ชั่วโมงต้องมนต์
ตอนที่ 11
วันนี้ทรายกลับมารู้สึกบ้านเงียบผิดปกติ ถามแม่ว่าเขาไปไหนกันหมด พอรู้ว่าซินไปเที่ยวกับบริษัทก็บอกแม่ให้พาตนไปสมัครเป็นนางแบบที่บริษัทมาร์คกัน ตนไม่อยากไปวันที่ซินอยู่
สมศรีกลัวว่าจะไม่มีคนอยู่บริษัท ทรายบอกว่าเราก็ทิ้งใบสมัครไว้ก็ได้ ตนอยากเห็นมาร์คเอ็นเตอร์เทนเมนต์
สองแม่ลูกจัดแจงแต่งองค์ทรงเครื่องราวกับจะเดินทางไปเมืองนอกแล้วไปยืนหน้าบริษัทท่ามกลางแดดที่ร้อนอบอ้าว
ครู่หนึ่งกันต์ออกมาถามว่ามีอะไรให้ช่วยไหม ทรายแอ๊บพูดอย่างสาวไฮโซว่าตนจะมาสมัครเป็นนางแบบ กันต์บอกว่าวันนี้ไม่มีใครอยู่ สมศรีบอกทรายว่าวันหลังค่อยมาใหม่ก็แล้วกัน
“วันอื่นก็ต้องเจอนังซิน ทรายไม่อยากมาสมัครตอนนังซินอยู่ เดี๋ยวมันจะมาขัดขวางทราย”
กันต์ได้ยินชื่อซินก็หูผึ่ง รีบเอาบัตรตัวเองให้อวดว่าเป็นหุ้นส่วนของบริษัท ทรายดีใจบอกว่าตนเป็นพี่สาวซิน แล้วรีบส่งซองเอกสารประวัติ ผลงาน ความสามารถ และรูปตัวเองให้ กันต์ยิ้มรับบอกว่าแล้วจะติดต่อกลับไป ตนจะดูแลเธอเป็นพิเศษ หรือถ้ามีอะไรสงสัยก็ติดต่อตนโดยตรงได้เลยไม่ต้องผ่านบริษัทก็ได้
กันต์หว่านเสน่ห์หวังจะอาศัยทรายสืบซิน ในขณะที่ทรายก็อ่อยกันต์หวังได้เป็นนางแบบของบริษัท แต่พอกันต์เข้าไปในรถเปิดซองดูรูปของทรายแล้วเบ้หน้าพึมพำยิ้มร้ายเหมือนเห็นเหยื่อ
“วอนนาบีขนาดนี้ คงทำได้ทุกอย่างสินะ”
ฝ่ายทรายดีใจมาก วาดฝันในอากาศชวนสมศรีไปช็อปปิ้งเครื่องสำอางและเสื้อผ้าเตรียมล่วงหน้า สมศรีเสียงอ่อยว่าแม่ไม่ค่อยมีเงิน ทรายขอให้ถือว่าเป็นการลงทุน ตนได้ทำงานเมื่อไหร่จะคืนให้แม่เป็นร้อยเท่า
ooooooo
ทั้งพุฒิเมธและบุญสิตาต่างเลือกไปพักผ่อนที่ไร่ทองสมบูรณ์ เพราะต่างรู้ว่าเป็นสถานที่ที่ณฤทธิ์อยากมาเที่ยวกับคนที่เขารักตามที่ได้เคยสัญญากับทุกคนไว้ พุฒิเมธถามว่าเธอรู้จักไร่นี้ได้ยังไง?
