ตอนที่ 11
วัฒน์ที่ต้องการซื้อหุ้นบริษัทมาร์คแต่นับวันบริษัทก็ดีขึ้นๆ เขานัดกันต์มาถามอย่างไม่พอใจว่าแบบนี้ชาติไหนพวกเขาถึงจะยอมขายหุ้นให้
กันต์ได้แต่ขอให้ใจเย็นๆ ตนกำลังดำเนินการอยู่ วัฒน์ทนไม่ไหวยื่นคำขาดว่า
“งั้นผมให้เวลาคุณอีกแค่เดือนเดียวเท่านั้นนะ ถ้าคุณเอาหุ้นมาให้ผมไม่ได้ สัญญาของเราจบกัน”
เมื่อกลับมาเล่าให้ซาร่าฟัง เธอถามว่าแล้วจะทำยังไงแค่เดือนเดียวพ่อมาร์คจะยอมขายหุ้นหรือ กันต์หนักใจ ครั้นจะขายหุ้นของตนก่อนวัฒน์ก็ไม่ยอม เพราะหุ้นของตนมีไม่ถึงครึ่ง
“งั้นคุณก็ปลอมพินัยกรรมเขียนว่ามาร์คยกส่วนของเขาให้คุณไว้ก่อนตาย แค่นี้หุ้นก็เป็นของคุณเกินครึ่งแล้ว” ซาร่าแนะ
กันต์เครียดเห็นว่าเสี่ยงเกินไป แต่ก็จะลองคิดวิธีอื่นดูก่อนก็แล้วกัน ถ้ามันไม่มีทางอื่นแล้วก็จะลองดู
วันเดียวกันนี้สมบัติกับวรรณนาปรารภกับพุฒิเมธว่าข่าวจิตอาสานี่แท้ๆเลย สร้างภาพลักษณ์ที่ดีแก่บริษัทกลบข่าวลือแย่ๆก่อนหน้านี้ได้ เสนอว่าเราน่าจะให้กำลังใจทุกคนหน่อย จึงชวนกันไปที่บริษัท ไปถึงสิบโมงเช้าแล้วแต่ไม่เจอใครเลย
เมื่อไปที่ห้องนั่งเล่นจึงเจอศรันย์ จัสติน โหน่ง และเอ ต่างนั่งๆนอนๆ ฟังเพลง อ่านนิตยสารและกินของขบเคี้ยวกันอย่างสบายใจ บุญสิตาถามว่างานยังค้างอยู่เต็มเลยไม่รีบเคลียร์ให้เสร็จหรือ
ศรันย์ เอ กับโหน่งบอกว่าพวกเราต้องใช้ชีวิตแบบสโลว์ไลฟ์ ห้ามว่ากันเพราะนี่เป็นนโยบายใหม่ของบริษัท สมบัติถามว่าใครออกนโยบายใหม่นี้ ศรันย์บอกว่ามติเสียงส่วนใหญ่นโยบายคืนความสุขให้พนักงาน
“ดีนะสโลว์ไลฟ์...งั้นอยากสโลว์ตลอดชีวิตไหม ฉันจะจัดให้” สมบัติถาม ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่ สมบัติยิ้มขำๆกับท่าทางตกใจของทุกคน
ขณะนั้นเอง บุญสิตาได้รับข้อความจากเพื่อน ที่ส่งคำขอบคุณมายังพี่ๆที่ช่วยกันแพ็กยาส่งไปให้ว่า
“ผมและเพื่อนๆได้รับของจากพี่ๆเรียบร้อยแล้วนะครับ ผมจะดูแลตัวเองดีๆ ตามที่พี่ๆแนะนำ พี่ๆก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับ”
“บางทีการมอบความสุขให้คนอื่นก็ทำกันได้ง่ายๆเนอะ” ศรันย์เอ่ยขึ้น บุญสิตาเห็นด้วยว่า
“นั่นสิคะ นอกจากเราให้พลังพวกเขา เขาก็ยังให้เรากลับมาอีก”
พอดีพุฒิเมธเข้ามาบอกว่าคุณพ่อเรียกทุกคนประชุม มีเรื่องสำคัญจะบอก”
ทุกคนมองหน้ากัน ทั้งสงสัย ทั้งกลัวว่าท่านคงโมโหที่เราไม่ทำงานกัน ทำใจดีสู้เสือว่าเดี๋ยวก็รู้
ooooooo
ที่แท้สมบัติเรียกประชุมเพื่อจะแจ้งว่าทุกคนทำงานเหนื่อยกันมามากจะให้รางวัลโดยพาทุกคนไปเที่ยวกัน มีแพ็กเกจให้เลือกระหว่างวันหยุดพร้อมเงินไปเที่ยวเองกับครอบครัวหรือจะไปเที่ยวกับเราก็ได้
บุญสิตาเสนอว่าจะพาพวกเราไปเจริญสติและจะได้แผ่ส่วนบุญให้มาร์คด้วย ปรากฏว่าทุกคนไม่เอา แล้วเสนอกันว่าอยากไปเกาหลีบ้าง ไปติดเกาะบ้าง ไปนอนอาบแสงจันทร์ริมทะเลบ้าง พุฒิเมธเลยเสนอว่า
