ชาวสวนลำไย จ.น่าน ครวญ ราคาร่วงรายวัน ราคาปีนี้กับปีที่แล้วต่างกันกว่าเท่าตัว จนต้องตัดต้นเอาไม้เผาถ่านขาย จ่ายเป็นค่าแรงคนเก็บลำไย วอนรัฐช่วยเกษตรกรบ้าง ไม่ใช่ช่วยแต่พ่อค้าคนกลาง
ผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อว่า รัฐภูมิ ขันสลี ได้โพสต์ข้อความตัดพ้อราคาลำไยตกต่ำ พร้อมตัดต้นลำไยเพื่อนำไปเผาถ่านขาย หาเงินไปจ่ายค่าแรงคนงานเก็บลำไย มีข้อความว่า “วันนี้ 25 ก.ค. 65 มีที่ไหนชื้อลำไยราคาดีบ้าง ปัว 10 บาท 3 บาท 1 บาท (ขายลำไยวันนี้ไม่พอจ่ายค่าแรงคนงาน ทำงัยดี) เกษตรกรที่ปลูกลำไยจะตายอยู่แล้ว พวกมึงทำอะไรอยู่โว้ย....ส.ส. สมอง...” โดยมีภาพประกอบเป็นการใช้เลื่อยยนต์ตัดโค่นต้นลำไย
โดยราคาวันที่ 26 กรกฎาคม 2565 ราคาล้งรับซื้อลำไยในพื้นที่ รับซื้อลำไยเกรด AA ราคา 9 บาท เกรด A ราคา 3 บาท และเกรด B ราคา 2 บาท ส่วนเกรด C คัดทิ้ง เกษตรกรต่างบ่นเป็นเสียงเดียวกันว่าราคาร่วงแรงขนาดนี้ขาดทุนเป็นหนี้สินค่าปุ๋ยไม่รู้จะหาเงินที่ไหนไปใช้หนี้
จากการสอบถาม นายรัฐภูมิ ขันสลี เกษตรกรชาวสวนลำไย จ.น่าน ผู้โพสต์ กล่าวว่า ปลูกลำไยมาแล้วกว่า 35 ปี มาปีนี้ราคาถูกเกินจนรับไม่ได้ จ้างคนงานไปเก็บลำไยทั้งวันพอขายได้เงิน 2,000 กว่าบาท ยังไม่คุ้มกับค่าแรงจ้างคนงานเก็บลำไย ไม่มีทางออกก็เลยคิดว่าจะเลิกทำแล้วสวนลำไย ตัดต้นไปเผาถ่านมาจ่ายค่าแรงคนงานจะดีกว่า จึงใช้เลื่อยยนต์ตัดต้นลำไยไปแล้ว 120 ต้น จากทั้งหมด 600 ต้น และคิดว่าจะตัดทั้งหมด แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะปลูกอะไรต่อ
...
ทั้งนี้เพราะลำไยไม่ถูกแทรกแซงราคาเหมือนสินคาเกษตรอื่นจากทางภาครัฐ อย่างเช่น ยางพารา หรือปาล์มน้ำมัน ที่ผ่านมาเวลามีการศึกษาดูงานหน่วยงานรัฐก็มักจะพาอธิบดี หรือหัวหน้าส่วนมาดูงานที่สวน แต่พอราคาตกต่ำไม่เห็นจะมาช่วยเหลือ ด้านพาณิชย์จังหวัดก็ช่วยเหลือแต่เฉพาะพ่อค้าคนกลางที่เข้ามารับซื้อ แต่เงินนั้นมันไม่เคยตกสู่เกษตรกรชาวสวน ราคาลำไยยังคงตกเป็นรายวัน จากเมื่อวันที่ 23 ก.ค. ราคาลำไยเกรด AA ราคา 16 บาท มาวันที่ 24 ราคาลำไยเกรด AA ราคา 13 บาท วันที่ 25 ราคาลำไยเกรด AA ราคา 10 บาท และวันที่ 26 ราคาลำไยเกรด AA เหลือราคา 9 บาท ต่างกับปีที่แล้วที่ลำไยในช่วงเวลาเดียวกันอยู่ที่ 23-26 บาท จึงคิดว่าแบกรับราคาดังกล่าวไม่ไหวแล้วจึงจะตัดเผาถ่านขาย และอาจจะขายที่ดินมาใช้หนี้ที่กู้ยืมมาลงทุน ทำไปก็มีแต่หนี้
"อยากจะฝากถึงหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้ามาดูราคาบ้าง ทำไมราคารับซื้อที่จังหวัดน่านแตกต่างจากจังหวัดอื่นจนน่าเกลียด บางครั้งสอบถามไปตอนเช้าก็ไม่สามารถให้คำตอบได้ว่าราคาเท่าไหร่ จนจ้างคนไปเก็บลำไยจนนำมาคัดขายก็ได้เพียงจำนวนกิโล ยังไม่ทราบราคาจนกลับถึงบ้านแล้วเพิ่งแจ้งราคา เราก็จำเป็นต้องขายเพราะจ้างคนงานไปเก็บแล้ว คัดแยกชั่งกิโลแล้ว เหมือนเกษตรถูกเอาเปรียบ ส่วนที่ทำไม่ได้เป็นการประชดใคร แต่คิดว่าไปต่อไม่ไหวแล้ว อยากวิงวอนให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้ามาช่วยเหลือให้ตรงจุด หนี้สินภาคครัวเรือนก็เพิ่มขึ้นสูง ในจังหวัดขอจัดตั้งโรงบ่มลำไยก็ไม่เคยได้รับการอนุญาต ต้องขายให้พ่อค้าคนกลางไปเข้าโรงบ่มที่เชียงใหม่ ลำพูน ทำให้ราคาถูกไปอีก เพราะพ่อค้าคนกลางต้องหักค่าขนส่งเพิ่ม ราชการเองก็ช่วยเหลือ แต่ช่วยเหลือเป็นเงินส่วนต่างให้พ่อค้าคนกลาง ไม่ได้ช่วยเหลือเกษตรกร ทำทุกวันนี้มีแต่หนี้เพิ่มขึ้น จึงตัดสินใจตัดต้นลำไยเผาถ่านจ่ายค่าแรงคนงานที่จ้างมาเก็บลำไยแล้วค้างค่าแรงเขา".