เพลิงพรางเทียน

สายป่านบอกกลินท์ว่าเมื่อวานตนไปหาแม่ชีมา แม่ชีบอกว่าการที่คนเราได้มาเจอกันมันเป็นเพราะกรรมเก่า เปรยๆว่า

“ไม่รู้ว่าชาติก่อนเธอกับแม่ชีทำเวรทำกรรมอะไรต่อกันไว้ ชาตินี้เธอถึงได้ทำผิดต่อท่านอย่างมหันต์” กลินท์บอกว่าพ่อต่างหากเป็นคนผิดไม่ใช่ตน “แต่ถ้าเธอไม่เลือกที่จะไปอยู่กับเมียใหม่ของพ่อเธอที่รวยกว่า มีทุกอย่างที่เหนือกว่าแม่ชี ท่านก็คงไม่เจ็บปวดถึงขั้นต้องปลีกวิเวกไปบวชอยู่แบบนี้ เฮ้อ...เรื่องอินทร์ก็เหมือนกัน”

“พอเหอะ! ด่าฉันทีละเรื่อง แค่นี้ฉันก็สำนึกผิดไม่ทันแล้ว และขอร้อง อย่าพูดถึงอินทร์อีกได้ไหม วันที่เธอมีความรัก เธอจะเข้าใจว่าความรักมันห้ามกันไม่ได้”

“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ เหมือนอย่างตอนนี้ที่ฉันไม่คิดจะรักใคร เพราะฉันกลัว กลัวจะหลงผิดอย่างเธอ”

สายป่านเดินออกจากห้องไป กลินท์มองตามอย่างขัดใจสุดๆ

วันนี้กลินท์นัดเบนที่ร้านกาแฟ ขณะรอเบน กลินท์อ่านข่าวจากไอแพด “กลินท์ฉาว มือดีแฉไม่หยุด มั่วผัวรุ่นพี่” แต่ข้อความคอมเมนต์ส่วนใหญ่ยังเข้าข้างกลินท์ว่ากลินท์เป็นนางเอกไม่มีทางทำอย่างนั้นแน่...ใครจะบ้าแย่งผัวคนอื่น ฯลฯ แต่ข้อความต่อมากลับตำหนิ กระทั่งด่าว่า เห็นเงียบๆนางอาจฟาดเรียบก็ได้...คอนเฟิร์มว่าจริงหลักฐานออกมาเมื่อไหร่กลินท์ตายแน่...ทีมติ๊

คนรอบข้างในร้านกาแฟต่างมองกลินท์ด้วยสายตาแปลกๆ พอดีเบนเข้ามาเห็นกลินท์ก็รีบเดินเข้าไปนั่งด้วย แกล้งขอโทษที่ปล่อยให้คอยแล้วโอบเบาๆอย่างสนิทสนมเหมือนคู่รัก สร้างภาพให้ดูเหมือนคนรักแล้วจับมือพากลินท์ลุกไป ท่ามกลางสายตางุนงงของคนในร้านมองอย่างสงสัยว่า...ยังไงกันแน่

พอเดินออกมานอกร้านกลินท์บอกให้ปล่อยมือตนได้แล้ว เบนเย้าว่าลืมไปว่าตนไม่ใช่อินทร์เตือนว่า

“คุณก็รู้ว่าถูกจับตามองอยู่ แล้วคุณจะเอาชื่อเสียงของคุณไปเสี่ยงกับเรื่องพรรค์นี้ทำไม” เบนยอมรับว่าที่ตนยุ่งกับเรื่องของเธอเพราะเป็นห่วง ห่วงเพื่อนร่วมอาชีพของตน ขืนมีแต่เรื่องฉาวๆแบบนี้ผู้ชมจะว่าเอาได้ว่าวงการบันเทิงมีแต่เรื่องฉาวๆคาวๆ

เบนพูดแล้วเดินไปเลย กลินท์มองตามฮึดฮัดขัดใจ จนผู้คนที่เดินผ่านไปมาพากันมอง

คืนนี้กลินท์โทร.ไปหาอินทร์บอกว่าตนทนไม่ได้แล้ว อยากหนีไปที่ไหนก็ได้ไกลๆ ไปในที่ที่มีเราเพียงสองคน อินทร์รับสายกลินท์แต่พอดีดุษฎีเดินมาเขาจึงทำเป็นพูดเป็นการเป็นงานว่า วันนี้ตนอยู่เชียงใหม่ไม่สะดวกจริงๆ เดี๋ยวจะดูเวลาให้ พรุ่งนี้จะได้ไหม อินทร์พูดเป็นการเป็นงานไม่กล้าหวาน

กลินท์ดีใจรีบบอกว่าวันไหนก็ได้ ดุษฎีมองอินทร์อย่างสงสัย รุ่งขึ้นก็ให้ปติมาเช็กว่าพรุ่งนี้อินทร์มีงานที่ไหน เพราะได้ยินว่านัดกับใครสักคนถ้าเป็นเรื่องงานก็ไม่ว่าอะไรกลัวแต่จะเป็นข่าว “อินทร์กับกลินท์”

ปติมาให้แต้วรุ่นน้องช่วยเช็ก รู้ว่าอินทร์จะไปภูเก็ต ส่วนผู้หญิงคนนั้นมีรายชื่อสำรองที่นั่งแต่คนละไฟลท์แต่ไปภูเก็ตเหมือนกัน ปติมาฟังแล้วแววตาโกรธแค้นกำมือแน่น

ooooooo