“เพื่อความเป็นธรรม ให้ทุกคนเสนอที่ที่อยากจะไป แล้วเราจะจับสลากกัน ถ้าหยิบของคนไหนได้ก็จะไปตามที่ที่คนนั้นต้องการ ถ้าทุกคนตกลง เราจะเปิดโหวตกันคืนนี้นะ”
เจนนี่กับซาร่าได้ข่าวบริษัทจะพาไปเที่ยวโดยให้เลือกจะไปกับบริษัทหรือไปเอง ทั้งสองเลือกไปเอง คาดว่าที่จะไปกับบริษัทก็คงมีแก๊งศรันย์เท่านั้น
ค่ำนี้พวกบุญสิตาไปกินข้าวร้านที่ซันทำงานอยู่ บุญสิตาถามซันเรื่องสัญญา ซันตอบอย่างไม่แยแสว่า
ตนตอบเป็นล้านครั้งแล้วว่าไม่สนใจแล้วขอตัวไปทำงาน บุญสิตาเห็นทุกคนผิดหวังก็รับปากว่าจะลองพูดกับซันดูอีกที
ศรันย์บอกว่าตนรู้แล้วว่าจะหาทางกล่อมซันได้ยังไง บอกจัสตินให้ทำตัวหล่อเท่น่าประทับใจจนซันยอมไปด้วย ที่ต้องให้จัสตินทำเพราะซันไม่ชอบแบบตน
แผนของศรันย์สำเร็จเมื่อจัสตินทำเป็นสนิทกับบุญสิตาและนัดไปเที่ยวด้วยกัน ซันจึงตัดสินใจไปกับคณะทัวร์บริษัท
ooooooo
ณฤทธิ์กลุ้มใจเรื่องซาร่า เรื่องการตายของตัวเองและเรื่องบริษัท บอกบุญสิตาว่าตนจนปัญญาคิดไม่ออกว่าจะเริ่มจากตรงไหนก่อน บุญสิตาสงสารจึงพาไปหาแนนซี่บอกว่าแนนซี่ช่วยแนะนำได้ ลองถามไพ่ดู
แนนซี่สับไพ่ มีไพ่กระเด็นออกมาใบหนึ่ง แนนซี่ทำนายว่า
“เธอกำลังจะต้องเดินทางไกลใช่ไหม”
“แล้วทริปนี้จะเป็นยังไงบ้าง มีเรื่องอะไรต้องระวังไหม การเดินทางราบรื่นหรือเปล่า”
“สนุกสนานดีนะ แต่ก็มีเรื่องวุ่นวายนิดๆ แถมฉันยังมองเห็นความรักที่เปล่งประกายอีกด้วย...ความลับจะถูกเปิดเผย”
“ความลับใคร ความลับฉันหรือคุณมาร์ค หรือกันต์”
“ไพ่ไม่ได้บอก ไพ่บอกแค่ว่าความลับที่มีคนอยากรู้จะถูกเปิดเผย ระวังปากให้ดี”
ระหว่างนั้น ณฤทธิ์ร้อนใจฝากบุญสิตาถามให้ว่า
“ทำยังไงถึงจะหาทางเล่นงานกันต์ให้ออกจากบริษัทได้ คุณมาร์คอยากล้างแค้น”
แนนซี่บอกว่านั่นไม่ใช่การล้างแค้น มันเป็นเรื่องเวรกรรม บุญสิตาถามว่าแล้วควรทำยังไง แนนซี่ให้เปิดไพ่แทนมาร์คสี่ใบ พอบุญสิตาเปิดไพ่ ก็ทำนายว่า
“ทำให้เขาไปทริปนี้ แล้วปริศนาจะเริ่มคลี่คลาย”
บุญสิตาบอกณฤทธิ์ว่าเราต้องหาทางทำให้กันต์ไปกับเขาให้ได้ ณฤทธิ์บอกว่าจะทำยังไง กันต์ไม่ไปหรอก
ไม่นานนัก จู่ๆโทรศัพท์ของกันต์ก็มีข้อความว่า
“ฉันได้ยินว่าพ่อมาร์คนัดนักธุรกิจคุยเรื่องหุ้น ท่านต้องการให้พนักงานไปรู้จักผู้ถือหุ้นคนใหม่ คุณควรไปห้าม หวังว่าจะได้เจอกัน”
บุญสิตาเป็นคนส่งข้อความตามณฤทธิ์สั่ง แล้วถามว่ากันต์จะมาไหม ณฤทธิ์เองก็ไม่รู้ แนนซี่พูดแทรกขึ้นว่า
“เรื่องคุณกันต์ฉันไม่ห่วงนะ ฉันห่วงเรื่องความลับจะเปิดเผยมากกว่า”
“ความลับอะไร ฉันใจไม่ดีเลย”
“ฉันก็ไม่รู้ เดี๋ยวทริปนี้ก็รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น”
คำตอบของแนนซี่ทำให้บุญสิตากังวลขึ้นมา