ตอนที่ 1
“หา!! นี่อย่าบอกนะว่ายัยนั่นคืออีเหวิ่ง!!!... มิน่าเสียงแว้ดๆถึงได้คุ้นหู หน้าสวยๆแต่สันดานไม่น่าคบถึงได้คุ้นตา ที่แท้ก็อีเหวิ่งนี่เอง...โอ้ย...ซวยคักแท้น้อ”
ooooooo
ทศพลนั่งระลึกความหลังกับป้านวล...ย้อนอดีตไปเมื่อเกือบยี่สิบปีก่อน...ที่หมู่บ้าน “โคกอีเกิ้ง” นวลที่ไปเป็นพี่เลี้ยงให้ชโลธรกลับมางานศพพ่อกับแม่ โดยมีสุชาติกับพรรณีที่พาชโลธรมาด้วย เสร็จงานแล้วทั้งสองชวนนวลกลับไปอยู่ด้วยกันอีกเพราะที่โคกอีเกิ้ง นวลก็ไม่มีใครแล้วเพราะเป็นลูกคนเดียว
ด้วยความรักและผูกพันกับคุณหนูชโลธรที่เลี้ยงมาแต่อ้อนแต่ออก นวลตัดสินใจกลับไปอยู่กับสุชาติและพรรณีและเลี้ยงคุณหนูตลอดมา
ระหว่างที่ผู้ใหญ่กำลังคุยกันนั้น ชโลธรออกไปเล่นข้างนอกซนตามประสาจนหลงกลับบ้านไม่ถูก ยิ่งไปเจอควายเขาโง้งตัวมะเมื่อมจ้องเบิ่งก็ยิ่งตกใจร้องกรี๊ดวิ่งหน้าตั้งไป
ที่นี่เอง ชโลธรในวัย 10 ขวบ ได้เจอกับบักพลวัย 14 ก็ร้อง Help me...ช่วยด้วย อย่างขวัญหนีดีฝ่อ วิ่งไปแอบหลังต้นไม้ใหญ่ บักพลรีบออกไปบอก
“บ่ต้องย่านไปดอกอีหล่า บักจอนนี่มันใจดี มันบ่เฮ็ดไผดอก”
เด็กหญิงชโลธรกลัวๆกล้าๆออกมา แต่พอออกมาก็ทำเก่งด่าไอ้ควายบ้า ตนไม่ได้ทำอะไรให้ซะหน่อยทำไมต้องไล่ขวิดด้วย บักพลหัวเราะขำบอกว่าด่าไปมันก็ฟังไม่รู้เรื่องดอก กลับถูกชโลธรตวาดใส่
“Shut up!!! หยุดหัวเราะฉันเดี๋ยวนี้นะ ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นด้วย แล้วก็ไม่ต้องมาจิกหัวเรียกฉันว่าอีด้วย หยาบคาย!! ไม่มีการศึกษา!!”
บักพลยังคงเว่าอีสานถามว่าตนพูดดีๆทำไมต้องมาด่ากันขนาดนี้ด้วย ชโลธรพูดอย่างจองหองว่าถ้าไม่อยากถูกด่าก็บอกมาว่าบ้านป้านวลอยู่ไหนตนจะไปฟ้องพ่อให้เอาเรื่องทั้งคนทั้งควาย
พอได้ยินชื่อป้านวล บักพลก็นึกออกว่าที่แท้คุณหนูนี่เป็นลูกเจ้านายป้านวลนั่นเอง เลยชี้ทางให้ ชโลธรตะบึงตะบอนเดินไปไม่เพียงไม่ขอบใจ
หากยังด่าบักพลว่า “ปากปลาร้า” เชอะใส่แล้วเดินเชิดไป
แต่เดินไปได้ไม่กี่ก้าวก็ตกปลักควายที่บักพลหลอกให้เดินไป ถูกโคลนเคลือบไปทั้งตัว
“ฮ่าๆๆๆๆๆ ยังอยากดูถูกผู้อื่นอยู่อีกบ่...อีเหวิ่ง ฮ่าๆๆ”
“ไอ้บ้า ไอ้ปากปลาร้า กลับมานะ ฉันจะเอาเรื่องแก” ด่าพลางพยายามลุกจากปลักควายแต่ยิงลุกก็ยิ่งล้ม หัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่ในปลักควาย “โอ๊ยยยย ฉันเกลียดที่นี่ ฉันจะไม่มาเหยียบที่นี่อีกแล้ว!!!”
ทศพลเล่าเรื่องอดีตแล้วยังอดขำไม่ได้ บอกป้านวลว่าตอนนั้นชโลธรก็หน้าตาน่ารักแต่ทำไมสันดานถึงไม่เหมือนคนเลี้ยงเลยแม้แต่นิดเดียว ป้านวลบอกว่าเพราะมีแต่คนตามใจ ก็มีแต่ป้านี่แหละที่คอยขัดใจคนเดียว ทศพลถามว่าแล้วพ่อแม่เขาล่ะ