พ่อและพี่ “น้องตะวัน” จุดธูปเรียกขวัญกลับบ้านพร้อมลงพิสูจน์ความลึกที่หนองโป่งนกเป้า หน้าเทศบาลตำบลโนนสูง-น้ำคำ พบจุดจมลึกมิดหัวผู้เป็นพ่อ จึงคาดลูกอาจเดินเก็บเงินในกระทงแล้ว พลาดตกลงไป
กรณี ด.ช.กิตตินันท์ ฤทธิ์มหา หรือน้องตะวัน อายุ 11 ปี ชาวบ้านชัยพร ต.โนนสูง อ.เมือง จ.อุดรธานี มาเที่ยวลอยกระทงกับครอบครัว ที่หนองโป่งนกเป้า หน้าเทศบาลตำบลโนนสูง-น้ำคำ และเดินเก็บเงินในกระทง โดยมีพี่ชายเดินดูอยู่ใกล้ๆ แต่พอพี่ชายเผลอน้องตะวันได้หายไป เห็นแต่รองเท้าลอยน้ำ และฟองอากาศลอยขึ้นมา จึงขอให้ทหารลงไปงม ประมาณ 10 นาทีจึงพบร่างหมดสติ จึงช่วยกันปั๊มหัวใจส่งโรงพยาบาล แพทย์บอกสมองตายไร้การตอบสนอง ให้พ่อแม่ทำใจ แนะให้บริจาคอวัยวะเป็นบุญใหญ่ให้ลูก ซึ่งพ่อแม่ตกลง แต่ขอทำใจยังไม่ดึงเครื่องช่วยหายใจออก
ความคืบหน้าเมื่อเวลา 15.30 น. วันที่ 9 พฤศจิกายน 2565 นายพินิจ ฤทธิ์มหา อายุ 42 ปี พ่อน้องตะวัน เดินทางมาพร้อม น.ส.เตยหอม อายุ 17 ปี และ ด.ช.ต้นน้ำ อายุ 13 ปี ลูกสาวและลูกชาย ซึ่งเป็นพี่สาวและพี่ชายน้องตะวัน เดินทางมาที่หนองโป่งนกเป้า และเดินไปที่เกาะกลางน้ำ บริเวณจุดที่น้องตะวันจมน้ำ โดยถอดเสื้อผ้าออก เปลี่ยนใส่กางเกงขาสั้น เพื่อลงไปบริเวณจุดที่น้องตะวันเดินเก็บเงินในกระทงแล้วจมน้ำ พบว่ามีบันไดในน้ำ 3 ขั้น จากนั้นก็จะไล่ระดับความตื้นที่หน้าอก ไปหาลึกลงไปเรื่อยๆ ส่วนบริเวณที่น้องตะวันจม จะอยู่ห่างจากบันไดประมาณ 2 เมตร ลักษณะเป็นแอ่งลึกท่วมหัว นายพินิจผู้เป็นพ่อ
...
จากนั้นนายพินิจ ได้จุดธูปเรียกขวัญน้องตะวันให้กลับบ้าน ถ้าหากน้องตะวันอยู่ตรงนี้ หรือยังห่วงเงินตกน้ำ ไม่ต้องห่วงแล้วนะลูก ตะวันต้องกลับบ้าน พ่อกับแม่และทุกคนที่รักตะวัน จะทำพิธีส่งดวงวิญญาณไปเกิดในภพภูมิที่ดี ตะวันไม่ต้องเสียใจ พ่อแม่และพี่เข้าใจตะวันดี ว่ามันเกิดข้อผิดพลาดอะไร ค่อยไปแก้ไขภพหน้า ไม่ต้องอยู่ตรงนี้ โดยนายพินิจ พ่อมาเรียกตะวัน ถ้าตะวันอยู่ตรงนี้ให้กลับบ้าน พ่อแม่กับพี่จะทำให้ดีที่สุด ไปสู่ภพภูมิที่ดี ส่วนที่มันเกิดขึ้นไม่ต้องเสียใจ เพราะเราไม่สามารถเอาคืนมาได้แล้ว อย่าอยู่ตรงนี้ให้ตามพ่อไป อย่าได้วนเวียนอยู่ตรงนี้ อย่ายึดติดกับที่ตรงนี้ ให้ไปเกิดใหม่ พ่อแม่และพี่รักตะวันสุดหัวใจ ไม่เคยมีวันไหนที่ไม่รัก กลับบ้านไปหาแม่กัน
ต่อมา น.ส.เตยหอม และด.ช.ต้นน้ำ พี่สาวและพี่ชาย ได้กล่าวถึงน้องตะวันว่า พี่รักพี่ห่วง เวลาที่ตะวันโดนใครรังแก พี่พยายามปกป้องตลอด กลับบ้านมาหาพี่นะ ไม่ต้องอยู่ตรงนี้นะให้มากับพี่ ชาติหน้ามีจริงขอให้เกิดมาเป็นพี่น้องกันอีกนะ
นายพินิจ เล่าว่า มาจุดธูปเรียกน้องตะวันกลับบ้าน และบอกให้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่อยากให้ห่วงหรือวนเวียนอยู่ตรงนี้ อยากให้เขาไปตรงที่เขาจะต้องไป และอยากจะรู้ว่าตรงที่น้องตะวันจมน้ำ ใต้น้ำมีสภาพลักษณะด้านล่างเป็นอย่างไร มันลื่น มันลึกแค่ไหน พอสำรวจดูแล้ว ก็รู้ว่ามีบันได 3 ขั้น ห่างจากบันไดก็จะลึกประมาณหน้าอกลูก แต่ไล่ความลึกไปเรื่อย จนถึงจุดที่ลูกจมแล้วเป็นแอ่งลึก และมีหินภูเขา น้องตะวันอาจเหยียบพลาดแล้วพลัดตกลงไป.