ตอนที่ 1
ได้เรื่อง! ชโลธรลงจากรถถามว่าด่าบุพการีตนหรือ ขับรถแบบนี้จับสลากใบขับขี่มาหรือไง ตนกำลังรีบ
พอทศพลชี้แจงก็หาว่าแถ ด่าว่ารถก็เน่า คนขับก็ปากเสียสร้างมลพิษทั้งรถทั้งคน ไล่ให้ไปทำมาหากินอย่างอื่นเถอะ อย่ามาสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น!!
“โห...คนอะไรหน้าตาก็สวย แต่ทำไมดูถูกอาชีพทำมาหากินคนอื่นแบบนี้ล่ะครับ คิดว่ารวยแล้วคนจนๆ มันขวางหูขวางตาไปหมดหรือไง”
ชโลธรลอยหน้าบอกว่าขวางหูขวางตาและขวางทางตนด้วย ถ้าไม่รีบเอารถเน่าๆออกไปพ้นทางรถตน ได้เห็นดีกันแน่ ทศพลหน้าทะเล้นว่ามาเลยตนพร้อมชน หนุ่มลูกทุ่งกับสาวไฮโซทำท่าจะฮึ่มใส่กัน เสือขอร้องอย่าหัวร้อนหลาย แต่ทั้งคู่ก็ไม่ลดราวาศอกกัน แต่พอเสือเปลี่ยนเรื่องบอกทศพลว่าเมื่อกี้ได้ข่าวที่เขาให้ตามสืบให้แล้ว ถ้าไม่รีบไปได้พลาดแน่
ทศพลหูผึ่งถามว่า “อีหลีบ่หมู่” เสือพยักหน้าหนักแน่น เขาจึงหันปรามชโลธรก่อนเดินไปขึ้นรถว่า
“เตือนด้วยความเป็นห่วงนะครับ หน้าสวยๆ แต่ปากแบบนี้ เป็นคนอื่น...คุณไม่รอดแน่”
เสือยิ้มเรี่ยราดก้มหัวขอโทษแทนเพื่อนแล้วรีบไปขึ้นรถ
“หน้าเห่ยๆแบบนั้นก็เหมือนกันแหละ ไม่พ้น 3 ไฟแดงหรอก...เชอะ!!!” ชโลธรเบ้ปากใส่อย่างหมั่นไส้
“ฮึ่ย!! ผู้สาวอิหยังวะ หน้าก็งาม หุ่นก็แซ่บ เป็นหยังถึงได้เลี้ยงหมาไว้ในปาก...สิว่าไปคนแบบนี้มันคุ้นๆคือเคยพ่ออยู่ไสจั๊กหม่องนี่ล่ะ” ทศพลบ่นๆ
ด่าๆและสงสัย ชโลธรก็เช่นกัน บ่นๆด่าๆและสงสัยว่า
“ไอ้บ้าเอ๊ย...หน้าตาก็ดี กล้ามก็แน่นก็แซ่บอยู่หรอก แต่ดันเป็นไอ้ปากปลาร้า น่าอัปรูปลงโซเชียลประจานจริงๆ...แต่ปากปลาร้าแบบนี้มันคุ้นๆเหมือนเคยเจอที่ไหน?”
ooooooo
ไซเป็นเอเย่นต์ค้ายา วันนี้เอายามาส่งสมจิตร ปรากฏว่าสมจิตรให้เงินไม่ครบ ไซไม่พอใจสมจิตรว่าของยังไม่ครบจะจ่ายหมดได้ยังไง ต่อรองว่ามื้อแลงได้ค่าหมอลำแล้วถ้าของมาครบก็ได้เงินครบแน่
ไซโอเคเห็นแก่คนทำมาหากินด้วยกัน ซ้ำชวนสมจิตรว่าทำวงหมอลำมีแต่หนี้ ค้ายานี่แหละรุ่งกว่า นัดพบกันมื้อแลงนี้ แล้วเดินออกไป ทศพลมาซุ่มเก็บภาพไซเผลอเตะถูกแจกันดอกไม้ที่ฐานเจดีย์เสียงดัง
“ไผวะ!!??” ไซตวาดถาม พยักหน้าให้ลูกน้องไปดู แต่พอลูกน้องไปถึงฐานเจดีย์ ไม่มีอะไรแล้ว แต่ยังสงสัย เห็นทศพลแว้บๆเลยเดินตามไป ทศพลเห็นจวนตัวเลยหลบเข้าไปในเต็นท์แต่งตัวหมอลำ พวกมันก็ตามเข้าไป เลยถูกแก้วตากับพวกหางเครื่องที่กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าโวยวายและเข้ารุมคนละหนุบละหนับด่าว่าเป็นพวกโรคจิตบ้ากาม จนมันต้องเผ่นออกมาแทบไม่ทัน