ตอนที่ 11
กลินท์ไปที่ห้องที่เบนรักษาตัวอยู่ เจอหมอกำลังตรวจเบนพอดี เธอถามว่าเบนเป็นยังไงบ้าง หมอบอกว่าผลเอกซเรย์สมอง ตรวจคลื่นหัวใจก็ไม่มีอะไรผิดปกติ แต่แปลกที่เบนยังไม่รู้สึกตัว แต่ยังไงหมอก็จะอัปเดตอาการของเบนวันต่อวันไม่ต้องห่วง
กลินท์ขอบคุณ บ่นว่าตนเป็นตัวซวยจริงๆ เบนไม่น่ามารับเคราะห์แทนตนเลย แต่ตนก็จะพยายามเคลียร์ทุกอย่าง ขอให้เบนช่วยฟื้นขึ้นมาคุยกับตนบ้างได้ไหม
สายป่านเข้ามาถามว่าเบนเป็นยังไงบ้าง กลินท์ว่าไม่รู้ ตนกลัวเบนจะเป็นอย่างหลุยส์ สายป่านเล่าว่า
“เน่าโทร.มา...บอกว่าเจ้าพ่อน้ำทิพย์ท่านว่าดวงจิตของเบนแค่ไปเที่ยวเล่นหรือหลงทางหาทางกลับไม่ได้ สิ่งที่จะทำให้เบนกลับมาได้คือความรัก ความผูกพันระหว่างเธอกับเขา หลุยส์ เทียนคำ เธอจำอะไรได้บ้างไหมลินท์”
กลินท์มองเบนที่นอนนิ่ง ทบทวนความสัมพันธ์ที่ผ่านมา เบนยังคงนอนนิ่ง กลินท์จับมือเบนพึมพำ
“ฉันจำเรื่องราวระหว่างคุณกับฉันได้หมด แต่เรื่องของหลุยส์กับเทียนคำ ฉันจะพยายามนั่งสมาธิ ตั้งสติรื้อฟื้นอย่างที่สุดนะเบน”
ooooooo
ปติมานอนแน่นิ่งอยู่บนเตียง อินทร์นั่งเฝ้าหน้าเครียด ปองศรีกับวิศาลพ่อกับแม่ของปติมา
นั่งดูลูกสาวด้วยความเป็นห่วง
ปองศรีตำหนิอินทร์ว่าถ้าเขาไม่เจ้าชู้ ติ๊ก็ไม่ต้องเข้าโรงพยาบาลแบบนี้ จ้องหน้ากล่าวโทษ
“เป็นเพราะเธอ...เธอคนเดียวเลยอินทร์”
วิศาลถามหมอว่าตกลงติ๊เป็นอะไร หมอบอกว่าเส้นเลือดในสมองด้านซ้ายแตก ทำให้ไม่ได้สติ หรือถ้าได้สติกลับมาแล้ว คุณติ๊อาจจะไม่สมบูรณ์เหมือนเดิม ทุกคนหน้าซีดเผือด ปองศรีกรี๊ดใส่อินทร์ทันที
“เพราะเธอ...เธอคนเดียว! ชู้ของเธอด้วย...นังลินท์!”
อินทร์เครียดหนักกินไม่ได้นอนไม่หลับจนแม็คเป็นห่วง เขาถามแม็คว่าตนเลวมากเลยใช่ไหม
แม็คบอกว่าไม่ต้องพูดแล้ว แค่นี้ตนก็รู้แล้วว่า
คุณอินทร์รู้สึกผิดขนาดไหนแล้ว ขณะอินทร์กำลังอัดอั้นนั้นดุษฎีก็โทร.เข้ามาไม่หยุด แม็คมองอินทร์อย่างเข้าใจบอกว่าอย่าเพิ่งคุยตอนนี้เลยเดี๋ยวจะยิ่งแย่ไปใหญ่ เสนอว่าช่วงนี้พ่อแม่คุณติ๊กับคุณแพมเฝ้าอยู่โรงพยาบาลตลอด ให้คุณอินทร์ไปพักบ้างก็ได้
อินทร์บอกว่าถ้าคุณแม่ตามมาที่บ้านตนก็ไม่ได้พักอยู่ดี แล้วอินทร์ก็คิดออกบอกแม็คอย่างตื่นเต้นว่า
“ฉันนึกออกแล้วว่าจะไปที่ไหน ต่อให้คุณแม่รู้ก็ไม่กล้าตามไป”
ที่ที่อินทร์จะไปคือบ้านของสรวงคุณพ่อของเขาเอง อินทร์บอกพ่อว่าตนไม่ไหวแล้วไม่อยากเจอหน้าใครเลยนอกจากพ่อ สรวงดูอาการแล้วรู้ว่าอินทร์กำลังทุกข์หนักจริงๆ