ผู้บ่าวอินดี้ ยาหยีอินเตอร์

เมื่อกลับโคกอีเกิ้ง ทิพย์ไปไหว้พระคนเดียวโดยไม่รู้ว่าเสือกับแก้วตาร่วมมือกันทำให้หมอภัชได้มีโอกาสสารภาพรักทิพย์ แต่กว่าจะสำเร็จลุล่วงก็มีผิดแผนไปบ้าง โดยเฉพาะตัวหมอภัชเองที่กลัวความสูง ไม่กล้าเดินเข้าหาทิพย์ที่ขึ้นไปอยู่บนจุดชมวิวซึ่งพื้นเป็นกระจกใส

แต่เพราะความรักที่มีต่อทิพย์ทำให้หมอภัชยอมเดินไปหาทั้งที่ขาสั่นแทบทรุด หนุ่มสาวสบตากันหวานซึ้งโดยที่หมอภัชไม่กล้าก้มมองพื้น

“ซำนี่ทิพย์ก็เซื่อแล้วว่าคุณหมอแข่วฮักทิพย์อีหลี”

“กว่าจะทำให้คุณเชื่อได้ ผมก็แทบหัวใจวายเลยนะครับ รับรองว่าผมจะมองแต่คุณทิพย์คนเดียว เพราะต่อไปนี้ผมจะมาขอเป็นเขยอีสานที่บ้านโคกอีเกิ้งตลอดไป คุณทิพย์จะอนุญาตไหมครับ”

“บ่ต้องถ่าคำตอบดอกค่ะ อนุญาตตั้งแต่เห็นหน้าคุณหมอเข้ามาแล้ว”

“ไชโย” หมอภัชเผลอตัวกอดทิพย์หมุนไปมา

“เดี๋ยวค่ะคุณหมอแข่ว บ่ย่านควมสูงแล้วเบาะ”

พอทิพย์ทักขึ้นมาหมอภัชก็นึกได้ ก้มมองพื้นกระจกเลยเกิดอาการขาอ่อนขึ้นมาทันใด

“คุณทิพย์ช่วยพาผมกลับเข้าไปที ผมก้าวขาไม่ออกแล้วครับ”

ทิพย์ช่วยประคองพลางหัวเราะขำท่าทางกลัวความสูงของเขาเอามากๆ

ส่วนเสือกับแก้วตาที่อยู่กันอีกมุม สองคนหยอกเย้าประสาคนรักและตกลงปลงใจใช้ชีวิตร่วมกัน โดยเสือยังคงทำวงหมอลำรับงานทั่วราชอาณาจักร มีสมาชิกเพิ่มคือจำปูนกับจำปีที่ถนัดร้องเล่นเต้นรำเป็นที่สุด

ooooooo

ถึงวันที่ชโลธรกลับมาที่โคกอีเกิ้ง เธอเรียกหาทศพลตั้งแต่หน้าบ้านแต่ไม่มีเสียงขานรับ เดินเข้าไปในบ้านเห็นกรอบรูปวางเรียง มีรูปหนึ่งที่ทศพลอยู่ในชุดผู้ใหญ่บ้านถือถ้วยรางวัลชนะเลิศโอทอปของจังหวัดแวดล้อมไปด้วยญาติมิตร ชโลธรยิ้มมีความสุขที่เห็นรอยยิ้มของทุกคนชวนให้มีความสุขตาม

ระหว่างนั้นเสียงดนตรีสนุกสนานดังแว่วมา ชโลธรเดินออกมาชะเง้อมองไปทางทุ่งนาเห็นกลุ่มของทศพลร้องรำทำเพลงก็รีบวิ่งไปร่วมวง

“เมียข้อย...เมียข้อยกลับมาแล้วเด้อ”

ทศพลตะโกนลั่นด้วยความดีใจสุดๆ วิ่งมารับเมียรักแล้วทั้งกอดทั้งหอมด้วยความคิดถึง

“คุณหนูกลับมาทำไมไม่บอก ผมจะได้ไปรับ”

“ตั้งใจจะมาเซอร์ไพรส์”

“เซอร์ไพรส์ผมมากเลยครับ เซอร์ไพรส์จนอยากอุ้มกลับบ้านเดี๋ยวนี้เลย”

“นายพล...อายเขาบ้าง”

“มาครับคุณหนู ทุกคนคิดถึงคุณหนูเหมือนกัน ไปมีความสุขให้ทุกคนหายคิดถึงกันครับ”

ทศพลจูงมือชโลธรไปรวมกลุ่มกับทุกคน

จากนั้นก็พากันเซิ้งอย่างสนุกสนาน บรรยากาศอบอวลไปด้วยความสุขและเสียงหัวเราะ

หลังจากนั้นทศพลพาชโลธรไปไหว้พระก่อนจะขึ้นไปบนจุดชมวิวเห็นแม่น้ำโขงทอดยาวไปไกลถึงฝั่งลาว หญิงสาวสุขใจตะโกนก้อง

“คิดถึงที่สุดเลยโคกอีเกิ้งจ๋า...อีเหวิ่งกลับมาแล้วเด้อ ขอสูดอากาศดีๆ บรรยากาศเก่าๆให้เต็มปอดให้หายคิดถึงหน่อยนะ”