ในคืนหนาว แสงดาวยังอุ่น

นรีกำลังเอื้อมหยิบแฟ้มเอกสารชั้นบนสุด พลันทรงพลเข้ามาหยิบให้ เธอหันกลับมาเจอเขายืนประชิดก็หน้าแดงผละออกแต่เขาแกล้งไม่ให้แฟ้มเธอ เขาให้เธอเรียกเขาว่าพี่พลไม่ใช่คุณแล้วชวนเธอออกไปทานกลางวัน หญิงสาวบ่ายเบี่ยงไม่อยากเป็นขี้ปากคนในบริษัท

“นี่เป็นคำสั่งเจ้านาย” ทรงพลแกล้งขู่

“แต่นี่เป็นเวลาพักนะคะ เจ้านายออกคำสั่งได้เฉพาะเวลาทำงานค่ะ”

“เดี๋ยวนี้รู้จักต่อรองนะ คิดซะว่าไปเป็นเพื่อนพี่ไม่ได้เหรอ พี่ไม่อยากไปกับเขาสองคน คือ...เขาอยากกลับมาขอคืนดีกับพี่ เขาก็เลยเอาเรื่องงานมาอ้าง อันที่จริงพี่ไม่ได้อยากรับงานนี้ แต่พี่ปฏิเสธไม่ได้”

นรีรู้สึกเห็นใจจึงยอมไป...ในร้านอาหาร นรีนั่งตรงข้ามกับกชกร ทรงพลแนะนำว่าเป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายบัญชี เห็นว่าต้องการปรึกษาเรื่องงบประมาณปลูกสร้างจึงพามา กชกรไม่พอใจพยายามอดกลั้น บอกต้องการคุยกับเขาสองคน ทรงพลค้านว่านรีไม่ใช่คนอื่น ถ้าไม่สะดวกคุยก็ไว้นัดคุยที่บริษัทแล้วเรียกพนักงานเช็กบิล ยิ่งทำให้กชกรไม่พอใจมากขึ้น

พอกลับมาที่บริษัท นรีก็ตำหนิทรงพลว่าเขาใจร้ายกับกชกรเกินไป ทรงพลจึงบอกว่าเธอชอบเอางานมาบังหน้า ตนแค่อยากสั่งสอนให้รู้ว่าไม่ควรทำแบบนี้อีก แล้วยิ้มให้นรีไม่อยากให้เธอคิดมาก นรีรู้สึกอบอุ่นใจอย่างประหลาด พอทรงพลเดินแยกไป ชมพูนุชก็เข้ามาบอกนรีว่า กชกรอยากคุยด้วย นรีรู้สึกใจคอไม่ดีขึ้นมา

นรีออกมาพบกชกรที่ร้านกาแฟแถวบริษัท

กชกรยิงคำถามทันทีว่าเป็นอะไรกับทรงพล นรีรีบบอกว่าเป็นแค่เจ้านายกับลูกน้อง กชกรขู่จนนรีรู้สึกตัวสั่นเทา

“เธออาจจะคิดว่าพลจริงจังกับเธอ แต่ในฐานะที่ฉันเคยเป็นเมียพลมาก่อน ฉันบอกได้เลยว่าเธอไม่ใช่สเปกของเขา อย่าได้สร้างความหวังลมๆแล้งๆเพราะมันมีแต่จะทำให้เธอเจ็บ ฉันเตือนด้วยความหวังดี...การกินน้ำใต้ศอกคนอื่นมันไม่อร่อยหรอกนะ” พูดจบก็ผละจากไป

ooooooo