ตอนที่ 17
เดวิดยื่นปากกาเพื่อให้ชโลธรเซ็นชื่อ แต่เธอรับมาแล้วยังลังเลคิดหนัก...
เวลาเดียวกันนั้นที่หน้าบริษัท กลุ่มของทศพลในชุดนักธุรกิจเรียบหรูก้าวลงจากรถตู้ด้วยสีหน้ามั่นอกมั่นใจ เดินชักแถวเข้ามาข้างในเพื่อเจรจาธุรกิจร้อยล้านพันล้าน
เมื่อชโลธรเห็นทุกคนก็แตกตื่นประหลาดใจ ถามว่าเกิดอะไรขึ้น
“พวกเรามาเจรจาธุรกิจช่วยคุณ”
“บ่ต้องห่วงเด้ออีเหวิ่ง เงินล้านที่เจ้ายังขาดอยู่ แม่เตรียมมาให้แล้ว”
“หา!!?? เงินตั้งหลายสิบล้าน คุณแม่ไปหามาจากไหนคะ”
“ก็เงินในบัญชีธนาคารของอีแม่ไงล่ะจ๊ะเอื้อย”
“นี่ไม่ใช่เวลามาล้อเล่นกันนะอีหล่า”
“บ่ได้ล้อเล่นดอกคุณชิโล เงินสดๆ 30 ล้าน แม่ป่องเพิ่งถอนจากบัญชีมามื้อหนี่เอง” แก้วตายืนยันด้วยคำพูด แต่แม่ป่องส่งซิกให้พ่อปั้นยืนยันด้วยเงินสดที่อัดแน่นในกระเป๋า
ชโลธรเห็นแล้วอึ้ง หน้าตาเหวอๆเหมือนอยู่ในความฝัน ทศพลบอกว่าตอนที่รู้ว่าแม่มีเงินเก็บซุกในบัญชีขนาดนี้ตนก็งงเหมือนกัน ปั้นเองก็ช็อก เพราะอยู่กินกันมานานไม่เคยรู้เลยว่าเมียมีเงินเก็บในบัญชีเป็นสิบๆล้าน
“แต่ข้อยบ่แปลกใจดอก ก็เอื้อยใภ้เทิ้งเขี้ยว เทิ้งเค็ม เทิ้งเหนียว ออกเงินกู้ดอกเบี้ยโหดตั้งแต่แตกเนื้อสาวจนเหนียงยานจังซี้ ยังบ่ได้รวมที่ดินที่แอบซื้อเก็บสะสมไว้ตั้งหลายจังหวัดอีก แม่นบ่อีป่อง”
“แม่น...แต่เดี๋ยวบักแหวง เจ้าหลอกด่าข้อยอยู่บ่”
“มาฮอดจังซี้แล้ว มีแต่ชมเถาะนั่น บุญแท้ของคุณหนูที่ได้เจ้าเป็นแม่ผัว”
แม่ป่องค่อยยิ้มออก เข้าไปกอดชโลธร “อีเหวิ่งเอ๊ย เฮื่องเทคกะนิคเม้มเงินบ่ให้ผัวฮู้ ไว้แม่สิสอนให้มื้อหลังย่อนว่ามันคือเคล็ดลับของเมียที่ดี เว้าสำมื้อนี้ก่อนเถาะ ที่แม่เทิ้งเขี้ยว เทิ้งเค็ม เทิ้งเหนียว ก็ย่อนว่าสมบัติของแม่ก็คือสมบัติของลูก แหงมีเจ้าเป็นลูกใภ้ดีๆจังซี้ แม่แหงพร้อมเปย์ให้หนัก จัดให้เต็มอยู่แล้ว”
“แต่คั่นบ่เกิดฉุกเฉินหนักหนาสาหัสกับครอบครัวจังซี้ อีแม่เจ้าก็คงบ่ยอมให้ไผฮู้ดอกว่าแอบเม้มเงินไว้เถาะได๋ ตายเป็นผีพ่อก็คงบ่ฮู้”
“บักปั้น!!” ป่องค้อนผัวแล้วหันกลับมาที่ลูกสะใภ้ เห็นน้ำตาเอ่อตื้นตันก็รีบห้าม “อย่าไห้ เป็นลูกหลานบ้านโคกอีเกิ้งต้องสตรองเด้อ เอ้าบักหล่า เอาเงินเนี่ยไปเปิดดีลเว้าธุรกิจพาเมียกลับเมือเฮือนได้แล้วเด้อ”
ทศพลยิ้มรับ...พร้อมทำตามคำสั่งแม่ทันที
ooooooo