ตอนที่ 16
ชโลธรมาที่บริษัทของพ่อแม่และพยายามจะเข้าไปพบผู้จัดการโรงงานให้ได้ โดยบอกให้บอดี้การ์ดรออยู่ข้างนอก เมื่อบักจกรู้เห็นก็รีบส่งข่าวลูกพี่ แล้วเพียงไม่นานฉายมณีที่อยู่ในบริษัทก็ได้รับการติดต่อจากพ่อใหญ่คม
“อะไรนะ! นังชิโลมาที่บริษัทเหรอ”
“ใช่...พอรู้ว่านังชิโลมาถึงกรุงเทพฯแล้วพักอยู่ที่ไหน ฉันก็ให้ลูกน้องไปประกบเตรียมลงมือ”
“แล้วทำไมมันยังไม่ตาย ปล่อยให้มันมาที่บริษัทได้ไง”
“มันมีบอดี้การ์ดมาคอยระวังความปลอดภัย ลูกน้องฉันเลยยังไม่มีโอกาสลงมือ”
“แสดงว่ามันรู้ตัวว่าเราคิดจะทำอะไรกับมัน”
“ใช่...นังนี่มันไม่ได้โง่อย่างที่เธอคิดหรอก รวมไปถึงไอ้หมอฟันนั่นด้วย”
“เดี๋ยวฉันจะให้ รปภ.หาตัวนังชิโลแล้วลากออกไปให้ลูกน้องแก ได้ตัวไปแล้วก็รีบๆจัดการ อย่าให้โฉ่งฉ่างเหลือร่องรอย อ้อ แล้วเรื่องผัวฉันด้วย รับปากแล้วก็รีบๆจัดการซะที”
“ไม่ต้องห่วงหรอกจ้ะเมียจ๋า” พ่อใหญ่คมรับปากเสียงอ่อนเสียงหวาน พอวางสายเข้มก็ลากตัวธนภพเข้ามา
“แก...ไอ้คม!! แกกลับมาได้ยังไง”
“เรื่องมันยาว ไม่อยากพูดเยอะเดี๋ยวเจ็บคอ เอาเป็นว่าในเมื่อแกทำหน้าที่ผัวดูแลเมียดูแลลูกไม่ได้ ฉันก็เลยต้องกลับมาทำหน้าที่นี้แทนแก”
ธนภพชะงัก เดาได้ทันที “ฉายมณี! เมียฉันมันใช้ให้แกเล่นงานฉันใช่มั้ย”
พ่อใหญ่คมไม่ตอบแต่พยักหน้าให้เข้มชักปืนออกมา ธนภพตกใจโพล่งขึ้นทันที
“อย่า...อย่าฆ่าฉัน ฉันมีข้อเสนอให้แก ฉายมณีคงบอกแกเรื่องเงินที่ฉันยักยอกจากบริษัทแล้วใช่มั้ย ฉันขอไถ่ชีวิตฉัน แกอยากได้เท่าไหร่บอกมาเลย...แกก็รู้ว่าฉายมณีเป็นคนยังไง มันวางแผนเสี้ยมให้ฉันฆ่าเพื่อนสนิทได้ แกก็ต้องไปลุ้นเอาว่านังนั่นจะคิดไม่ซื่อกับแกรึเปล่า แต่ถ้าไว้ชีวิตฉัน แกได้เงินแน่”
ธนภพพยายามต่อรอง พ่อใหญ่คมนิ่งคิดทบทวน แล้วที่สุดก็ไว้ชีวิตธนภพเพราะเขาเองก็ไม่ไว้ใจฉายมณี แต่ถึงไม่ตายธนภพก็ยังถูกคุมตัวไว้อยู่ดี
ooooooo
ชโลธรเข้าถึงตัวชูเกียรติอดีตผู้จัดการโรงงานจนได้ สองคนคุยกันในห้องทำงานทั้งที่ชูเกียรติไม่ค่อยเต็มใจนัก
“คุณคืออดีตผู้จัดการโรงงานที่ลพบุรีสมัยที่คุณพ่อฉันยังมีชีวิตอยู่ใช่ไหม”
ชูเกียรติอึกอักไม่อยากตอบ ชโลธรเลยต้องรวบรัด
“คุณนั่นแหละ...ป้านวลบอกฉันมาว่าจำชื่อคุณได้ตอนที่คุณไปไหว้ศพพ่อแม่ฉัน ฉันก็เลยเข้าไปดูข้อมูลคุณในเว็บไซต์บริษัท หลังจากที่คุณพ่อคุณแม่เสีย คุณก็ได้เลื่อนตำแหน่งให้ย้ายจากโรงงานมารับตำแหน่งที่สูงขึ้นที่สำนักงานใหญ่ด้วยคำสั่งของคุณอาธนภพ”
“ใช่ครับ ผมถูกคุณธนภพย้ายมานานแล้ว แล้วคุณชโลธรมาพบผมทำไมครับ”