เพลิงพรางเทียน

สายป่านร้อง แล้วทั้งสายป่านกับเน่าก็พุ่งไปที่ประตู ไปไม่ทันถึง ร่างกลินท์ก็ทรุดลงกับพื้น สายป่านตกใจเมื่อเห็นร่างกลินท์เต็มไปด้วยเลือด

“ลินท์...ลินท์ ใครทำอะไรเธอ!”

“รีบพาลินท์ไปโรงพยาบาลเร็ว”

เน่าช้อนร่างกลินท์ขึ้นทันที...

ooooooo

อินทร์คุยกับทนายอยู่ที่บ้านสรวงโดยมีแม็คร่วมคุยด้วย เขาขอให้ทนายหาหลักฐานพยานแวดล้อมทุกอย่างมายืนยันว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นอุบัติเหตุ ภรรยาตน ไม่ได้ตั้งใจ แม็คบอกว่าดีใจที่คุณอินทร์ทำเพื่อคุณติ๊

สรวงรดน้ำต้นไม้อยู่หน้าบ้านอารมณ์ดี แต่พอเงยขึ้นก็ชะงักเมื่อเห็นดุษฎีเดินหน้านิ่งเข้ามา

“ลูกอยู่ข้างใน...” สรวงรีบบอก

“เข้าไปด้วยกันสิคุณสรวง นานแล้วที่เราไม่ได้คุยกัน ฉันอยากคุยกับคุณพร้อมลูก” ดุษฎีเสียงนุ่ม ญาติดี เดินตามสรวงเข้าไปใจก็นึกถึงที่ได้คุยกับแม็คก่อนหน้านี้...

วันนั้น...ดุษฎีเข้าไปหาแม็ค ตำหนิต่อว่าเขาที่ไม่บอกว่าอินทร์ไปที่บ้านพ่อ แม็คบอกว่าช่วงนี้เห็น

คุณอินทร์เครียดมาก ตนอยากให้คุณอินทร์ได้พักบ้าง ดุษฎี ไม่พอใจบอกว่าอินทร์กลับมาเมื่อไหร่จะให้ไล่เขาออก

“ไม่ออก ไล่ยังไงก็ไม่ออก” แม็คเสียงแข็ง ยืนยันว่าคนที่จะไล่ตนออกได้มีแต่คุณอินทร์คนเดียว ดุษฎีถูกแม็คเด็กรุ่นลูกตำหนิอย่างเจ็บแสบว่า “เพราะคุณเป็นคนอย่างนี้ไง เจ้ากี้เจ้าการ เจ้าอารมณ์ ชอบควบคุมไปเสียทุกอย่าง ผัวกับลูกถึงอยู่ด้วยไม่ได้”

ดุษฎีอ้าปากค้างจะด่าแม็ค แม็คบอกว่าตนไม่ใช่ทาสของคุณเข้าใจด้วย ซ้ำยังอบรมว่า

“รู้ไว้ด้วยนะครับที่คุณอินทร์นิสัยอย่างนี้ก็เพราะมีแม่อย่างคุณ ตามใจกันเข้าไป มีอย่างที่ไหนเห็นลูกทำผิดก็ยังยุยงส่งเสริม อย่างนี้สมควรจะเป็นแม่คนไหมเนี่ย... อายุอานามก็มากแล้วยังคิดอะไรไม่ได้อีก...ถามหน่อย เวลาลูกเดือดร้อนทำตัวเป็นที่พึ่งได้รึเปล่า ไม่งั้นคุณอินทร์เขาไม่หนีไปหาคุณสรวงพ่อเขาหรอก”

ดุษฎีถูกเด็กรุ่นลูกอบรมก็พูดไม่ออก แม็คยังเล่นชุดใหญ่ต่ออีก

“ที่ผมกล้าเถียงคุณดุษฎีอย่างนี้เพราะรักและเคารพคุณอินทร์เหมือนพี่ชายแท้ๆ ถึงคุณอินทร์จะมีข้อเสียเรื่องผู้หญิง แต่คุณอินทร์ก็เป็นเจ้านายที่ดี ห่วงใยลูกน้อง ผมสงสารคุณอินทร์ ทุกครั้งที่มีปัญหาแต่ก็ไม่รู้จะไปพึ่งใครเลยต้องมาระบายกับคนนอกอย่างผม”

แม็คน้ำตารื้นอย่างเห็นใจอินทร์

“คุณดุษฎีเป็นแม่ของคุณอินทร์แท้ๆ ทำไมถึง

ไม่ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีล่ะครับ ผมรู้ว่าที่คุณอินทร์เป็นอย่างนี้เพราะครอบครัวไม่อบอุ่น คุณอินทร์ถึงต้องการความรักจากคนอื่นมาทดแทน...ผมพูดแค่นี้แหละครับ หลังจากนี้คุณดุษฎีจะคิดได้รึเปล่าผมก็ไม่รู้ จะบังคับให้คุณอินทร์ไล่ผมออกก็ได้ แต่ตอนนี้ระหว่างที่เจ้านายผมมีปัญหาชีวิต ผมขอทำหน้าที่เลขาของผมให้ดีที่สุดก่อน”