ผู้บ่าวอินดี้ ยาหยีอินเตอร์

ทศพลบ่นสมเพชว่าแม้แต่คนใช้ยังไม่กล้าเข้าใกล้ สงสารเจ้าบ่าว แต่งงานทั้งทีแทนที่จะได้ขึ้นสวรรค์ดันต้องตกนรกทั้งเป็น ทศพลหัวเราะเบาๆแล้วหันไปบีบผ้าชุบน้ำจะเช็ดหน้าให้ แต่พอหันมาก็ตกใจเพราะเธอลืมตาโพลงมองเขาอยู่ ชโลธรทำเป็นจำอะไรไม่ได้ ทศพลจึงจะโทร.เรียกรถพยาบาล เธออาศัยทีเผลอของเขาคว้ารูปปั้นทองเหลืองฟาด แต่ทศพลหันมาเห็นก่อนและหลบทัน ชโลธรเลยวืดเสียหลัก

ชโลธรโทษว่าเขาทำให้มูมู่หนีเตลิดแล้วยังทำให้ตนเจ็บตัวก่อนแต่งงานอีก ทศพลอึ้ง แล้วต่อว่าที่ตนช่วยชีวิตเธอไว้แท้ๆ ขอบคุณสักคำพูดไม่เป็นรึไง หรือเก่งแต่ที่จะทำให้ทุกคนเกลียด ชโลธรบอกว่า ชาตินี้เขาไม่มีวันได้ยินคำขอบคุณและขอโทษจากตน

“ได้ ผมก็ไม่ได้อยากได้ยินจากปากคุณหรอก แต่เตือนไว้เลยนะ ถ้าแค่สองคำนี้คุณยังพูดกับผมไม่ได้ก็เตรียมตัวไว้เลยว่าชาตินี้คุณได้เป็นหมาหัวเน่าแน่ แต่งงานไปผัวก็ทิ้ง มีลูกลูกก็ไม่เอา หมาแมวก็เมินเดินออกจากบ้าน มีแต่คนเหม็นขี้หน้าเพราะ... เกลียดคุณ!!”

ชโลธรด่า “ไอ้ปากปลาร้า” แล้วโผนเข้าเล่นงานทศพล แต่เขาหลบแย่งรูปปั้นปาทิ้งและรวบตัวเธอเข้าไว้ในอ้อมแขนที่แข็งแกร่ง หน้ากับหน้าเกือบสัมผัสกัน จมูกชนจมูกอย่างไม่ตั้งใจแต่ต่างใจเต้นแรง ทศพลบอกว่าคำก็ปากปลาร้าสองคำก็ปากปลาร้า จะให้ดมดูว่าปลาร้ามันหอมชื่นใจขนาดไหน แล้วจะอ้าปากเป่าลมใส่หน้า

“ปล่อยชิโลได้แล้วนายทศพล!!!” ธนภพเสียงกร้าวเดินเข้ามากับฉายมณี ทศพลผละออกไปทันที

ธนภพขอให้ชโลธรปล่อยทศพลไป ไม่ชอบเขาก็อย่าเข้าใกล้อย่าไปต่อความยาวสาวความยืดกับเขาเลย บอกว่าเรื่องคุยกับออร์กาไนซ์งานแต่ง โมจัดการเรียบร้อยแล้ว ให้พักผ่อนเสียพรุ่งนี้ค่อยโทร.คุยกับคุณหมอก็ได้

ฝ่ายทศพลกับเสือไปกินลาบที่เพิงข้างทาง คุยกันเรื่องจะหาผู้สาวมาเป็นเมียช่างยากเย็น เสือหยอกว่าที่บักพลไม่รักใครเพราะกลัวอกหักนี่เอง

ระหว่างนั้นเสือเหลือบเห็นวงวณิพกเล่นดนตรีอยู่ใกล้ร้านลาบก็ชวนทศพลสักเพลงดีไหมจะได้แก้เซ็ง

ทศพลนึกสนุกลุกไปจับไมค์ร้องเพลง “ได้ส่ำนี้บ้อ” ร้องอย่างซึ้งได้อารมณ์จนคนแถวนั้นแวะดูและหยอดเงินใส่กล่องให้ พวกสาวๆป้าๆยายๆ พ่อค้าแม่ค้าแถวนั้นต่างพากันเอาไฟฉายมาเปิดยืนโบกโยกตัวไปตามจังหวะเพลงอย่างมีอารมณ์ร่วม

ทศพลยิ้ม ร้องเพลงอย่างได้อารมณ์กินใจจนจบเพลงเหมือนเล่นคอนเสิร์ตย่อยๆข้างถนน

ooooooo