ผู้บ่าวอินดี้ ยาหยีอินเตอร์
ตอนที่ 14
ตอนกลางวันนลินีโดนแกล้งจนเป็นเหตุให้เลือดตกยางออก พอตกกลางคืนขณะนอนรักษาตัวที่อนามัยยังโดนผีผู้หญิงผมยาวน่าเกลียดน่ากลัวหลอกซ้ำจนวิ่งพล่านกรีดร้องแทบไม่เป็นผู้เป็นคน
ที่แท้ผีผมยาวคืออีหล่านั่นเอง ทิพย์ก็รู้เห็นแต่ไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่นักด้วยคิดว่าอีหล่าเล่นแรงเกินไปกับคนที่กำลังบาดเจ็บ แต่อีหล่าคิดประสาเด็กว่าได้ทั้งความสะใจและความสนุก เลยไม่ฟังคำทัดทานของทิพย์ ใส่หน้ากากผีกลับมาต้อนหน้าต้อนหลังหลอกนลินีอีกครั้ง
แต่เมื่อหมอภัชโผล่มา อีหล่าก็รีบวิ่งไปหลบอยู่กับทิพย์หลังอนามัยแล้วหัวเราะร่วนชอบใจ ขณะที่นลินีเอาแต่กอดหมอภัชและเล่าเรื่องโดนผีหลอกให้ฟังพร้อมทั้งขอความช่วยเหลือ แต่หมอภัชไม่เชื่อเรื่องผีและที่สำคัญเขาเจอหน้ากากผีหล่นอยู่ด้วย
หมอภัชเก็บมันมาแต่ไม่ได้บอกให้นลินีรู้
ได้แต่ปลอบโยนให้เธอคลายความกลัวและขอให้พักรักษาตัวที่นี่ไปก่อนเพื่อที่เขาจะได้ช่วยดูแลเธอด้วย
“แต่โมไม่อยากเจอผีอีก มันน่ากลัวนะคะพี่หมอ”
“ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะอยู่ใกล้ๆคุณโมตลอดเวลาครับ ผมสัญญา”
“จริงเหรอคะพี่หมอ”
หมอภัชยิ้มให้อย่างอ่อนโยน นลินีได้โอกาสรีบทำคะแนนกอดเอวเขาแน่นแล้วออดอ้อนทั้งที่ไม่ได้พิศวาสอะไรเขาสักนิด แต่จำต้องทำเพราะเป็นคำสั่งของแม่...
รุ่งเช้า ทศพลไปรับแม่ป่องจากโรงพักกลับมาบ้าน โดยมีสมาชิกทุกคนรอรับด้วยความดีใจ
“ข้อยพาอีแม่เมือเฮือนแล้วเด้อ”
อีหล่ากับปั้นสวมกอดแม่ป่อง แสวงจะเข้าไปกอดกับเขาด้วยแต่เจอแม่ป่องเบรกตัวโก่ง
“เซา...บ่ต้องเข้ามา แค่ผัวกับลูกพอ อย่ามามั่ว”
แสวงชะงักกึก แต่คนอื่นพากันยิ้มขำ...แล้วแม่ป่องก็เริ่มดราม่าน้ำตาคลอ
“แม่คึดฮอดทุกคนหลาย ตอนอยู่ในคุกแม่ฮ้องไห้ทุกคืน ย่านว่าสิบ่ได้มาเหยียบเฮือนเฮาอีก”
“อีแม่...ไสว่าสิบ่ไห้อีกจังได๋ล่ะ ไห้ตั้งแต่ข้อยไปฮับอยู่โรงพักก็พอแล้วเด้อ”
“แม่กลั้นน้ำตาอีกบ่ไหวเด้อบักหล่า แม่อยากขอโทษทุกคนที่เฮ็ดให้ต้องเดือดฮ้อน แม่สัญญาว่าต่อไปหนี่สิเซาเผด็จการ สิฟังทุกเสียงในบ้าน ย่อนว่าเฮาคือครอบครัวเดียวกัน”
“แม่น...บางเถื่อคนในครอบครัวอาจสิตีกัน เห็นบ่ตรงกันแน แต่คั่นเมื่อได๋ที่มีปัญหา เฮาก็ต้องฮ่วมมือเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน แล้วเฮาสิฝ่าฟันทุกอุปสรรคได้คือเถื่อนี่”
“จ้ะผัวจ๋า...เมียสิจำควมทุกข์ยากเถื่อนี่ไว้เป็นบทเรียน นอกจากผัวสิหล่อคักแล้ว ยังเว้าได้ถืกใจอีก”
“ถืกใจแล้วก็ต้องให้รางวัลผัวเด้อ” ปั้นยื่นแก้มให้ป่องหอม แต่ทศพลรีบกระแอมดักคอ
