ฝนเทลงมาสู่พื้นดินไม่กี่วัน มีแมลงปีกแข็งออกอาละวาดบุกเข้าไปอยู่อาศัยในบ้านเรือนของชาวบ้านในหลายพื้นที่วัดวาปีรัตนาราม (หัวบึง) ม.2 ต.ย่านรี อ.กบินทร์บุรี จ.ปราจีนบุรี เป็นอีกแหล่งที่ฝูงแมลงปีกแข็งนับหมื่นตัวบุกเข้ายึดวัดเป็นที่พักพิง จนพระลูกวัดต้องพากันขนย้ายอาสนะ ที่นั่งและพรมรองพื้นออกจากในโบสถ์ เพราะแมลงปีกแข็งนับหมื่นๆตัวเกาะ ไต่ เดินอยู่ในห้องโถงและฝาผนังโบสถ์ สร้างความโกลาหลให้แก่พระที่จำวัดอยู่อย่างมาก เพราะจะใช้ยาฉีดพ่นเกรงกลัวบาป จึงช่วยกันเก็บข้าวของหนีออกจากโบสถ์ไม่สามารถทำกิจของสงฆ์ได้
ผศ.ดร.เบญจคุณ แสงทองพราว ผช.หน.ภาคฝ่ายวิจัยและบริการวิชาการ ภาควิชากีฏวิทยา คณะเกษตร มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ให้ข้อมูล แมลงชนิดนี้คือ “ด้วงกระเบื้อง” จัดอยู่ในกลุ่มแมลงปีกแข็ง มีขนาดตัวเล็กแค่ 1 ซม. ลักษณะลำตัวกลมรี มีสีน้ำตาลเข้มจนถึงดำ เปลือกค่อนข้างแข็ง
วงจรชีวิตช่วงตัวอ่อนเป็นหนอนจะอาศัยอยู่ใต้พื้นดิน หากินตามรากต้นไม้ใต้ดิน เป็นอันตรายต่อหัวมันสำปะหลัง กัดกินหัวมันกลายเป็นรูพรุน
...
แต่เมื่อโตเต็มวัยจะโผล่ขึ้นมาสืบพันธุ์บนดินในฤดูฝนพอดี...ด้วงกระเบื้องมักจะเลือกสถานที่ที่มีแหล่งอาหาร มีอากาศชื้น โดยเฉพาะบ้านไม้
แม้จะไม่มีพิษ แต่มีกลิ่นเหม็น อาจเป็นอันตรายกับคนเป็นโรคภูมิแพ้ ส่วนวิธีกำจัดแบบถาวรต้องใช้สารเคมีฉีดพ่นตัวด้วง หรือตามแหล่งอาศัยทุกปีๆก่อนที่จะเข้าสู่ฤดูฝน
ส่วนการป้องกันในระยะยาวนั้น ต้องรักษาความสะอาดบ้านเรือนสม่ำเสมอ ไม่ให้เป็นแหล่งเพาะพันธุ์ และป้องกันไม่ให้แมลงกลับมาใหม่ เพราะด้วงกระเบื้องชอบอาศัยหากินในสถานที่อับชื้น.