เพลิงพรางเทียน

เหตุการณ์ในอดีตคือเจ้าวงเดือนเห็นว่าหากปล่อยสิงห์ไว้อาจเป็นอันตรายกับตน จึงบอกสิงห์ว่าเขาถูกเทียนคำทำมนตร์ดำใส่และแทงฆ่าสิงห์ด้วยมือตนเอง ก่อนตายสิงห์อาฆาตว่า “ต่อให้ตายกลายเป็นผี กูก็จะจองล้างจองผลาญพวกมึงทุกคน”

 กลินท์แอบดูอยู่ พอเจ้าวงเดือนกับไพคาไปแล้วก็เดินไปนั่งข้างศพนายสิงห์เอามือปิดตานายสิงห์ให้ตายตาหลับ ไหว้ขออโหสิกรรม...“อโหสิกรรมให้ฉันด้วยนะนายสิงห์”

สิงห์จึงรู้ว่าตัวเองตายแล้วจริงๆ แผดเสียงอย่างเคียดแค้นท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน

เบนถามว่าเขาเป็นใคร กลินท์บอกว่านายสิงห์เป็นวิญญาณที่โดนพี่ติ๊ฆ่าตายเมื่อชาติที่แล้ว

อินทร์ขอให้ไปผุดไปเกิดเถิด พวกเราจะทำบุญไปให้

“ไม่! กูจะฆ่าพวกมึงให้หมดทุกคน” เสียงนายสิงห์ตะโกนก้อง

ปติมาขอให้ตนตายคนเดียวถ้าตนเป็นคนฆ่านายสิงห์ กลินท์ก็ให้เอาชีวิตตนไปเพราะตนเป็นคนทำให้นายสิงห์ต้องกลายเป็นแบบนี้ แม่ชีธารทองติงว่า ถ้าฆ่ากันชาตินี้ก็ต้องตามไปชดใช้กรรมกันอีกกี่ภพกี่ชาติ สร้อยสังวาลมาถึงบอกให้นายสิงห์หยุดสร้างเวรสร้างกรรมเถอะ

กลินท์ให้ฆ่าตนเสียถ้าทำให้นายสิงห์หมดทุกข์ เบนและทุกคนไม่ยอม และนายสิงห์ก็ไม่ยอมบอกว่าตนจะเอาชีวิตของพวกมันทุกคน แต่จังหวะที่นายสิงห์โผนเข้าไปก็ถูกเงาดำมากมายดึงนายสิงห์ไว้จากพื้นห้องที่แตกทะลุเห็นข้างล่างเป็นเปลวไฟ แล้วมือที่ดึงร่างนายสิงห์ก็ค่อยๆหายไป นายสิงห์ร้องไม่ยอมไปแต่ในที่สุดร่างนายสิงห์ก็ถูกดึงหายไปต่อหน้าทุกคน แล้วพื้นห้องก็กลายเป็นพื้นปกติ แม่ชีธารทองพูดกับสร้อยสังวาลว่า

“สุดท้ายก็ไม่มีใครล่วงพ้นความตายไปได้”

สายป่านขอโทษสร้อยสังวาลที่วันนั้นไม่ได้รับสาย สร้อยสังวาลบอกว่าไม่เป็นไร แต่เจ้าพ่อน้ำทิพย์ให้ตนมาเตือนเพราะเห็นวิญญาณอาฆาตตามกลินท์มาด้วย ตนคนเดียวคงทำอะไรไม่ได้จึงเชิญแม่ชีมาด้วย เมื่อเสร็จธุระแล้วจึงชวนกันกลับ เบนถอนใจโล่งอกที่เรื่องร้ายๆจบเสียที ถามสายป่านว่าเน่ากลับมาหรือยัง

เน่าไปทำความเข้าใจกับหนิมแล้ว กลินท์ให้สายป่านไปบอกสิ่งที่ตัวเองรู้สึกกับเขาและฝากเป็นตัวแทนขอบคุณแทนตนด้วย สายป่านเอาช่อดอกไม้ไปหาเน่า บอกว่ามีเรื่องจะบอก เน่าก็มีเรื่องบอกว่าตนจะแต่งงานกับหนิมแล้ว สายป่านอึ้งเลยแสดงความยินดีด้วย

ที่แท้สายป่านจะไปบอกเน่าว่าตนมีความรู้สึกกับเขาอย่างไร แต่สุดท้ายก็รู้ว่าตนมโนไปฝ่ายเดียว จึงถอย กลินท์ปลอบว่าตนเชื่อว่าชีวิตถูกลิขิตไว้หมดแล้ว อะไรที่เป็นของเราเดี๋ยวมันก็จะมาเองแหละ