ตะกรุดโทน

แล้วก็เกิดเหตุการณ์ระทึก เมื่อด้านหลังรถปิดท้ายขบวนขนนักโทษถูกรถลึกลับที่มีชายฉกรรจ์อำพรางใบหน้า อาวุธครบมือ ขับมาจี้ท้ายขบวนรถแล้วยิงกราดใส่หูดับตับไหม้ เสียงปืนต่อสู้กันสนั่นไปทั้งดงพญาไฟ!

นักโทษในรถมองหน้ากันอย่างแปลกใจ สยุมภูอยู่ในความระวังเต็มที่ ใจนึกถึงปืนพกที่ซ่อนอยู่และพร้อมใช้งาน มะฮาแว ไข่นุ้ย อุสมาน สิน แทน ต่างอยู่ในท่าระวังเต็มที่เพราะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

“นายกูมาช่วยแล้ว” ศักดาบอกเพื่อนๆ กระหยิ่มในหน้า

“เกิดเหตุยิงกันข้างหลัง เข้าใจว่าจะมีการชิงตัวนักโทษ” ผู้คุมวิทยุไปที่รถตำรวจนำขบวน

ตำรวจรับทราบแล้วชะลอรถหลบให้รถขนนักโทษแซงไป ส่วนรถตำรวจหมุนรถมาขวางรถที่ไล่ล่า ช่วยรถที่ปิดท้ายขบวนยิงต่อสู้ ส่วนรถขนนักโทษตะบึงไปข้างหน้า ผู้คุมสั่งคนขับ

“เหยียบให้มิด”

ศักดาได้แต่เซ็ง นั่งลุ้น

รถขนนักโทษเหมือนจะหนีรอดแล้ว แต่ทันใดก็เจอรถจอดขวาง มีชายฉกรรจ์ห้าคนถือปืนยืนขวางถนน คนขับรถนักโทษตกใจร้อง

“แย่แล้ว!!”

รถขนนักโทษถูกระดมยิงจนระเบิดพลิกคว่ำไถลไปชนต้นไม้ใหญ่ข้างทางหยุดนิ่ง ทุกคนในรถล้มกลิ้งระเนระนาด กลุ่มชายฉกรรจ์ที่มาดักยิง

กรูกันเข้าไปช่วยนักโทษ มะฮาแว ไข่นุ้ย อุสมาน ตะเกียกตะกายออกนอกรถหนีไปได้ สยุมภูได้รับบาดเจ็บพยายามพยุงตัวหนี แทนก็อาศัยความชุลมุนหลบออกไปได้

ศักดาเอาปืนจากชายฉกรรจ์ยิงสู้กับตำรวจแต่ในที่สุดเขาก็ถูกตำรวจยิงตาย

มะฮาแว อุสมานกับไข่นุ้ยวิ่งกันมาตามป่าแต่ถูกตำรวจไล่ล่าจึงแยกกันหนีไปทางตะวันตก มะฮาแวบอกว่าเจอน้ำตรงไหนให้รอที่นั่น...ถ้ารอดตาย

แทนวิ่งเตลิดไปคิดว่าไม่มีใครตามมา ที่ไหนได้พอทรุดนั่งอย่างเหนื่อยอ่อนก็มีปืนมาจ่อหลังสั่งยกมือขึ้น! แทนตอบทันทีว่าตนไม่ได้หนีแต่ขามันพาไป ตำรวจสั่งให้ไปกับพวกตนเดี๋ยวนี้ แต่แทนอาศัย

ทีเผลอของตำรวจแย่งปืนมาฟาดพานท้ายเสยปลายคางจนสลบเหมือด ตำรวจอีกคนยกปืนจะยิงแต่แทนไวกว่าฟาดพานท้ายปืนใส่จนสลบไปอีกคน แทนมองตำรวจทั้งสองที่นอนสลบ พูดก่อนหนีไปว่า

“ขอโทษนะครับ ผมไม่อยากทำจริงๆ”

ฝ่ายไข่นุ้ยวิ่งไปเจออุสมานที่กลางป่าต่างด่ากันว่าวิ่งมาทางนี้ทำไม แต่แล้วก็ต้องหยุดทะเลาะกันเมื่อได้ยินเสียงตำรวจไล่ตามมาเลยต่างวิ่งหนี

ไข่นุ้ยถูกตำรวจยิงใส่เต็มหลังแต่ไม่เข้า ส่วนอุสมานถูกยิงที่สีข้างเลือดไหล ถามไข่นุ้ยว่าจะไปทางไหนดี สินโผล่มาบอกว่าทางนี้ แล้วลากทั้งสองไปหลังพุ่มไม้ ซุ่มจนตำรวจวิ่งผ่านไป

ฝ่ายมะฮาแววิ่งไปหยุดที่หน้าผาเห็นว่าไม่มีใครตามมาแล้ว แต่พริบตานั้น สยุมภูพรวดเข้ามาพร้อมปืนประจำตัวบอกมะฮาแวให้ตามตนกลับไป มะฮาแวทำเป็นยอม พอสยุมภูตายใจก็เตะปืนกระเด็น ต่างตะลุมบอนกันด้วยมือเปล่าและพยายามไปแย่งปืน ในที่สุดสยุมภูแย่งได้ เขายิงแสกหน้ามะฮาแวทรุดไปทันที สยุมภูเดินเข้าไปดูอย่างโล่งใจ

ทันใดนั้น มะฮาแวลืมตาลุกขึ้นแย่งปืนและยิงสยุมภูจนกระเด็นตกหน้าผา มะฮาแวถอนใจโล่งอกเชื่อว่าสยุมภูไม่รอดแน่

แทนหนีโซซัดโซเซมาตามป่า มองไปรอบๆเห็นแต่ป่า ทันใดนั้นได้ยินเสียงช้างร้อง เขาตกใจวิ่งเตลิดไปสุดชีวิต

ooooooo