“ก็คุณมาร์คเคยเล่าให้ฉันฟังว่าเคยมาที่นี่กับเพื่อนๆ แต่ตอนนั้นไร่ยังไม่เสร็จเรียบร้อย ฉันเลยอยากพาทุกคนมาที่นี่อีกครั้ง คุณเองยังจะเลือกที่นี่เลย เพราะคุณคิดถึงพี่ชายคุณใช่ไหมล่ะ”
พูดแล้วบุญสิตาเดินเลี่ยงไปเพราะยังเขินอยู่ พุฒิเมธถามว่ายังไม่หายโกรธตนหรือ? ส่วนณฤทธิ์ที่ตามลุ้นทั้งสองอยู่ มองตามหลังบุญสิตา พูดอย่างหมายมั่นว่า
“ทริปนี้ ฉันจะทำให้เมธเป็นของเธอให้ได้ คอยดู”
สมบัติกับวรรณนา อยากให้ทุกคนในบริษัทที่มาทริปนี้ได้สนุกกันเต็มที่จึงชวนกันเล่นบีบีกัน มีรางวัลคือ ถ้าใครได้คะแนนมากที่สุดจะสามารถสั่งให้ใครทำอะไรก็ได้ ทุกคนอยากเป็นผู้ชนะเพื่อจะสั่งให้คนแพ้ทำตามที่ตนสั่งได้ทุกอย่าง จึงเล่นกันอย่างเต็มที่
“เราจะประกาศผลที่งานปาร์ตี้คืนพรุ่งนี้” สมบัติประกาศท่ามกลางความตื่นเต้นของทุกคน
ซันมุ่งมั่นที่จะเอาชนะเกมนี้ให้ได้ เพื่อจะขอให้ทุกคนเลิกยุ่งกับตนและซินเสียที
พุฒิเมธกระซิบบอกบุญสิตาว่าถ้าตนชนะ เธอต้องหายงอนนะ บุญสิตาบอกว่าตนไม่ได้งอนเพียงแต่อยากรักษาระยะห่างเท่านั้น
กลายเป็นว่าการเล่นเกมคืนนี้ทุกคนต่างบอกกันว่า คืนนี้ไม่มีคำว่าเพื่อน พี่และน้อง...เราคือศัตรูกัน
ณฤทธิ์สนุกไปด้วยบอกให้ทุกคนสู้ๆ ทั้งที่ไม่มีใครได้ยิน
ถึงแม้ว่าทุกคนอยากเป็นผู้ชนะ แต่ผู้ชนะต้องมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น สุดท้ายพุฒิเมธเป็นผู้ชนะไล่ล่าบุญสิตาจนมุมและเล็งปืนใส่สีหน้าจริงจังมากจนบุญสิตากลัวถามว่า “คุณจะยิงฉันได้ลงเหรอ” ณฤทธิ์ก็ตะโกนว่าอย่ายิงนะ พุฒิเมธยังทำท่าขึงขังเหมือนพระเอกพูดขณะจะฆ่านางเอกในละครดราม่าว่า
“ผมขอโทษ ยกโทษให้ผมด้วยนะ”
แล้วภาพที่เห็นคือ พุฒิเมธยิงบุญสิตาล้มลงแล้วก้มมองเธอด้วยความรัก จนจัสตินตะโกนให้ดึงสติหน่อย โหน่ง ศรันย์ และเอที่ยืนดูอยู่ตะโกนถามว่าจะดราม่าอีกนานไหม คนอื่นรออยู่จะได้ไปเล่นเกมอื่น พุฒิเมธจึงได้สติ ยิ้มแหยๆ ขอโทษทุกคนที่อินไปหน่อย
เมื่อไปเล่นแข่งขับรถลงเนินก็ปาดหน้ากันไปมา เกมนี้จัสตินจงใจแข่งกันซัน เขาพยายามเก๊กหล่อ แมนสุดๆ หมายชนะใจซันให้ได้ ทุกคนสนุกกันสุดเหวี่ยง แผดเสียงอย่างปลดปล่อยความเครียดกันเต็มที่
สมบัติกับวรรณนาไปนั่งรถไฟชมวิวกันประสาผู้ใหญ่แต่ก็คอยฟังรายงานความสนุกสนานของพนักงานตลอดเวลาจากพุฒิเมธ เขาหัวเราะชอบใจเมื่อรู้ว่าเกมแรกพุฒิเมธเป็นผู้ชนะ
ที่ไร่นี้เอง ณฤทธิ์เห็นไผ่คนงานของไร่กำลังขนของกับเพื่อนคนงานรู้สึกคุ้นๆหน้า ยิ่งเมื่อได้ยินเสียงไผ่พูดกับคนงานก็ยิ่งคุ้นแต่นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน
