เพลิงพรางเทียน

แพมโมโห แต่แม็คชิงตัดบทว่าเรื่องนี้ให้คุณทนายตอบแทนดีกว่า ทางเรายืนยันว่าเป็นอุบัติเหตุแล้วขอตัว ทนายออกมารับหน้านักข่าวบอกว่ามีข้อสงสัยอะไรถามตนได้เลย แม็คหันไปขอให้ตำรวจช่วยคุ้มกันปติมากับแพมไปที่รถ ปติมาขอบคุณแม็คที่จัดการเรื่องทนายให้ แม็คบอกว่าคุณอินทร์สั่งไว้ให้ดูแลคุณติ๊ให้ดีที่สุด ปติมาเผลอยิ้มดีใจถามว่า “อินทร์น่ะเหรอ...”

“แล้วนี่เจ้านายตัวดีเธอหายหัวไปไหนเนี่ย” แพมถามประชด

แม็คบอกว่าหลังจากโทร.สั่งตนแล้วก็ติดต่อไม่ได้อีกเลย ปติมาบอกว่าถ้าติดต่ออินทร์ได้โทร.บอกตนด้วย

แพมแอบไม่พอใจที่ปติมายังห่วงอินทร์

ดุษฎีเครียดที่โทร.หาอินทร์แล้วไม่ติด บ่นหัวเสียว่าเอาแต่หนีตลอด น่าเบื่อ! ถามปรานีที่เป็นเลขาก็ติดต่อไม่ได้บอกว่าไม่มีใครติดต่ออินทร์ได้เลย สงสัยว่าอินทร์จะอยู่กับกลินท์เพราะเห็นว่ากลินท์นัดแถลงข่าวบ่ายนี้ ดุษฎีอึ้ง รู้สึกว่าปัญหาบานปลายไปทุกที

ooooooo

ป้าก็อตจัดเตรียมสถานที่แถลงข่าวให้กลินท์ที่ออฟฟิศ ทำไปพึมพำไปว่า

“เหมือนอย่างที่อาจารย์สร้อยสังวาลว่าจริงๆ บางเรื่องมันก็เป็นเวรกรรมที่หนียังไงก็หนีไม่พ้น”

“ใครจะทำอะไรทำไปเถอะ หนูไม่สู้คน หนูไม่ชอบมีเรื่อง” ลูกโซ่เอ่ยกลัวๆ

“คิดได้อย่างนี้ก็ดี อะไรยอมได้ก็ยอม อะไรจบได้ก็จบ” ป้าก็อตพูดแล้วมองกลินท์ “แต่ป้าเดาใจลินท์กับคุณอินทร์ไม่ถูกจริงๆว่าจะยอมหรือจะจบ”

ทุกคนมองกลินท์อย่างประเมินสถานการณ์ไม่ได้เหมือนกัน

เวลาเดียวกัน อินทร์ไปเยี่ยมครอบครัวผู้บาดเจ็บที่โรงพยาบาล ขอโทษ ให้กำลังใจ และรับปากจะดูแลจนกว่าจะรักษาจนหายดี สามีบอกว่ากลินท์ก็โทร.มาบอกว่าพร้อมจะรับผิดชอบทุกอย่าง ภรรยาพูดอย่างโล่งใจว่าพวกตนมีกันแค่สามคนลูกก็ยังเล็ก แต่พอคุณช่วยก็เบาใจ

อินทร์ขอบคุณทั้งสองและขอตัวกลับ พออินทร์ไปภรรยาชมว่าคุณอินทร์ใจดีจังเลย มิน่าคุณกลินท์ถึงชอบ สามีติงว่าจะชอบยังไงคุณอินทร์ก็มีเมียแล้ว คุณกลินท์ไม่น่าไปยุ่งเลย

อินทร์ได้ยินก็หดหู่ที่ไปถึงไหนก็มีแต่คนนินทา เขานิ่งคิดแล้วเดินออกไป

ooooooo

อินทร์เดินไปถึงลานจอดรถก็ได้รับโทรศัพท์จากดุษฎีบอกว่ากลินท์กำลังจะแถลงข่าว ย้ำกับอินทร์ว่า

“จะทำอะไรก็คิดให้ดีนะอินทร์ ยังไงยายติ๊ก็ขึ้นชื่อว่าเป็นเมียแกอยู่ แม่ไม่อยากให้มีข่าวอะไรมากไปกว่านี้” พออินทร์รู้ว่ากลินท์จะแถลงข่าวก็ร้อนใจ คิดวางสายทันที “ตาอินทร์...ตาอินทร์...ฉันยังพูดไม่จบเลย วางสายอีกแล้ว ลูกคนนี้นี่...เฮ้อ...”