ใต้ชายคารัก
ตอนที่ 118
ตอนที่ 118 ไม่มีใจให้เขาแล้ว (8)
ใบหน้าของถังหน่วนดูไร้สีเลือด เครื่องสำอางที่แต่งแต้มมาอย่างดีเปรอะเปื้อนจนหมด หล่อนอาจสำลักน้ำเพราะเอาแต่ไอไม่หยุด
สิ่งแรกที่หล่อนทำเมื่อเห็นฉินอี่หนาน คือคลานเข้าไปในอ้อมกอดของเขาแล้วร้องไห้
“เจ็บตรงไหนหรือเปล่า รู้สึกยังไงบ้าง” ฉินอี่หนานขมวดคิ้วมองถังหน่วนร้องไห้ในอ้อมแขนเขา ชายหนุ่มใช้ปลายนิ้วปาดน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงร้อนรนยิ่งขึ้น “ผมเรียกรถพยาบาลแล้ว ไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลกันนะ...”
ถังหน่วนไม่ตอบแต่หล่อนส่ายหน้า น้ำตายังคงไหลพราก
ตอนที่ถังหน่วยล้มลงบนตัวของซ่งชิงชุน เธอก็ไม่ได้หนาวเท่าไร แต่หลังจากฉินอี่หนานดึงถังหน่วนเข้าไปในอ้อมกอด สายลมหนาวเหน็บของฤดูหนาวทำให้ซ่งชิงชุนตัวสั่นไม่หยุด ตอนนั้นเองที่หญิงสาวรู้ตัวว่ายังคงนอนอยู่บนพื้น...เหมือนคนโง่
เมื่อฉินอี่หนานมาถึง ทั้งเธอกับถังหน่วนต่างล้มลงกับพื้น แต่... ในสายของฉินอี่หนาน เขาเห็นเพียงถังหน่วนเท่านั้น
ชายหนุ่มร้อนรนดูแลถังหน่วนอยู่นาน แค่กลับไม่รู้สักนิดว่าเธออยู่ที่นั่นด้วย
ซ่งชิงชุนเบือนสายตาจากฉินอี่หนานและถังหน่วน เธอกัดฟันแล้วพยุงตัวเองขึ้น
“ไม่เป็นไรแล้วนะ หยุดร้องไห้ได้แล้ว...” นาทีที่ซ่งชิงชุนยืนขึ้น เธอก็ได้ยินฉินอี่หนานพูดต่อ “เดินไหวหรือเปล่า ผมจะอุ้มคุณนะ...”
น้ำเสียงของเขาเปี่ยมล้นด้วยความกังวล
แล้วฉินอี่หนานก็พยายามอุ้มถังหน่วนขึ้นในอ้อมแขน
“ฉันไม่เป็นไร...” ถังหน่วนตอบในที่สุด น้ำเสียงหล่อนฟังเหมือนคนถูกหักหลังอย่างรุนแรง หญิงสาวพูดออกมาได้แค่สองคำแล้วก็เริ่มไอออกมาอีกครั้ง
ฉินอี่หนานรีบลูบหลังหล่อนเบาๆ เพื่อช่วยให้คอโล่ง
สายลมพัดเข้าใส่ทั้งถังหน่วนและซ่งชิงชุน ที่ตัวเปียกและสั่นสะท้านด้วยความหนาว แต่ฉินอี่หนาน รีบถอดเสื้อโค้ตออกมาคลุมให้ถังหน่วน
ซ่งชิงชุนยืนลำพังในสายลม โอบแขนกอดตัวเองไว้ เธอจ้องมองฉากนั้นก่อนเบือนหน้าหนีเงียบๆ
“เข้าข้างในกันก่อนนะ ตรงนี้หนาวมากเลย”
“คุณตกน้ำ เสื้อผ้าเปียกหมดแล้ว ต้องระวังไม่ให้เป็นหวัด”
“ขวัญเอ๊ยขวัญมา ตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ไม่ต้องร้องอีกแล้วนะ...”
ซ่งชิงชุนกำมือแน่น เมื่อได้คำพูดปลอบโยนที่ฉินอี่หนานพูดกับถังหน่วนลอยเข้ามาในหู เธอจ้องมองทะเลสาบที่ส่องประกายในค่ำคืน พร้อมกับความรู้สึกสิ้นหวังเหลือเกิน
ตอนที่ฉินอี่หนานสัญญาว่าจะดูแลเธอเป็นอย่างดี เพื่อชดเชยกับที่ซ่งเฉิงไม่อยู่แล้ว เธอรู้สึกซึ้งใจเป็นอย่างมาก ที่จริงตอนนั้น ในหัวใจของเธอ ฉินอี่หนานกลายมาเป็นคนเดียวในโลกนี้ที่เธอยังคงพึ่งพิงได้
เธอเคยคิดว่า หลังจากที่ตัดใจไม่หวังจากฉินอี่หนานแล้ว เธอก็ยังเหลือคำสัญญาที่เขาเคยให้ไว้
แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าตัวเองนั้นใสซื่อจริงๆ
คนคนเดียวที่จะอยู่เคียงข้างเธออย่างไม่มีเงื่อนไข คือซ่งเฉิง และตอนนี้ซ่งเฉิงไม่อยู่แล้ว ท้ายที่สุดเธอก็ตัวคนเดียวลำพังในโลกนี้ เธอพึ่งพิงใครไม่ได้เลยนอกจากตัวเอง
ซ่งชิงชุนกระชับแขนของตนขึ้นราวกับจะกอดตัวเองเอาไว้ เธอลดสายตาลงแล้วเริ่มเดินกลับไปที่วิลล่า
ก่อนที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจะกระโดดลงน้ำไปช่วยถังหน่วน เขาได้แจ้งผู้จัดการของสมาคม ณ เมืองหลวงไว้ และเนื่องจากเหตุการณ์นี้อาจเป็นวิกฤตต่อธุรกิจ ผู้จัดการสมาคมจึงเร่งมายังที่เกิดเหตุทันที
เพราะกลัวว่าจะมีการฟ้องร้องกันตามมา ผู้จัดการเลยรีบมาไถ่ถามอาการของถังหน่วน