เมื่อไผ่รู้ว่าพวกดารานางแบบมาเที่ยวไร่และกำลังเล่นเกมกันอยู่จึงไปแอบดู
พวกพนักงานต่างจับคู่กันเล่นลูกบอลยักษ์ จัสตินจับคู่กับซันตามแผน พุฒิเมธคู่กับบุญสิตา ดนุดลจึงไปกับเอ ศรันย์ไม่มีคู่จึงไปเดี่ยว
พอเล่นไปได้ครู่เดียว เอ ศรันย์ กับดนุดลก็ทำท่าจะเป็นลมต้องนั่งพัดกันหมดสภาพ จัสตินก็เวียนหัวอาเจียนซันต้องคอยลูบหลังให้ แต่พอซันถามว่าไหวไหม จัสตินก็แอ๊บแมนบอกว่าเล่นได้ แต่ช่วงนี้งานหนักหน่อยไม่ได้พักสังขารเลยไม่ไป ซันเอายาดมให้ จัสตินมองหน้าอย่างประทับใจจนซันเขินวางหน้าไม่ถูก
พุฒิเมธก็อาเจียนจนบุญสิตาต้องลูบหลังให้แต่ก็ยังปากแข็งเมื่อเธอถามว่าไหวไหม เธอจะพาไปห้องน้ำล้างหน้าล้างตาให้สดชื่น ถามไผ่ที่ยืนอยู่แถวนั้นว่าห้องน้ำอยู่ไหน ไผ่ชี้ทางให้แล้วเดินเลี่ยงไป ณฤทธิ์ติดใจเรื่องไผ่จึงตามไป
ระหว่างพุฒิเมธกับบุญสิตาไปห้องน้ำนั่นเองเจนนี่ก็โทร.หาพุฒิเมธ เขากำลังพยายามจะบอกความในใจบางอย่างกับบุญสิตา จึงรับสายอย่างหงุดหงิดบอกว่าติดธุระอยู่เดี๋ยวโทร.กลับ เจนนี่ที่อยู่ในห้องออกกำลังกายเห็นพุฒิเมธวางสายก็ระแวง จิกตาพึมพำ
“ทำอะไร ทำไมต้องรีบขนาดนี้ด้วย หรือว่าอยู่กับผู้หญิงที่ไหน”
ณฤทธิ์ลุ้นบุญสิตากับพุฒิเมธเต็มที่ กระทั่งหาชุดเซ็กซี่ให้เธอใส่ หว่านล้อมแกมขู่ๆว่า
“ไม่ต้องเขินแล้ว มัวแต่อายๆไม่ทันกินพอดี เธอต้องเปลี่ยนตัวเอง ต้องหัดทรานฟอร์มเมอร์เป็นกุลสตรีเชิงรุกได้แล้ว” บุญสิตาพูดสะบัดใส่ว่าคุณรุกเองเถอะ “อยากให้ฉันรุกจริงเหรอ จัดให้จริงนะ” เห็นเธอถลึงตามอง ดุๆก็เฉไฉเปลี่ยนเรื่องว่า “ไม่รุกก็ได้ งั้นเธอช่วยโทร.หากันต์ อ้อนนางให้ตามมาที่นี่หน่อยสิ อย่างน้อยเรื่องเธอไม่ได้เรื่อง ได้เรื่องกันต์ก็ยังดี”
บุญสิตาไม่กล้าโทร. ณฤทธิ์เลยเข้าสิงร่างเธอจัดการเองโดยเธอไม่ทันตั้งตัว พอสิงร่างบุญสิตาแล้ว ณฤทธิ์ดูนาฬิกาถามตัวเองว่าจะต้องทำอะไรบ้าง ตัดสินใจจัดการกันต์ก่อนดีกว่า จึงโทรศัพท์หากันต์ชวนมาที่ไร่ กันต์ไม่เล่นด้วย เขาจึงหลอกล่อว่า
“ไม่มาก็ไม่เป็นไร ฉันแค่จะโทร.มาบอกว่าพ่อมาร์คนัดใครก็ไม่รู้ มาคุยเรื่องหุ้นบริษัท คุณควรหาโอกาสมาคุยกับคุณพ่อ ตอนนี้เป็นโอกาสดี...ฉันโทร.มาเตือนเพราะหวังดี ระวังรู้ตัวอีกทีพ่อมาร์คขายทุกอย่างให้บริษัทอื่นแล้วนะ”
วางสายจากกันต์แล้ว ณฤทธิ์ในร่างบุญสิตาก็หวังว่ากันต์จะมา คิดต่ออีกว่า เรื่องกันต์เรียบร้อยแล้ว เหลือแต่เรื่องน้องชายตน คือพุฒิเมธ แล้วพาร่างบุญสิตาไปหยิบชุดสวยในกระเป๋าทาบตัวส่องกระจกพึมพำ
“รับรองว่าตื่นขึ้นมา เธอจะได้อยู่สองต่อสองกับเมธสมใจ”
ณฤทธิ์พาร่างบุญสิตาถือชุดสวยไปเข้าห้องน้ำอย่างมีความสุข
ooooooo
