เพลิงพรางเทียน

กลินท์เถียงว่าอินทร์ไม่มีเจ้าของ กับพี่ติ๊ก็ไม่ได้จดทะเบียนกัน ที่สำคัญอินทร์ไม่ได้รักพี่ติ๊ เขาอยู่กันด้วยหน้าที่ทางสังคมและอินทร์กำลังหาทางเลิกกับพี่ติ๊อยู่ สายป่านพูดอย่างสมเพชว่า

“ผู้ชายเจ้าชู้มันแต่งเรื่องขึ้นมาหลอกผู้หญิงไร้สติ แต่ก็แปลกที่ยังมีผู้หญิงหน้าโง่เชื่อลมปากพล่อยๆของผู้ชายพวกนั้นทุกยุคทุกสมัย รวมทั้งเธอด้วย”

กลินท์แก้ต่างว่าอินทร์ไม่ได้แต่งเรื่องหลอกตน เขารักตนจริง เขาบอกว่า “ฉันกับเขาเหมือนเนื้อคู่กันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน...ฉันก็รู้สึกเหมือนกันกับคุณอินทร์” สายป่านมองกลินท์อย่างผิดหวัง ในขณะที่กลินท์ยังพูดจริงจังว่า “จริงนะป่าน ฉันรู้สึกว่าฉันเกิดมาเพื่อเขา...เขาก็เกิดมาเพื่อฉัน เราสองคนเกิดมาเพื่อกันและกัน”

“พอ...พอได้แล้วลินท์ฉันไม่อยากฟังเรื่องระลึกชาติปัญญาอ่อน ของคนที่กำลังจะเดินหน้าไปเป็นเมียน้อย” กลินท์โต้ว่าตนไม่ใช่เมียน้อย ตนเป็นคนที่อินทร์รัก 

“ถ้าคิดอย่างนั้นแล้วสบายใจก็ตามใจเธอ”

สายป่านตัดบทแล้วจะเดินไป กลินท์เรียกไว้บอกว่าตนจะไปปารีสกับอินทร์ สายป่านถอนใจถามว่าตนพูดให้ตายเธอก็ไม่เชื่อใช่ไหม งั้นตนจะไปด้วย อย่างน้อยตอนนักข่าวถามตนก็จะได้เป็นไม้กันหมาให้

กลินท์โผกอดสายป่านดีใจสุดๆ สายป่านได้แต่ถอนใจกลุ้มไม่รู้จะห้ามยังไง

เมื่อถึงวันเดินทาง สายป่านนั่งเครื่องชั้นประหยัด ส่วนอินทร์กับกลินท์นั่งชั้นเฟิสต์คลาสกะหนุงกะหนิงกันประสาคนที่อยู่ในความรักความหลงจนเหมือนโลกทั้งใบมีแต่เราสองคน

อินทร์ยังคงหวานประสาคนเจ้าชู้ และเพื่อให้กลินท์เชื่อว่าตนรักจริง อินทร์ถามว่าตนจะเอาปิ่นปักอกพิสูจน์รักเลยดีไหม แล้วหยิบกล่องปิ่นทองออกมา กลินท์มองอย่างคาดไม่ถึง มันช่างเหมือนความฝันของตนคืนนั้นจริงๆ! กลินท์เล่าความฝันหมือนตกอยู่ในภวังค์

“ในฝันคุณกับลินท์เหมือนอยู่ในโลกอดีต คุณเอาปิ่นมาให้ลินท์ สัญญาว่าจะรัก มีลินท์คนเดียวทุกชาติไป...ลินท์ไม่คิดจริงๆว่าคุณจะเอาปิ่นทองมาให้ลินท์เหมือนในฝัน”

อินทร์ฟังอย่างไม่รู้สึกซึ้งอะไรกับความฝันที่กลินท์เล่า ถามว่าแล้วยังไงต่อ?? กลินท์เขินอายไม่กล้าตอบ อินทร์โน้มหน้าเข้าไปจนหน้าสัมผัสหน้า ถามอีกแต่ไม่รอคำตอบ อินทร์ก้มจูบกลินท์ดูดดื่ม กลินท์เคลิ้มในอ้อมกอดและรสจูบ ทั้งที่มือยังกำปิ่นแน่น

เมื่อมาถึงโรงแรมหรู สายป่านเดินนำไปเหมือนไม่อยากเห็นภาพหวานของทั้งสอง มาหยุดยืนหน้าห้องรอกลินท์ หันไปเห็นอินท์โอบกลินท์แสดงความเป็นเจ้าของเต็มที่ มาส่งที่หน้าห้องบอกกลินท์ว่า

“พักผ่อนก่อนนะลินท์ ค่ำๆเจอกัน เดี๋ยวผมมารับไปดินเนอร์” พอกลินท์รับคำก็จุ๊บแก้มเบาๆ ปรายตามองสายป่านอย่างผู้ชนะ แล้วเดินไปที่ห้องตัวเอง สายป่านมองอินทร์อย่างไม่พอใจนัก