ผู้บ่าวอินดี้ ยาหยีอินเตอร์
ตอนที่ 1
“บักห่า!! กูบ่ยอมให้โคกอีเกิ้งต้องลุกเป็นไฟย่อนมึงดอก...บักคม!!!”
“บักปั้น...แล้วมึงกับกูสิได้เห็นดีกัน”
พ่อใหญ่คมกับผู้ใหญ่ปั้นจ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร
ooooooo
คืนนี้ตำรวจพาผู้ใหญ่ปั้นมาส่งบ้าน ป่องขอโทษตำรวจที่ต้องมาส่งไกลมาก ตำรวจบอกว่าไม่เป็นไร พ่อใหญ่คมไม่เอาเรื่องก็ดีแล้ว ไม่อย่างนั้นผู้ใหญ่ปั้นไม่ได้กลับมาแน่ กำชับป่องให้ดูแลผู้ใหญ่ให้ดีอย่าไปก่อเรื่องอีกจะได้เป็นตัวอย่างที่ดี กับลูกบ้าน
แต่หารู้ไม่ว่าผู้ใหญ่ปั้นลงหลังบ้านพร้อมปืนลูกซองไทยประดิษฐ์ท่าทางขึงขังสั่งอีหล่าให้เอากุญแจมอเตอร์ไซค์มา ถ้าบักแสวงจะไปด้วยก็ไปเอาอาวุธมาเติม ประกาศว่าถ้ายังไม่ลุยให้รู้เรื่องกันก็จะไม่กลับเรือนเด็ดขาด
แสวงกลับไปเอาปืนบนเรือนเจอป่องกลับมาพอดี ป่องถามอย่างไม่พอใจว่ายังไม่หลาบอีกหรือบักผัวตัวแสบ คิดจะไปไหนอีก!! ผู้ใหญ่ปั้นบอกว่าจะไปหาความยุติธรรมให้ลูกบ้านและกระชากหน้ากากบักคมให้รู้กันว่ามันไม่ใช่คนดีศรีอีสาน แต่มันนั่นแหละคือฆาตรกร สั่งอีหล่าให้เอากุญแจรถมา!
ป่องขอร้องอีหล่าให้เอาให้แม่ ผู้ใหญ่ปั้นสั่งให้เอาให้พ่อ อีหล่าคนกลางบอกพ่อว่าแม่ขอร้องแล้วตนกลัวต้องเอาให้แม่
“อีหล่าจำไว้ เกิดเป็นคนต้องมีศักดิ์ศรี เกิดมาเถื่อเดียวตายเถื่อเดียว ในเมื่อเมียบ่อให้ขี่มอไซค์ไปพ่อย่างไปเองก็ได้!!”
ผู้ใหญ่ปั้นสอนอีหล่าแล้วเดินอย่างเท่ออกไป ป่องหัวเสียบอกอีหล่าว่า
“หน็อย...สอนลูกให้รักศักดิ์ศรี ได้...อีหล่า เดี๋ยวแม่สิสอนให้รู้ว่าเกิดเป็นลูกผู้ชาย ได้ตายนำมือเมีย เพิ่นเอิ้นว่า ตายอย่างสมศักดิ์ศรี”
พอดีแสวงเอาปืนออกมา ป่องสั่งให้เอามานี่ แล้วยิงลงพื้นขู่นัดหนึ่ง ผู้ใหญ่ปั้นทำใจแข็งบอกว่าไม่กล้ายิงตนหรอกขืนตนตายแม่ป่องก็เป็นม่าย
ย้ำว่าตนต้องไปเพื่อศักดิ์ศรีของโคกอีเกิ้ง ถ้าจะห้ามก็ฆ่าตนให้ตายเถอะ ป่องยกปืนเล็งทันที แสวงตะโกนบอก “อ้ายปั้น อีป่องมันเอาจริง ไวๆ” แต่ไม่ทันขยับปืนก็ลั่นเปรี้ยง!
ทุกคนหลับตาปี๋ แต่พอลืมตาทุกอย่างเป็นปกติ ผู้ใหญ่ปั้นโล่งอกบอกว่าตะกรุดนายฮ้อยพ่อช่วยไว้ ป่องบอกว่าตะกรุดไม่ได้ช่วยหรอก พยักพเยิดให้ดูกิ่งไม้บนหัวที่ค่อยๆหักลงมา
อีหล่าร้องบอกพ่อให้ระวัง! ผู้ใหญ่ปั้นบอกว่าไม่ทันแล้ว ได้แต่ร้อง อ๊ากกกกกก!!!!
ooooooo
ผู้ใหญ่ปั้นไม่ได้ถูกป่องยิงแต่ถูกกิ่งไม้ที่ป่องยิงหักลงมาทับต้องใส่เฝือกที่คอ แขน ขา นอนให้แสวงหยอดน้ำข้าวต้มจนแสวงบอกว่า ตนคิดถูกแล้วที่ชาตินี้ไม่มีเมียเป็นตัวเป็นตน
