ตอนที่ 12
“ลินท์มาขอโทษพี่ติ๊จากหัวใจ ไม่ว่าสาเหตุจะมาจากอะไรก็ตาม แต่ที่ผ่านมาลินท์ผิดเองค่ะ ที่เห็นผิดเป็นชอบ จนเรื่องราวมันบานปลายใหญ่โต พี่ติ๊อภัยให้ลินท์ได้ไหมคะ”
“ได้สิ”
ปติมายิ้มอ่อนโยนรับพวงมาลัยจากกลินท์ กลินท์ไหว้ขอบคุณที่อกปติมา ปติมากอดกลินท์ บอก
“พี่ก็ทำเพื่อตัวพี่เอง เพราะถ้าพี่ไม่ปล่อย...พี่ก็ทุกข์ พี่ไม่อยากทุกข์” มองเบนแล้วเอ่ย “อภัยให้พี่ด้วยนะเบน พี่ไม่ได้ตั้งใจทำร้ายเบนจริงๆ”
เบนบอกว่าคุณอินทร์มาบอกตนและขอโทษตนแทนพี่ติ๊แล้ว และขอให้ตนอย่าเอาเรื่องพี่ติ๊ พูดจากใจว่า
“แต่ถึงคุณอินทร์ไม่ไป ผมก็รู้สึกว่าพี่ติ๊ไม่ได้ตั้งใจ”
“สำหรับคุณอินทร์ ยังไงพี่ติ๊ก็คือที่สุดค่ะ” กลินท์เอ่ย เบนบอกว่าคุณอินทร์ยังแอบบอกตนว่า...แต่ไม่ทันพูดเสียงอินทร์ก็ขัดขึ้น พลางเดินเข้าประคองปติมายิ้มกว้าง
“ไม่ต้องแอบแล้ว ผมขอโทษสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา ขอโทษลินท์ด้วย แต่ต่อจากนี้ผมสัญญาจะดูแลคุณให้ดีที่สุด กลับบ้านเราด้วยกันนะติ๊”
“ติ๊รอคำนี้มานานนนน...นานมากๆเลยล่ะอินทร์” แพมตอบแทนปติมาที่ยิ้มปีติจนพูดไม่ออก
“ขอบใจมากนะแพมที่ดูแลติ๊อย่างดี” อินทร์ขอบใจแพมและกอดปติมาไว้แน่นแทนคำสัญญาทุกคนยิ้มมองกันอย่างมีความสุข
แต่พริบตานั้นไฟก็ดับพรึ่บ สายป่านร้องกรี๊ดชี้ไปที่มุมหนึ่ง ทุกคนหันมองเห็นสิงห์มองมาด้วยสายตาอาฆาต กลินท์ตกใจถามว่านายสิงห์มาที่นี่ได้ยังไง สิงห์ยิ้มร้ายบอกว่า
“มาตอนที่มึงหนีออกจากประตูท้ายเวียงไงล่ะ”
กลินท์นึกได้ว่าตอนที่ตนแยกจากหลุยส์วันนั้นได้ยินเสียงหลุยส์ตะโกนแต่ไม่ทันได้ยินชัด ที่แท้หลุยส์ตะโกนบอกกลินท์ว่า “เทียนคำระวังข้างหลังคุณ” เพราะหลุยส์เห็นสิงห์วิ่งตามกลินท์ออกไป!
กลินท์สงสัยว่าสิงห์ตามตนมาถึงโลกปัจจุบันได้ยังไง สิงห์พูดเหี้ยมว่า “ต่อให้มึงหนีไปไหนก็จะตามไปล้างแค้นสิ่งที่มึงทำกับกู” กลินท์บอกว่าตนไม่ได้ทำอะไรนายสิงห์ แต่สิงห์ไม่เชื่อ เพราะหลังจากเขาถูกไล่ออกจากคุ้ม ไพคาก็เอาห่อข้าวไปให้สิงห์ที่ถ้ำบอกว่าเทียนคำฝากมาให้ซ้ำบอกว่า
“ข้ารู้ว่าเอ็งมีใจให้อีเทียนคำ ถึงข้าจะเกลียดมันแค่ไหนข้าก็อยากทำเพื่อเอ็ง” ไพคาบอกสิงห์ให้กินข้าวที่เทียนคำฝากมาเสียจะได้ไม่ต้องคิดมากเรื่องเจ้านางไล่ออกมาอยู่ถ้ำ
แต่พอสิงห์แกะห่อข้าวก็แค้นจนบีบกะโหลกจนแตก ด่าลั่น
“อีผีร้าย อีนรกเทียนคำ มึงต้องตาย...มึงทำให้มนตร์กูเสื่อม ทำให้ชีวิตกูวิบัติฉิบหาย”
กลินท์ถามว่าสิ่งที่นายสิงห์ทำนี่หรือที่เรียกว่ามนตร์เสื่อม รู้ตัวไหมว่านายสิงห์น่ะตายไปแล้ว