ใต้ชายคารัก

บทที่ 122 ความช่วยเหลือจากเขา (2)

เขาเชื่อแน่ว่าซ่งชิงชุนตบหน้าถังหน่วน ถ้าหากความอดทนของเธอถึงขีดสุดขึ้นมาจริงๆ เธอคงทำเช่นนั้น เหนือสิ่งอื่นใดก็คือ ตั้งแต่ยังเด็กเธอได้รับการพะเน้าพะนอเอาใจโดยไร้เงื่อนไขจากเขาและซ่งเฉิง อย่างที่เรียกว่าสงวนไม้เรียวและให้ท้ายเด็กนั่นเลยทีเดียว

อย่างไรก็ตามนอกเหนือจากนิสัยไม่มีเหตุผลเพียงเล็กน้อยของเธอแล้ว เธอเป็นคนจิตใจดีมีเมตตาอย่างแน่นอน เธอรู้ดีว่าคนขอทานบนถนนเป็นคนหลอกลวงขี้โกงอย่างที่สุด แต่เธอก็ยังคงให้เงินพวกเขาทุกครั้ง เพราะฉะนั้นเขาไม่มีทางเชื่อว่าคนเช่นซ่งชิงชุนจะฆ่าใครได้

ความไว้วางใจและความผูกพันเช่นนี้ก่อตัวขึ้นมาเนิ่นนานด้วยมิตรภาพ เป็นความไว้วางใจที่ไม่มีวันสั่นคลอนไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาต้องการช่วยซ่งชิงชุนอย่างแท้จริง แต่เขาตระหนักดีว่า ไม่ว่าเขาจะใช้สมองคิดแล้วคิดอีกหนักสักแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถหาข้อโต้แย้งเชิงตรรกะมาช่วยแก้คดีของเธอได้ ทว่าอย่างไรก็ตามเขาไม่อาจยอมให้ซ่งชิงชุนถูกดึงเข้าไปพัวพันกับคดีความอย่างแน่นอน...

ฉินอี่หนานสูดลมหายใจลึก และค่อยๆ หันหน้ากลับไปมองถังหน่วน เขาพิจารณานัยน์ตาเธออยู่ครู่หนึ่งแล้วเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน “ถังหน่วน คุณรู้ดีที่สุดว่าผมปฏิบัติต่อคุณอย่างไรในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ผมไม่เคยขอร้องอะไรคุณเลย แต่คราวนี้ผมขอร้อง คุณช่วยลืมเรื่องนี้ และอย่าเอาเข้าไปเกี่ยวข้องกับตำรวจเลยได้ไหม ได้โปรดเถอะ 

“ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าซ่งซ่งต้องการทำร้ายคุณจริงๆ ทำไมเธอถึงยังอยู่ตรงนี้เพื่อเรียกคนมาช่วย หลังจากคุณตกน้ำลงไปแล้ว”

มือของถังหน่วนแอบกำแน่น เธอไม่คาดคิดจริงๆ ว่าความไว้เนื้อเชื่อใจที่ฉินอี่หนานมีต่อซ่งชิงชุนจะลึกซึ้งถึงเพียงนี้ เธอต้องกระโดดลงไปในน้ำและเกือบจะทำให้ตัวเองแข็งตาย ดังนั้นเธอจะปล่อยซ่งชิงชุนพ้นจากเบ็ดไปง่ายๆ อย่างนั้นหรือ

ถังหน่วนก้มหน้าต่ำลงไปอีกทำท่าราวกับกำลังจมลึกอยู่ในความคิด เมื่อเห็นว่าไม่มีใครมอง เธอก็แอบสบตากับเพื่อนร่วมงานหญิงที่ช่วยเธอก่อนหน้านี้ เพื่อนร่วมงานหญิงคนนั้นจึงพูดแทรกขึ้นมาทันที “การทำแบบนั้น ก็เพื่อที่เธอจะได้สร้างเรื่องขึ้นมาแก้ต่างให้กับตัวเองไงล่ะ ถ้าถังหน่วนตายขึ้นมาจริงๆ ตามแผนที่เธอวางไว้ ก็จะได้ไม่มีพยานรู้เห็น แต่ถ้าถังหน่วนไม่จมน้ำ เธอก็สามารถใช้วิธีนี้อ้างความบริสุทธิ์ของเธอ แบบนี้ไงที่เรียกว่าโจรสวมรอยเป็นตำรวจ!

“ยืนเถียงกันอยู่ตรงนี้พวกเราคงไม่ได้ไปไหนสักที โทรเรียกตำรวจดีที่สุด! เราจะปล่อยให้การสอบสวนเป็นหน้าที่ของตำรวจ”

แล้วเพื่อนร่วมงานหญิงคนนั้นก็รีบควักโทรศัพท์ของเธอออกมากดหมายเลข ‘หนึ่ง หนึ่ง ศูนย์’

ถึงแม้ว่าซ่งชิงชุนจะบริสุทธิ์จริงๆ ทว่าเมื่อเธอได้ยินเสียงกดหมายเลข หัวใจของเธอซึ่งสงบลงจากคะแนนความมั่นใจและความไว้วางใจของฉินอี่หนาน ก็เริ่มสั่นรัวขึ้นมาอีกด้วยความหวาดกลัว

เธอรู้ดีว่าถ้าเธอถูกตำรวจพาตัวไปจะต้องมีการสืบสวนและสอบสวนเป็นชุด เธอเคยเห็นสถานการณ์เช่นนี้มามากมายทางโทรทัศน์ ถ้ามีเงินเธออาจหาทนายความดีๆ ได้ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็อาจได้รับการตัดสินอย่างผิดๆ และถูกส่งไปอยู่ในคุกด้วยข้อหาพยายามฆ่า...

จริงๆ แล้วเธออยากร้องตะโกนบอกพวกเขาว่าอย่าเรียกตำรวจ แต่เธอรู้ว่าเธอต้องอยู่เงียบๆ เพราะถ้าหากเธอเปิดปากก็จะยิ่งเป็นการพาตัวเองเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องมากยิ่งขึ้น

ความสิ้นหวังปรากฏขึ้นในสายตาของฉินอี่หนาน และโดยไม่คิดถึงอะไรทั้งสิ้น เขาผลักถังหน่วนออกไปและรีบพุ่งไปหาพนักงานหญิงทันที อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะรวดเร็วแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถเร็วไปกว่านิ้วของเธอคน

นั้น

ขณะที่เธอกดหมายเลขทั้งสามเสร็จและกำลังจะกดปุ่มโทรออก มือของเธอก็สั่นอย่างรุนแรง และโทรศัพท์หลุดจากมือเธอ หล่นลงบนพื้นกระแทกเสียงดังปัง

หลังจากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงทุ้มนุ่มน่าฟังลอยมาจากที่ๆ ห่างออกไป “ใครว่าไม่มีพยาน”