เพลิงพรางเทียน

“มึงหยุดพูดเดี๋ยวนี้อีเทียนคำ” เจ้าน้อยฟาดกลินท์หมายให้หยุด “เพราะมึงคนเดียวที่ทำให้คุ้มของข้าต้องเจอความวิบัติฉิบหาย เจ้าพ่อเจ้าแม่ไม่สบายลุกเดินไปไหนไม่ได้ก็เพราะมึง”

กลินท์บอกว่าไม่ใช่ตน แต่เพราะเจ้าเวียงสวรรค์ผิดคำสาบานที่ให้ไว้กับพ่อหนานแก้ว ทุกคนที่นี่ถึงมีอันเป็นไปไม่มีความสุข

เจ้าช่อเอื้องที่ยังรับรู้ทุกอย่างแต่พูดไม่ได้ น้ำตาไหลพรากพยายามพยักหน้า เจ้าน้อยดีใจเข้าไปหาแต่ปากก็ยังเถียงกลินท์ว่าอย่ากล่าวหาเพราะคนในคุ้มไม่มีใครคิดทำร้ายมึง

กลินท์เปิดโปงว่าเจ้าวงเดือนไม่เคยเลิกอาฆาตเทียนคำ ความวิบัติทั้งหมดเกิดขึ้นตั้งแต่เจ้าวงเดือนฆ่าเทียนคำแล้ว เจ้าน้อยถามเจ้าวงเดือนว่าจริงหรือ เจ้าวงเดือนปฏิเสธหน้าซีดปากสั่น เจ้าช่อเอื้องที่พยายามจะพูดก็เกิดปาฏิหาริย์พูดออกมากระท่อนกระแท่น

“จะ...จริง...”

เจ้าวงเดือนยิ่งตกใจหน้าซีด ไพคาปราดเข้าไปถามว่าหรือยาที่เจ้าให้มันกินจะเริ่มหมดฤทธิ์แล้ว เจ้าวงเดือนบอกเจ้าน้อยว่าเจ้าแม่อาจเพ้อเพราะไม่สบาย ตอนนี้ได้เวลาให้แม่กินยาแล้ว สั่งไพคาเอายามา

“ยะ...ยา...ยาพิษ” เจ้าช่อเอื้องพยายามบอก “มันวางยาพิษแม่ มันมีมนตร์ดำ มันเล่นของใส่คุ้มของเรา”

เจ้าวงเดือนหาว่าเจ้าแม่เพ้อใหญ่แล้ว สั่งไพคา

ที่เอายามาให้เอาให้เจ้าแม่กินเร็ว เจ้าช่อเอื้องพยายามเบือนหน้าหนี เจ้าน้อยแย่งถ้วยยาไปบอกว่าตนจัดการเอง เจ้าวงเดือนก็เร่งว่ายาบำรุงต้องกินทันทีหลังปรุงเสร็จให้เจ้าน้อยรีบให้เจ้าแม่กินก่อนที่ฤทธิ์ยาจะเสื่อม ไพคาก็ช่วยเร่งรัด

เจ้าน้อยหันขวับบอกไพคาว่าถ้าอย่างนั้นเจ้าต้องกินให้ดู จะได้รู้ว่ามันเป็นอย่างที่เจ้าแม่พูดหรือเปล่า ไพคาหน้าซีดเผือด ถูกเจ้าน้อยเอายากรอกปากจนได้

ทันทีที่ถูกกรอกยา ไพคาก็หายใจหอบตัวแข็งทื่อดิ้นเฮือกสุดท้ายขอให้เจ้าวงเดือนช่วยด้วย

เจ้าน้อยถึงกับน้ำตาคลอเมื่อรู้ว่าเจ้าแม่โดนวางยาจริงๆ ขว้างถ้วยยาหันตะคอก

“วงเดือน!”

เจ้าวงเดือนปฏิเสธว่าตนไม่ได้ทำตนถูกเทียนคำใส่ร้าย เจ้าน้อยแค้นคลั่งตบเจ้าวงเดือนล้ม บอกว่าเจ้าแม่ไม่เคยโกหกตน เจ้าวงเดือนจนแต้มรับว่าที่ทำเพราะรักเจ้าน้อยทำเพื่อให้เจ้าน้อยได้เป็นเจ้าหลวง

เจ้าน้อยพูดอย่างรู้สึกผิดว่า เพราะตนอ่อนแอเห็นแก่ตัว ทุกอย่างจึงพังพินาศแบบนี้ พูดเสียงสั่นเครือว่า

“ถ้าข้าไม่คิดถึงเกียรติยศหน้าตา ความเหมาะสม เมียของข้าก็คงจะเป็นเทียนคำไม่ใช่เจ้า!”

เจ้าวงเดือนกรี๊ดสติแตกพุ่งเข้าทำร้ายกลินท์ที่ถูกมัดกับเสาอย่างบ้าคลั่ง เจ้าน้อยรีบเข้าไปห้าม แต่เจ้าวงเดือนสติแตกหมดสิ้นทุกอย่างแล้ว คว้าตะเกียงน้ำมันขว้างไป ตะเกียงแตกเปลวไฟลุกพึ่บลามไปไหม้เรือนใหญ่อย่างเร็ว กลินท์ตะโกน “ไฟไหม้!” เจ้าน้อยได้สติตะโกนให้ช่วยกันดับไฟ