คนรักพระผงสุพรรณ ได้พระผงสุพรรณ พิมพ์หน้าแก่ เนื้อดำ องค์ในคอลัมน์วันนี้ ไว้ในมือ มีคำถาม...พระองค์นี้มีที่มาอย่างไร คำตอบ เรื่องที่มา น่าจะแยกเป็นสองส่วน
ส่วนแรกมีบันทึกเป็นหลักฐาน พระผงสุพรรณ พบจากพระปรางค์วัดพระศรีรัตนมหาธาตุ สุพรรณบุรี เมื่อปี พ.ศ.2456 พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จฯไปสุพรรณบุรี
พระยาสุนทรสงคราม (อี้ กรรณสูต) เจ้าเมืองได้เอาพระเครื่อง เป็นพระพุทธรูปลีลาหล่อด้วยโลหธาตุ อย่าง 1 พระพุทธรูปมารวิชัย พิมพ์ด้วยดินเผา (พระผงสุพรรณ) อย่าง 1 อย่างละหลายร้อยองค์ ที่ได้จากกรุ ขึ้นทูลเกล้าฯถวาย
ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานแจกเสือป่า ลูกเสือ ทหาร ตำรวจภูธร บรรดาที่ได้เสด็จคราวนี้ โดยทั่วกัน
หลวงบริบาลบุรีภัณฑ์ นักโบราณคดี ให้ความเห็นว่า พระปรางค์ที่บรรจุพระผงสุพรรณ สร้างในสมัยต้นกรุงศรีอยุธยา พิจารณาจากองค์พระปรางค์ และจารึกลานทองอักษรขอมภาษามคธ ที่บรรจุไว้บนยอดพระนพศูล
ซึ่งมีคำแปล ต่อไปนี้
พระราชาผู้ยิ่งใหญ่กว่าพระราชาทั้งหลายในอโยธยา ทรงพระนามว่าพระมหาจักรพรรดิ โปรดให้สร้างสถูปองค์นี้ขึ้นไว้...แต่พระสถูปของพระองค์ชำรุดทรุดโทรมไปตามกาลเวลา พระราชโอรสของพระองค์ ผู้เป็นพระราชาเหนือพระราชา โปรดให้ปฏิสังขรณ์ ให้กลับคืนดี
หลวงบริบาลบุรีภัณฑ์สันนิษฐานว่า
พระมหากษัตริย์ทั้งสองคู่นี้ น่าจะเป็นพระนครินทราธิราช (พ.ศ.1952–1967) กับเจ้าสามพระยา ผู้ซ่อม (พ.ศ.1967–1991) หรือไม่ ก็เป็น เจ้าสามพระยา ผู้สร้าง กับพระบรมไตรโลกนาถ ผู้ซ่อม (พ.ศ.1991–2031)
ยังมีจารึกลานทองอีกแผ่นหนึ่ง...“ศุภมัสดุ 1265 (พ.ศ.1886) บอกให้รู้ว่า มีฤาษีทั้ง 4 ตน พระฤาษีพิลาไลย เป็นประธาน เราจะทำด้วยฤทธิ์ จึงพร้อมกับนำว่านทั้งหลาย ทำเป็นพระพิมพ์ไว้ สถานหนึ่งแดง สถานหนึ่งดำ...พิมพ์ด้วยลายมือของพระมหาเถรปิยะทัสสี ศรีสารีบุตร เสกด้วยมนต์คาถาทั้งปวงครบ 3 เดือน
...
แล้วเอาไปประดิษฐานไว้ในสถูปใหญ่ ผู้ใดพบเห็นให้รับเอาไว้สักการบูชาเป็นของวิเศษ
ให้อาราธนาผูกไว้ที่คอ อาจคุ้มครองภยันตรายได้ทั้งปวง...ฯลฯ
ข้อสังเกต พระผงสุพรรณ เป็นพระพิมพ์ชนิดเดียว ที่มีจารึกระบุว่า เป็นพระเครื่องมีอานุภาพสารพัน อธิษฐานขอได้ตามใจปรารถนา
ประวัติที่มาของพระผงสุพรรณ ส่วนนี้เชื่อได้ มีประจักษ์หลักฐาน ชัดเจน
ที่มาส่วนที่สอง คือเรื่องของผู้ครอบครอง วิธีของคนขายพระผงสุพรรณปลอม มักมีเรื่องเล่า การเป็นมรดก ตกทอดจากปู่ย่า...ที่อยู่บ้านเก่าเสาโย้ หลอกลวงเอาเงินไปนักต่อนัก
เจ้าของพระผงสุพรรณองค์นี้ มีเรื่องเล่า คุณปู่ หมื่นพูนศุภราช (ไล้ เทียนสว่าง) เป็นนายตำรวจคนหนึ่ง คุมนักโทษเปิดกรุพระผงสุพรรณ นักโทษเอาพระสังกัจจายน์หน้าตักห้านิ้วจากยอดพระปรางค์ มาให้ คุณปู่หวงไม่ยอมให้ลูกหลานเข้าใกล้ จนปู่ตายพี่ชายคนโต เอาไปขายญาติข้างบ้าน
มารู้เอา เมื่อเจ้าของพระสังกัจจายน์ จะทูลเกล้าฯถวายในหลวงก้นพระทะลุ มีพระผงสุพรรณหลุดออกมา 50 องค์ แบ่งให้ลูกๆคนละห้าองค์ พวกลูกๆหมื่นพูนศุภราชเจ้าของเดิม รู้ข่าวก็ได้แต่เสียดาย
จึงเป็นแรงจูงใจหนึ่ง ในการออกหาซื้อพระผงสุพรรณเก็บไว้หลายองค์ เก๊แท้แน่นอนอย่างไรก็ไม่รู้
หลักของคนเป็นพระ...ที่รู้จักพระแท้... เขาดูแต่ว่า พิมพ์ทรงถูกต้อง ตำหนิลับมีครบ เนื้อเก่าสมอายุ หรือไม่ ถ้าพิมพ์ใช่ เนื้อใช่... ตัวอย่างผงสุพรรณ พิมพ์หน้าแก่องค์ในคอลัมน์ ทุกองค์ประกอบลงตัว ก็ตัดสินได้ทันที เป็นพระแท้
ส่วนเรื่องเล่า เอาเป็นสาระไม่ได้ แต่บางเรื่องเล่าโดยสุจริตใจ ฟังเข้าเค้า ก็ใช้เป็นตัวช่วย ให้พระแท้มีสีสันเพิ่มขึ้น.
พลายชุมพล