ผู้บ่าวอินดี้ ยาหยีอินเตอร์
ตอนที่ 16
“เลว! ชั่ว! สันดานพวกแกไม่ต่างจากอีแร้ง กินซากศพจนไม่เหลืออะไรให้กินแล้วก็ต้องไปหาศพอื่นกินต่อ ไม่คิดจะทำมาหากินด้วยตัวเอง”
“อยากเปลืองน้ำลายด่าให้ตัวเองสบายใจก็เชิญ เพราะอีกไม่นานเธอก็จะเป็นศพให้แร้งกินของจริงแล้ว”
ฉายมณีเก็บเอกสารใส่กระเป๋าแล้วเดินออกไป ชโลธรเจ็บใจตะโกนด่าไม่หยุดแต่ไม่อาจลุกไปไหนได้เพราะโดนมัดไว้กับเก้าอี้
ฉายมณีออกมาเจอพ่อใหญ่คมตรงหน้าบ้าน ท่าทางเขาพร้อมเดินทางไกล
“จะไม่ไปดูให้เห็นกับตาหน่อยเหรอว่าฉันจะจัดการกับนังนั่นยังไงบ้าง”
“กว่าจะนัดคุณเดวิดได้ไม่ใช่ง่ายๆ ถ้าฉันจบดีลได้เร็ว เงินก็เข้ากระเป๋าฉันเร็ว”
“แล้วกระเป๋าฉันล่ะ”
ฉายมณียิ้มยั่วนวยนาดเข้าไปประชิดเขา มือลูบคางยั่วยวนใช้มารยาเต็มที่
“ตกลงอะไรกันไว้ฉันไม่ลืมหรอก เตรียมกระเป๋าใบใหญ่ไว้ใส่ให้พอก็แล้วกัน”
พ่อใหญ่คมยิ้มรับพร้อมรวบฉายมณีมากอดแน่น “แล้วถ้าฉันอยากได้เธอด้วยล่ะ”
ฉายมณีชะงักแล้วแสร้งยิ้มกลบเกลื่อน “ตั้งแต่เธอกลับมาฉันก็อดคิดถึงคืนวันเก่าๆของเราไม่ได้เหมือนกัน”
“แน่นอน...น้ำพริกถ้วยเก่ามันก็ต้องแซ่บไม่ลืมอยู่แล้ว ฮ่าๆๆ”
ระหว่างนั้นเข้มพาชโลธรที่ถูกมัดมือมัดปากออกมา “พร้อมแล้วครับพ่อใหญ่”
พ่อใหญ่คมพยักหน้าให้เข้มพาชโลธรไปขึ้นรถ ฉายมณีมองตามสะใจแล้วหันกลับมาปากหวานใส่เขา
“ฉันเชื่อมือเธอนะคม คงจัดการนังนั่นให้ได้เหมือนที่จัดการกับพ่อแม่มันได้อย่างไม่มีปัญหา”
“ของที่มันเคยไม้เคยมือยังไงก็ไม่พลาด”
ฉายมณียิ้มรับเพื่อให้พ่อใหญ่คมตายใจ พอเขาคล้อยหลังไปพร้อมลูกน้อง สีหน้าและแววตาเธอก็เปลี่ยนเป็นเย้ยหยันขยะแขยง พึมพำบอกตัวเองว่า
“ฉันเคยคิดผิดคว้าแกเป็นผัวมาแล้วครั้งนึง ฉันไม่โง่ซ้ำสองหรอกไอ้คม!!”
ooooooo
ทศพล เสือ และแสวงมาที่คอนโดหมอภัชแล้วรู้จากพนักงานว่าหมอหายไปกับนลินี ไม่ได้กลับมาที่นี่ตั้งแต่เมื่อคืน
“ว่าแล้วว่าต้องเป็นอย่างที่คึดแน อยู่ๆสิหายโตไปบ่ได้ดอก เว้นแต่ว่า...”
“หมอแข่วถืกพ่อใหญ่คมซ้อนแผนจับโตไปแน่”
“แม่น!! แล้วใช้หมอแข่วเป็นข้อต่อร้องให้คุณชิโลไปติดกับเพิ่น”
“คั่นเป็นจังซั่นอีหลี ก็หมายควมว่าตอนหนี่คุณโมกับคนเฮือนนั่นต้องมีควมเกี่ยวข้องกัน หมอแข่วจังถืกคุณโมหลอกให้หลงกลได้”
“รูปที่คุณชิโลได้มานั่นล่ะยืนยันได้ว่าซุมนั่นเคยฮ่วมมือกับพ่อใหญ่คมมาโดนแล้วนำ”
“จังซั่นก็บุกไปเฮือนหลังนั่น ไปลุยให้ฮู้แล้วฮู้รอดไปโลด”
“บ่ได้ดอกอาแหวง โผ่งผ่างเข้าบ่ถืก คนจังซั่น นอกจากแหวกหญ้าให้งูตื่นแล้วสิเป็นอันตรายกับเมียข้อยนำ”
“แล้วสิเอาจังได๋ล่ะโต”
