ชั่วโมงต้องมนต์
ตอนที่ 12
“ยังมีคนแบบนี้อยู่บนโลกอีกเหรอ” ศรันย์อึ้งมาก
ขณะธีมาเดินออกมาก็ได้รับโทรศัพท์จากฐิติมาภรรยา บอกว่าวันนี้มีประชุมผู้ปกครองตนรออยู่ที่โรงเรียนแล้วหวังว่าเขาไม่ลืมใช่ไหม ธีมาบอกว่าไม่ต้องห่วง ตนกำลังจะไป พูดไม่ทันขาดคำพนักงานก็มารายงานว่านาฬิกาที่จะทำเป็นที่ระลึกในงานมีปัญหา คนออกแบบอยากคุยเรื่องแบบด่วน
“ได้ งั้นเดี๋ยวผมไปคุยเอง” ธีมาตัดสินใจเดินย้อนกลับไปทันที
ก้อยเลขาของธีมายังประชุมกับพวกพุฒิเมธต่อ
เธอชื่นชมการทำงานของธีมาว่า บอสขยันมากลงมือทำเองทุกอย่าง ตารางงานแน่นทุกวันจนแทบไม่ได้พัก พุฒิเมธเลยได้ไอเดียเสนอว่า
“งั้นพรีเซนต์บริษัท เรานำเสนอให้เห็นความตั้งใจทุ่มเทของคุณลุงในการทำงานดีไหมครับ” เลขาเห็นด้วย “งั้นเดี๋ยวผมกับเพื่อนๆจะลองไปแตกไอเดียนี้มาเสนออีกที”
“ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวฉันนัดคุณธีมาให้ แล้วจะโทร.ไปแจ้งเวลาสถานที่นะคะ” เลขาสรุป
พุฒิเมธ บุญสิตากับศรันต์เดินออกมาเห็นธีมายังไม่ออกไปจึงจะไปลา ได้ยินเขาพูดโทรศัพท์กับภรรยาขอโทษที่วันนี้มีงานด่วนตนต้องไปจัดการ ถูกตัดพ้อว่า
“คุณมีเวลาให้คนอื่นแต่ไม่มีเวลาให้ครอบครัวตัวเองเลย”
“ท่าทางเราจะคุยกันไม่รู้เรื่องแล้ว...ไว้เราค่อยคุยกันนะ ผมมีนัดคุยงาน”
ธีมาวางสายอย่างหงุดหงิดแล้วเดินออกจากบริษัทไปเลย พวกพุฒิเมธเลยยืนค้างตัดสินใจอย่าไปลา
ooooooo
ณฤทธิ์ติดตามไผ่ไปที่โรงพยาบาล ป้าที่เฝ้าลูกของไผ่ที่โรงพยาบาลบอกว่า หมอบอกให้เขาทำใจลูกคงไม่รอดแล้ว ไผ่แทบสติแตกถามว่าหมอที่ไหนพูดแบบนี้ตนจะไปจัดการ แล้วพูดทั้งน้ำตาว่า
“พ่อจะทำทุกทางเพื่อยืดเวลาให้ลูก จะยื้อให้เรามีเวลาได้อยู่ด้วยกันให้นานที่สุด อดทนหน่อยนะลูก”
ไผ่พรวดไปถามพยาบาลว่าหมออยู่ไหน พยาบาลไม่บอกแต่บอกว่าหมอจะมาเข้าเวรหกโมงเย็นณฤทธิ์เห็นอารมณ์พลุ่งพล่านของไผ่ก็กลัวว่าเขาทำร้ายหมอรีบไปสิงร่างบุญสิตาให้มาช่วย
ไผ่รอจนเห็นรถหมอเข้ามาจึงไปดักหน้าแล้วล้วงไปในถุงที่ถือมา หยิบเงินใส่มือหมอร้องไห้อ้อนวอน
“ทั้งตัวผมมีเงินเท่านี้ ผมให้หมอหมดเลย ผมจะให้หมออีกเท่าที่หมอต้องการ หมอช่วยรักษาลูกผมต่อเถอะครับ...ผมเชื่อว่าลูกผมจะต้องฟื้น”
บุญสิตาที่ถูกณฤทธิ์สิงจึงรู้ว่าตัวเองเข้าใจผิดคิดว่าไผ่จะมาทำร้ายหมอ จึงสืบเรื่องไผ่ต่อ โดยทำทีตกใจที่เห็นไผ่เดินหมดอาลัยตายอยากมานั่งทำท่าจะร้องไห้บอกว่าพ่อไม่สบายหมอบอกว่าไม่มีทางรักษาหาย ไผ่บอกว่าลูกตนก็เหมือนกันหมอบอกว่าไม่มีทางรักษาหาย
บุญสิตาบอกว่าเราเหมือนกันเลย ไผ่ติงว่าไม่เหมือนเธอยังโชคดีมีงานทำ ตนไม่มีงานทำซ้ำยังต้องใช้เงินเยอะเพื่อรักษาลูก บุญสิตาเลยทำเนียนบอกว่าที่บริษัทกำลังเปิดสมัครคนงานเพิ่มให้ลองไปสมัครดู แล้วพยายามพูดให้บริษัทดูดีว่า พ่อของมาร์คใจดีแต่หุ้นส่วนพยายามจะขายบริษัท
บุญสิตาพูดอ้อมๆกล่อมไผ่ แล้วขอตัวไปทำงาน แต่ก่อนไปก็ให้นามบัตรของพุฒิเมธและเบอร์โทร.ของตัวเองบอกว่า ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกได้
รุ่งขึ้น พุฒิเมธ บุญสิตากับศรันต์ไปที่บ้านธีมาตามนัด ไปเจอธีมากับฐิติมากำลังโต้เถียงกันเรื่องธีมาไม่ไปงานโรงเรียนลูก ธีมาขอโทษทั้งสามที่มาเจอบรรยากาศนี้ แล้วชวนคุยเรื่องงานกันเลย
ธีมาชอบไอเดียที่ทั้งสามเสนอแต่ไม่แน่ใจว่าตนจะมีเวลาถ่ายทำหรือไม่ แล้วขอตัวสั่งงานลูกน้อง บอกว่าวันนี้คิวตนแน่นมาก มีเวลาแค่ชั่วโมงเดียวตอนห้าโมง พุฒิเมธเปรยอย่างหนักใจว่า
“อยากหาเงินให้ครอบครัวเยอะๆ แต่ก็ต้องแลกกับการทำงานจนไม่มีเวลาให้ครอบครัว”
บุญสิตาถามว่าจะช่วยเขายังไงดี ณฤทธิ์บอกว่าโรคแบบนี้ต้องรอเขาหรือใครเป็นอะไรก่อนถึงจะคิดได้
“พูดอย่างกับว่าเขามีเวลา มีจังหวะให้เราแทรกอย่างนั้นแหละ พอจะพูดอะไรเวลาก็หมดต้องรีบไปทำอย่างอื่น” พุฒิเมธงึมงำ
ooooooo
