ในคืนหนาว แสงดาวยังอุ่น

วันต่อมาไตรภพมาที่บ้านมยุราแต่เช้า ต้องแปลกใจที่เห็นบ้านคล้องกุญแจล็อก  สังหรณ์ใจว่าลวิตาจะหนีไป...ไตรภพโทร.หาลวิตาเธอไม่รับสาย จึงกลับมาบ้านให้มีนาช่วยโทร.หาแทน  มีนาไม่รู้ปัญหาที่เกิดขึ้น จึงโทร.ชวนลวิตามาที่บ้าน

บ่ายวันนั้น  ลวิตามา มีนาวิ่งเข้าไปกอดอยากให้พาไปเที่ยวอีก ลวิตาให้ขออนุญาตเสี่ยมนูญก่อน เกรงจะทำให้มีนาป่วยอีก ไม่ทันไรไตรภพเดินเข้ามา ลวิตาชะงักสบตาเขา ต่างรู้ว่าตอนนี้คิดอะไรกันอยู่ มีนารีบออกตัวว่าไตรภพให้โทร.ชวนสงสัยทะเลาะกันอีก  ไตรภพรับว่าใช่แต่ตนทำผิดเอง  มีนาจึงขอให้ลวิตายกโทษให้พี่ชายตน ลวิตากลับบอกว่า

“เรื่องนี้พี่คงยกโทษให้พี่ชายน้องมิ้นไม่ได้หรอกค่ะ”

“ทะเลาะกันแรงเลยเหรอคะ พี่หลิวอย่าโกรธพี่มิคเลยนะคะ” มีนาพยายามขอร้อง

“คงไม่ได้หรอกครับ  ความผิดที่พี่ชายคุณทำเอาไว้ มันรุนแรงมากจริงๆ” ปวัตรเดินเข้ามา

มีนางงว่าใคร ไตรภพให้มีนากลับขึ้นห้อง เธอถามว่าทำไม เขาเอ็ดเสียงเข้ม มีนาตกใจร้องไห้วิ่งออกไป ลวิตาตำหนิว่าจะดุมีนาทำไม  เธอไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วย ไตรภพเสียงเขียว

“นี่น้องสาวผม  ผมจะทำยังไงก็ได้  แกมาทำไม” ไตรภพหันไปถามปวัตร

ปวัตรเข้ายืนประจันหน้า “เรารู้กันดีน่าคุณไตรภพ เลิกแอ๊บกันดีกว่า”

ไตรภพกำมือแน่น ลวิตาเปิดฉากว่าเป็นฝีมือเขาใช่ไหมที่ส่งคนไปรื้อบ้านตน เขาทำทีไม่รู้เรื่อง ปวัตรบอกถึงลูกน้องเขาจะได้รับการปล่อยตัว  แต่ความผิดของเขาที่ทำไว้ไม่มีทางกลบได้

“แล้วก็เลิกคิดที่จะหาธัมบ์ไดรฟ์ได้แล้ว  ยังไงคุณก็ไม่มีวันหามันเจอ เตรียมตัวเอาไว้ให้ดี ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้คนอย่างคุณทำตัวอยู่เหนือกฎหมาย” ลวิตาขู่

ไตรภพยังยืนกรานว่าไม่รู้เรื่อง ปวัตรจึงบอกว่า อีกไม่นานเขาก็จะเข้าใจ พอดีเสี่ยมนูญกลับมา ทักลวิตาและมองปวัตรทำนองว่าใคร ลวิตายังมีความเกรงใจยกมือไหว้และจะลากลับ

“รีบกลับทำไม อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อน ยัยมิ้นคงจะดีใจ รายนั้นบ่นคิดถึงหนูทุกวัน  นี่ยัยมิ้นรู้หรือยังว่าหนูมา”

“รู้แล้วครับพ่อ แต่น้องไม่สบาย ผมก็เลยให้ขึ้นไปพัก”

เสี่ยมนูญตกใจจะรีบไปดู  แล้วหันไปสั่งลูกน้องให้เตรียมรถไว้เผื่อต้องพาไปโรงพยาบาล  ลวิตาหันมองเห็นลูกน้องเสี่ยก็จำรอยสักที่ข้อมือได้  เธอตกใจรีบดึงปวัตรให้กลับ ไตรภพมองลวิตาจับมือปวัตรด้วยความโกรธและหึงหวง

เมื่อกลับมาถึงคอนโด  ลวิตาก็บอกปวัตรว่าลูกน้องเสี่ยมนูญคือคนที่เข้าไปค้นบ้าน

“ฉันจำรอยสักที่ข้อมือของมันได้  เรื่องนี้จะเกี่ยวกับเสี่ยมนูญด้วยรึเปล่า”

“คุณหมายความว่า...”