ตอนที่ 14
“ก็หลายอยู่ แต่ค่าของมันก็สู้ควมฮักของเจ้าที่มีต่อบักหล่าของแม่ ต่อเฮาทุกคนในโคกอีเกิ้งบ่ได้ดอก พอบักหล่ามาบอก...บอกแม่ว่าเจ้าอยากสิลงหลักปักฐานสร้างครอบครัวใหม่ของเจ้าอยู่หม่องนี่กับบักพล แม่ก็...”
“อย่าไห้ขี้มูกโป่งไปอีป่อง อายลูกใภ้เพิ่น” ปั้นเตือน
“บ่ไห้แล้วก็ได้ ข้ามขั้นตอนไปที่มีหลานให้อุ้มเลยได้บ่”
“ได้เลยจ้ะอีแม่ ข้อยพร้อมมาโดนแล้ว”
“ป๊าด...ใจฮ้อนคือพ่อเลยเด้อบักหล่า ฮ่าๆๆ” ปั้นหัวเราะชอบใจ ทศพลผสมโรงอย่างลั้นลา พ่อเลยรวบรัดว่า “งั้นสิถ่าหยังล่ะ ในเมื่อเฮาก็บ่ต้องจัดงานใหญ่โตให้ชาวบ้านฮู้นำ ย่อนว่าเคยจัดกันไปแล้ว เถื่อหนี่ก็แค่จัดกันเองในบ้าน ผูกข้อไม้ข้อมือให้ถูกต้องตามประเพณี ขอโทษบรรพบุรุษที่เคยตั๊วะไป บอกกล่าวให้ฮู้ว่าเถื่อหนี่ฮักกันแพงกันอีหลี บ่ได้ตั๊วะแล้วเจ้าว่าดีบ่อีป่อง”
“ดีงามที่สุดในสามโลกเลยเด้อ ขอเวลาแม่จัดเตรียมงานจักมื้อสองมื้อเด้อ แม่สิได้ฮับขวัญเจ้ามาเป็นลูกใภ้ที่ถืกต้อง”
ชโลธรได้แต่อ้ำอึ้งพูดไม่ออก มองแหวนเพชรในมือสลับกับมองสามคนพ่อแม่ลูกที่เฮฮาดีใจยกใหญ่...แล้วกลับมาเล่าให้ป้านวลฟังด้วยความหนักใจ
“นั่นไง ทำไมแทงหวยไม่ถูกแบบนี้ พูดไปไม่ทันไร ป้าบอกแล้วใช่ไหมคะ”
“ก็ชิโลไม่คิดว่ามันจะเลยเถิดได้เร็วขนาดนี้นี่คะป้านวล”
“แต่มันจะเลยเถิดมากกว่านี้แน่นอนค่ะ ถ้าคุณหนูไม่รีบตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง”
“ชิโลไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย ชิโลไม่อยากทำร้ายความรู้สึกพวกเขาเลยป้านวล”
“โธ่คุณหนู...งั้นคุณหนูเล่าให้ป้าฟังได้ไหมคะว่าคำพูดโกหกที่คุณหนูพูดให้คุณโมฟังมีอะไรบ้าง ป้าอยากฟัง”
ชโลธรเล่าละเอียดยิบจนป้านวลฟังแล้วถามว่า “สาบานนะคะว่านั่นคือคำโกหก”
“ค่ะป้านวล ชิโลต้องโกหกเพื่อให้พี่โมตายใจว่าชิโลไม่คิดจะยุ่งกับพวกเขาอีก”
“คุณหนูขา...แต่ป้าบอกตรงๆนะคะ นั่นไม่ใช่คำโกหกเลยค่ะ แต่มันคือความรู้สึกจริงๆที่อยู่ในก้นบึ้งหัวใจของคุณหนูมากกว่าค่ะ...ถามใจตัวเองให้ดีก่อนที่จะตัดสินใจอะไรไปนะคะคุณหนู”
ชโลธรถอนใจเฮือกใหญ่แล้วเงียบไปอย่างคิดไม่ตก
ooooooo
รุ่งขึ้นที่ศาลาหมู่บ้าน แม่ป่องเปิดตัวปลาร้าสูตรพิเศษท่ามกลางสมาชิกในครอบครัวและชาวบ้านที่ให้ความสนใจลองลิ้มชิมรสแล้วต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าอร่อยมาก สมควรอย่างยิ่งที่จะทำขายเป็นเรื่องเป็นราวและเชื่อว่าผลิตภัณฑ์นี้จะช่วยกอบกู้ชื่อเสียงของโคกอีเกิ้งกลับคืนมาได้
เสียงสนับสนุนของทุกคนทำให้แม่ป่องยิ้มหน้าบาน พยักพเยิดให้ผู้ใหญ่ทศพลอธิบาย
“ก็อย่างที่ทุกคนฮู้กันดี ในเมื่อปลาแดกคือจิตวิญญาณของหมู่เฮาที่หล่อเลี้ยงให้เฮามีกันและกัน มาได้จนฮอดมื้อนี่ ข้อยก็เลยตั้งใจว่าสิเอาปลาแดกของแม่ป่องไปแปรรูปให้เป็นทั้งปลาแดกผง ปลาแดกขวดปรุงรสสำเร็จรูป จัดแพ็กเกจเพิ่มมูลค่าให้สวยงามให้เป็นสินค้าโอทอปของโคกอีเกิ้ง”