กระผมจะปกป้องคุณหญิงเองขอรับ ต่อไปนี้อย่าเปิดประตูดูใคร พยายามเก็บตัวเข้าไว้ รอวันที่คุณเก๋กับหมอตรินอายุยี่สิบห้า แต่คุณหญิงต้องทำให้พวกเขากลายเป็นคู่ครองกันโดยเร็วก่อนยี่สิบห้า”
“นี่แปลว่านังพลอยมันจะได้ดีมีสุขไปกับคุณเสริม”
“คุณหญิงต่างหากไม่ใช่คุณพลอย เพียงแค่อาศัยร่างของเธอเท่านั้น ทำใจเถิดขอรับ”
“แล้วคุณพี่ล่ะ”
“อย่าให้ท่านรู้สิขอรับว่าเรากำลังจะทำอะไรกับท่าน”
“จริงสินะ คุณพี่ก็จะไปอยู่ในร่างคุณเสริม ส่วนฉันก็จะกลายเป็นนังพลอยโดยสมบูรณ์เพียงแค่อาศัยร่างมัน แต่ถ้าคุณพี่รู้ว่าตัวตนจริงของนังพลอยคือฉัน...”
“นั่นต้องใช้ฝีมือของคุณหญิงแล้วขอรับ ได้อย่างต้องเสียอย่างขอรับ”
เดือนดาราต้องรับสภาพแบบเสียไม่ได้ โดยมีสำลีมองมาด้วยความสมใจที่ทุกอย่างเป็นตามแผน
ooooooo
คณะตรินมารวมตัวที่หน้าล็อบบี้รีสอร์ตของเดือนดาราแต่เช้า ลูกสาวบุญธรรมสามคนของเดือนดาราก็เช่นกัน โดยเฉพาะวริศราที่หน้ามุ่ยเพราะถูกแม่บังคับ
ตรินอดไม่ได้เย้าขำๆ “เมื่อคืนหลับฝันดีได้ฟังเพลงกุศลาบ้างหรือเปล่าครับคุณพี่เก๋”
วริศราชะงักเมื่อได้ยินว่าคณะตรินก็ได้ยินเสียงสวด แต่ทำมึนไม่รู้ไม่ชี้
“ฉันไม่ชอบเอาเรื่องส่วนตัวของฉันไปบอกใคร คนไม่มีมารยาทเท่านั้นที่เที่ยวไปถามความฝันของคนอื่น”
“ที่ผมถามเพราะว่าผมดันฝันเห็นคุณ”
ตรินโพล่งตามตรง วริศราอึ้งมากเพราะฝันเห็นเขาเช่นกัน กระนั้นก็ทำปั้นปึ่งใส่
“มาบอกฉันทำไม ไม่ได้อยากรู้”
“แต่ผมอยากรู้ เผื่อว่าบางทีคุณอาจฝันเห็นผมบ้างก็ได้ ผมมีลางสังหรณ์นะ”
“นี่...รีบขึ้นรถได้แล้ว สายแล้วแดดมันจะร้อน”
“คุณไม่ตอบรับและไม่ปฏิเสธ ผมยิ่งสงสัยว่าคุณกับผม คือเราสองคนจะฝันคนละเรื่องเดียวกัน คุณ...”
พูดไม่ทันจบก็ต้องหยุดไว้เพราะเดือนดาราโผล่มาทักทายพร้อมสำลี ตรินจะถามเรื่องเสียงสวดเมื่อคืนแต่เดือนดาราตัดหน้าเสนอให้เขากับเพื่อนเปลี่ยนห้องพักเพื่อกลบเกลื่อนความสงสัย
กระนั้นแววตาฉงนของตรินก็ทำให้เดือนดาราร้อนใจ หารือกับสำลี
“ที่นี่ยังมีพวกสัมภเวสีเร่ร่อนที่ลุงเลี้ยงดูไว้มากแค่ไหน”
“พอสมควรขอรับ แต่กระผมควบคุมมันได้ไม่ให้ออกนอกลู่นอกทาง”
“ให้พวกมันไปจัดการนังเอิบกับนังพริ้งได้ไหม”
“มันเป็นพวกผีกระจอก มันคงไม่อาจต่อกรกับนังเอิบและนังพริ้งได้หรอกขอรับ”
“ก่อกวนหรือสอดแนมหาที่อยู่ของมันสองคนล่ะ”
“กระผมจะลองดูขอรับ”
เดือนดาราพยักหน้าก่อนถามถึงขั้นตอนสำคัญของแผน
“งานบุญใหญ่ในวาระสำคัญของพวกเราดำเนินไปถึงไหนแล้ว”
“ไม่มีปัญหาขอรับ รอรวบรวมดวงชะตาที่จะมาเข้าพิธีให้ครบเท่านั้นขอรับ”
“ยังไงเราก็ต้องละเว้นคุณเสริมกับนังพลอย นอกนั้นอีกสี่คนมันใช่ดวงชะตาที่เราต้องการไหม”
“ใช่แน่นอนขอรับ”
“ดังนั้นกำจัดมันให้ไวที่สุด อย่าให้พลาด พวกมันเริ่มพูดมากขึ้นทุกที”
“ขอรับ แต่...ให้หลังจากวันประกอบพิธีบุญใหญ่ก่อนนะขอรับ และอีกอย่างเพื่อทำให้หมอตรินหนีไม่พ้นจากเรา คุณหญิงควรรีบผูกมัดเขาให้เร็วที่สุดทุกวิถีทาง”
“วิธียังไงหรือ”
“ให้เขาผูกพันกับคุณเก๋ขอรับ”
ooooooo
