เพลิงพรางเทียน

เมื่อกลับถึงบ้านเข้าห้องนอน สายป่านเข้าไปตำหนิกลินท์เสียงดังรุนแรงว่า เก็บอาการที่อยากได้ผัวคนอื่นจนตัวสั่นไว้บ้างเถอะ ถูกกลินท์ปรามว่าอย่ามาหยาบคายกับตน สายป่านเดินเข้ามาถามว่า

“ฉันอยากรู้จริงๆจิตใจเธอทำด้วยอะไร ถึงกล้าปฏิเสธนักข่าวต่อหน้าเมียเขาว่าไม่มีอะไรกับอินทร์ ทั้งๆที่ความจริง เธอกำลังแย่งอินทร์จากพี่ติ๊”

กลินท์เสียงแข็งว่าไม่มีใครแย่งใคร เพราะ “อินทร์รักฉัน ฉันรักอินทร์ เรารักกัน ฉันกับอินทร์เกิดมาเพื่อเป็นของกันและกัน เมื่อไหร่จะเข้าใจซักที” กลินท์ขยุ้มผมตัวเองตะโกน “โว้ยยยยยย!!” แต่ก็ถูกสายป่านตะโกนให้สำนึกว่านั่นมันผัวคนอื่นและคนก็ด่าเต็มบ้านเต็มเมืองไปหมดแล้วตะโกน “โว้ยยยยย!!” แล้วปิดประตูปัง

ooooooo

กลินท์ร้องไห้อย่างหนักโทษว่าทำไมไม่มีคนเข้าใจว่าอินทร์รักตน ซ้ำหลับไปยังฝันร้ายว่าถูกเสือขย้ำ ตกใจตื่นยังตัวสั่นด้วยความกลัว ถามตัวเองว่าทำไมมันเหมือนความจริงอย่างนี้ แล้วร้องเรียกสายป่าน ลุกไปหาก็ไม่เห็น บ่นงึมงำ “ไปไหนแต่เช้า??”

สายป่านไปหาแม่ชีธารทองแม่ของกลินท์ที่เชียงใหม่ เล่าพฤติกรรมของกลินท์ให้แม่ชีฟังอย่างอัดอั้น

แม่ชีบอกว่าในเมื่อเราควบคุมคนอื่นไม่ได้ก็มีแต่ต้องปล่อยวาง เพราะบางอย่างมันเป็นเรื่องของเวรกรรมที่ผูกกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน แม่ชีขอบใจสายป่านที่ช่วยดูแลกลินท์แทนแม่ สายป่านถามว่าเมื่อไหร่แม่ชีจะให้อภัยและกลับไปอยู่กับลินท์

“ไม่ว่าชาตินี้ชาติไหนแม่ให้อภัยลินท์เสมอ แม่ถึงได้ถือศีลภาวนาเพื่อให้ลินท์หลุดพ้นจากการหลงผิดทั้งปวง อดทนหน่อยนะป่าน วันไหนที่ลินท์พ้นวิบากกรรมลินท์จะรู้เองว่าสิ่งที่ลินท์ทำมันคือความผิดอย่างมหันต์”

สายป่านกลัวว่ากว่าจะถึงวันนั้นลินท์จะเดือดร้อนจนอยู่ในวงการอีกไม่ได้

ดุษฎีแม่ของอินทร์รู้เรื่องอินทร์กับกลินท์จากสื่อก็เตือนอินทร์ขณะกินข้าวกันโดยมีปติมาอยู่ด้วย ดุษฎีเตือนอินทร์ แต่อินทร์ก็ปฏิเสธว่าไม่มีอะไร ถ้าเป็นจริงติ๊คงเอาตนตายแน่ ปติมาก็ยิ้มแย้มพูดปกป้องอินทร์ว่าข่าวบันเทิงก็แบบนี้แหละตีข่าวใหญ่ให้ดูน่าสนใจ

แต่พอลับหลังดุษฎี ปติมาก็สวมวิญญาณโหดถามอินทร์ว่ารู้แล้วใช่ไหมถ้าเป็นเรื่องจริงตนเอาเขาตายแน่และ “ไม่ใช่แค่คุณที่ตาย แต่กลินท์จะตายด้วย” พูดแล้วเดินไปเลย อินทร์ยิ้มอย่างไม่ยี่หระกับคำขู่ของปติมา

แพมถามปติมาว่ากล้าพูดกับอินทร์ขนาดนี้เชียวหรือ ถามว่าปล่อยอินทร์ให้อยู่เชียงใหม่อย่างนั้นไม่กลัวหรือว่าเขาจะแปลงร่างไปไหนมาไหนกับกลินท์ ปติมาเชื่อว่าอินทร์กลัวแม่มากคงไม่กล้าทำอย่างนั้น