ในคืนหนาว แสงดาวยังอุ่น

ลวิตาสะดุ้งตื่นจากฝันร้าย ลุกขึ้นมานั่งหอบ พอรู้ว่าแค่ความฝันก็โล่งอก แต่ไม่ทันไร มยุราเคาะประตูแล้วเปิดเข้ามาบอกว่าไตรภพมารอข้างล่าง ลวิตาสีหน้าไม่สู้ดีนึกถึงความฝัน

“เป็นอะไรลูก ทำไมหน้าซีดแบบนี้ ให้แม่ไล่มันไปไหม”

ลวิตานึกถึงที่ปวัตรบอกว่า ให้บอกไตรภพว่าธัมบ์ไดรฟ์ตัวจริงยังอยู่ เป็นการล่อให้คนบงการออกมาจากที่มืด...ลวิตาจึงบอกมยุราว่าจะลงไปพบไตรภพ

ไม่นานลวิตาก็ลงมาทักทายไตรภพสีหน้ายิ้มแย้ม ไตรภพปากหวานว่าคิดถึงเธอ ลวิตารู้ทันถามว่าเขาต้องการอะไร ไตรภพได้ทีแย็บว่า

“สิ่งที่ผมต้องการจากคุณ ไม่รู้ว่าคุณจะให้ได้ไหม”

“ลองบอกมาก่อนสิคะ”

“ชีวิตและหัวใจของคุณ ให้ผมได้รึเปล่า” ลวิตาผงะแล้วแกล้งทำทีหัวเราะตอบว่าไม่ให้  ไตรภพสวมกอด “ทำไมล่ะครับ หรือว่าความจริงแล้วคุณไม่ได้รักผม”

“ถ้าฉันไม่รักคุณ ฉันจะอยากแต่งงานกับคุณทำไม”

“ช่วยบอกรักผมให้ชื่นใจหน่อยจะได้ไหม”

ลวิตากล้ำกลืนพูดคำว่ารักเขาออกไป ไตรภพยิ้มมุมปาก ยื่นหน้าไปจะจูบปาก ลวิตารู้สึกรังเกียจแต่ต้องอดทนหลับตา ไตรภพเห็นสีหน้าหญิงสาวมีความตื่นกลัวก็เปลี่ยนมาจูบหน้าผากแทน เธอลืมตาขึ้นมองเขาอย่างกังวลใจ...ไตรภพเปลี่ยนเรื่องชวนเธอออกไปดูหนัง ลวิตารับคำรีบขึ้นไปแต่งตัว ระหว่างนั้นก็ไลน์บอกปวัตรว่ากำลังเริ่มแผน จะออกไปข้างนอกกับไตรภพ

ปวัตรอ่านข้อความแล้วเป็นห่วงลวิตามากกดโทรศัพท์หาเธอทันที ให้เธอรอก่อนเขาจะไปด้วย ลวิตาห้ามเพราะเกรงไตรภพเห็น แล้วจะไม่ยอมเปิดปากพูด เธอสัญญาว่าจะระวังตัวให้ดี ปวัตรถอนใจรู้ว่าห้ามลวิตาไม่ได้ จึงขอให้แชร์โลเกชันว่าอยู่ที่ไหน

ไตรภพกับลวิตาดูหนังจบเดินออกมา  มีคนลอบมองสีหน้าตื่นเต้นกันใหญ่ ที่สองคนกลับมาคบกันอีก ไตรภพชวนคุยว่าดูเธอไม่ค่อยตั้งใจดูหนังเท่าไหร่ ลวิตาได้ทีพูดพาดพิง

“ค่ะ ฉันขัดใจตรงที่ไม่มีใครทำอะไรคนร้ายได้เลย คนร้ายได้ดีมีความสุข มันใช่เหรอคะมิค ถ้าฉันเป็นนางเอกในเรื่องที่รู้ว่าคนคนนี้เป็นคนไม่ดี  ฉันคงต้องหาทางทำอะไรสักอย่างที่จะเอาผิดเขา  ฉันไม่มีวันปล่อยให้เขาอยู่เหนือกฎหมายไปได้หรอกค่ะ” ลวิตาเผลอจ้องหน้าไตรภพ

“คุณทำเหมือนผมเป็นคนร้ายในเรื่องอย่างนั้นแหละ” ไตรภพแทบสะอึก

ลวิตานึกได้รีบขอโทษแล้วเปลี่ยนเรื่องชวนไปหาอะไรกิน...ทั้งสองเข้ามานั่งร้านอาหารในห้างสรรพสินค้า ลวิตาทำทีพูดขึ้นลอยๆ

“มิคคะ จำที่ฉันเคยบอกให้ฟังได้ไหมที่ว่าฉันตกลงมาจากระเบียงเพราะอุบัติเหตุ” ไตรภพรับคำหน้าเจื่อนๆ “ฉันรู้แล้วนะคะว่ามันไม่ใช่...” พระเอกหนุ่มสำลักเงยหน้ามอง  ลวิตาจ้องตาพูดต่อ “มีคนบังคับให้ฉันกระโดดลงมาค่ะ”