ผู้บ่าวอินดี้ ยาหยีอินเตอร์
ตอนที่ 14
“ความคึดเข้าท่า เห็นนำหลายเด้อโต ข้อยเห็นนำ ผูอื่นว่าจังได๋แน” เสือตะโกนขอความเห็น ทุกคนขานรับเป็นเสียงเดียวกัน ทศพลพอใจกล่าวต่อไปด้วยรอยยิ้ม
“ขอบใจหลายโต...ขอบใจทุกคน คั่นทุกคน เห็นตรงกัน เฮาก็คงต้องฟ้าวซอยกันคนละไม้ละมือเพื่อให้ทันเอาเข้าประกวดงานโอทอปของจังหวัดที่สิมาถึงหนี่”
“เฮาต้องชนะแนนอน เงินรางวัลปีนี้ได้ยินว่าหลายอยู่”
“บ่แม่นแค่เงินรางวัลที่น่าสนใจดอกบักแหวง ซื่อเสียงที่ได้มาสิซอยให้เฮาได้ป่าวประกาศให้ผูอื่นฮู้ว่าโคกอีเกิ้งคือหมู่บ้านสีขาว ปลอดจากยาเสพติด” ปั้นพูดอย่างฮึกเหิม
ทิพย์นึกได้โพล่งขึ้นมา “แล้วงบพัฒนาที่เคยถืกพักการพิจารณาไป ก็สิได้คืนมาพัฒนาหมู่บ้านอีกแม่นบ่อ้าย”
“แม่นแล้วเด้อทิพย์”
“โอ๊ย...ตื่นเต้นหลายเด้อ ข้อยสิซอยเฮ็ดให้ปลาแดกแม่ป่องโด่งดังไปทั่วประเทศ”
“บ่แม่นๆ ต้องโด่งดังไปทั่วโลกเลยต่างหาก”
เสือกับแก้วตาเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ทุกคนเห็นดีเห็นงามพากันปรบมือเสียงดัง
“ขอบใจหลายเด้อพี่น้อง นอกจากปลาแดกคือควมสามัคคีของหมู่เฮาแล้ว ปลาแดกก็คือควมฮักของข้อยที่มีต่อเมียนำ ย่อนว่าปลาแดกขาดหนอนน้อยบ่ได้ฉันใด บักทศพลก็ขาดอีเหวิ่งบ่ได้ฉันนั่นคือกันเด้อพี่น้องเด้อ”
ทศพลตบท้ายเข้าเรื่องตัวเอง ปรากฏว่าถูกใจทุกคนจนเฮลั่นแล้วร้องรำทำเพลงกันอย่างมีความสุข ชโลธรไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่ฝืนยิ้มตามน้ำไปทั้งที่หนักใจ
ooooooo
นลินียังอยู่อนามัย เธอโทร.ไปเล่าให้ฉายมณีฟังเรื่องที่ชโลธรรักทศพลและคิดลงหลักปักฐานอยู่โคกอีเกิ้ง
“อย่าบอกนะว่าแกเชื่อที่นังชิโลมันพูด”
“โธ่...คุณแม่ เชื่อก็โง่สิคะ อย่างชิโลเนี่ยนะจะติดใจอยากใช้ชีวิตอยู่บ้านนอกคอกนาแบบนี้ ไม่มีทางหรอก แต่โมก็ต้องแกล้งทำเป็นเชื่อมันไปงั้นแหละ”
“งั้นก็ดี ไอ้เรื่องแกล้งโง่ ฉันว่าแกเนียนกว่าพวกมัน”
“นี่คุณแม่หลอกด่าอะไรโมอยู่รึเปล่า”
“ช่างเถอะน่า...ถ้ามันมากันแบบนี้ก็แสดงว่าที่ผ่านมาฉันคิดถูก นังชิโลกับหมอภัชกำลังวางแผนหาทางสืบเรื่องของฉันจากแกเพื่อหวังกลับมาแก้แค้นฉัน”
“แล้วคุณแม่จะให้โมทำไงต่อคะ”
ทันใดนั้นเสียงเอะอะโวยวายของธนภพดัง หน้าบ้าน ฉายมณีไม่ทันได้ตอบคำถามก็รีบตัดสายจากลูกสาวแล้วออกไปขับไล่ธนภพไม่ให้มาเหยียบที่นี่ แต่กลับโดนเขาด่าลั่นว่า “นังเมียโรคจิต”
“นี่คุณ...จะมากไปแล้วนะ”
“คุณต่างหากที่บ้ามากเกินไปแล้ว เด็กผมอยู่ไหน คุณไปทำอะไรเธอ เธอถึงหายตัวไป”
“อ๋อ ที่มาเห่าเป็นบ้าเหมือนหมาติดสัดอยู่เนี่ยก็เพราะถูกนังเมียเด็กนั่นทิ้งหรอกเหรอ ไวจังเลยนะ ไหนว่ารักกันจริงไง”
“ไม่ต้องมาทำหน้าไม่รู้เรื่องเลย ผมรู้ว่าเป็นฝีมือคุณแน่ๆ เพราะคุณพยายามฆ่าเธอ ไอ้เรื่องชั่วๆแบบนั้นมันเป็นงานถนัดของคุณไม่ใช่เหรอ บอกผมมาเด็กผมอยู่ไหน ไม่งั้นผมจะเอาเรื่องคุณให้ถึงที่สุด”
