ตอนที่ 16
“คั่นหมอแข่วถืกคุณโมหลอกเล่นงาน เฮาก็ต้องใช้คุณโมนั่นล่ะสืบหาเมียข้อย”
แล้วสามคนก็เร่งมือตามสืบกันต่อไป...ไม่ทันไรก็ได้เบาะแสของนลินีที่กำลังจะเดินทางไปสนามบิน แต่ระหว่างทางรถเกิดอุบัติทำให้เธอเสียเวลาจนพวกทศพลตามมาทัน
นลินีถูกทศพลพาตัวไปคาดคั้นความจริงที่บ้านป้านวล เธอแหกปากลั่นขอความช่วยเหลือจนเสือกับแสวงมองหน้ากันด้วยรอยยิ้มกวนๆ
“เตรียมน้ำกับยาอมแก้เจ็บคอไว้แล้วเบาะโต”
“เตรียมไว้แล้ว”
“ดี...ป๋าให้ฮ้องไปจนกว่าสิเจ็บคอบ่มีเสียงแล้วค่อยให้กิน สิได้ฮู้ว่าฮ้องไปก็บ่มีประโยชน์ ย่อนว่าแถวหนี่บ่มีไผมาซอยได้”
คำพูดที่ฟังดูใจเย็นของทศพลทำให้นลินีชะงัก หยุดร้องขอความช่วยเหลือ แต่เปลี่ยนมาถามอย่างข้องใจ
“แกตามฉันเจอได้ยังไง รู้ได้ไงว่าฉันอยู่ที่ไหน”
“ก็แค่โทร.ไปเช็กกับเลขาพวกคุณที่บริษัทก็รู้แล้วว่าคุณกำลังจะไปไหน กระเป๋าเดินทางแน่นหลังรถแบบนี้คิดจะหนีไปยาวเลยใช่ไหมครับ”
“หนี? หนีอะไร ทำไมฉันต้องหนีด้วย ฉันแค่จะไปเที่ยวเฉยๆ”
แสวงทนไม่ไหวด่าเจ็บ “เซาตอแหลเถาะอีนางเอ๊ย เฮาฮู้เบิ่ดแล้วว่าคนเฮือนเจ้ากับบักคมฮ่วมมือกันอยู่ แค่ตอบมาว่าเจ้าเอาโตคุณชิโลกับคุณหมอแข่วไปไว้ไส สิได้บ่ต้องเจ็บโต”
“แกพูดถึงใคร ฉันไม่รู้จัก แล้วถ้าทำฉันเจ็บแม้แต่รอยเล็บข่วนล่ะก็ ฉันจะไล่เช็กบิลพวกแกทุกคน เอาให้ติดคุกหัวโตกันทั้งหมู่บ้านเลย”
“คึดอยู่ว่าต้องบ่ง่าย สงสัยต้องใช้ไม้นวมกับเพิ่นแล้วล่ะโต”
“ได้ ข้อยเตรียมอุปกรณ์ไว้พร้อมแล้ว ให้เป็นหน้าที่ข้อยเอง งานแบบนี่ข้อยถนัด” แสวงพูดจบก็หันไปหยิบอุปกรณ์ทำฟันออกมาวางเรียง นลินีเห็นแต่ละชิ้นก็ชะงักอึ้ง เริ่มใจคอไม่ดี
“อย่านะ อย่าทำบ้าๆนะ ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลยทั้งนั้น แกพูดถึงใคร ฉันไม่รู้จัก”
“อย่าว่าพวกผมโหดเลยนะครับคุณโม ในเมื่อพวกคุณกำลังคิดจะเอาชีวิตเมียผม ผมก็ต้องตาต่อตา ฟันต่อฟันเหมือนกัน”
แสวงไม่รอช้ายิบสว่านกรอฟันขึ้นมาเปิดสวิตช์ได้ยินเสียงหัวสว่านหมุนน่ากลัว ส่วนเสือก็หยิบที่ง้างปากออกมาเตรียมพร้อม
“เคยแต่เบิ่งหมอแข่วเลาะแข่วให้ผูอื่น มื้อหนี่ขอสวมบทเป็นหมอแข่วเลาะแข่วคนตอแหลจักหน่อยเถาะ”
“จัดไปโลดอาแหวง เลาะแข่วให้เบิ่ดปาก แก้แค้นให้หมอแข่วที่ถืกคนตอแหลหลอกลวง”
นลินีตาเหลือกร้องลั่นกลัวสุดๆ “อย่านะ อย่า ไม่เอา...ยอมแล้ว ยอมบอกแล้ว อยากรู้อะไรจะบอกให้หมดเลย ฉันยอมแล้ว...”
ooooooo