บทสวดพาหุงมหากา หรือบทชัยมงคลคาถา เป็นบทสวดที่ได้รับความนิยม เพราะเชื่อกันว่าหากสวดมนต์ด้วยบทสวดนี้จะช่วยเสริมสิริมงคลให้กับตนเอง ชีวิตราบรื่น ในขณะเดียวกันก็ทำให้ผู้ที่สวดมนต์มีสติและสมาธิในการใช้ชีวิตประจำวันมากยิ่งขึ้น
บทสวดพาหุงมหากา มีที่มาจากไหน
ที่มาของบทสวดเริ่มจากพระธรรมสิงหบุราจารย์ หรือ "หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม" แห่งวัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี เป็นเกจิอาจารย์ชื่อดังได้นิมิตฝันถึง สมเด็จพระพนรัตน์ วัดป่าแก้ว แห่งกรุงศรีอยุธยา ปัจจุบันคือ วัดใหญ่ชัยมงคล จ.พระนครศรีอยุธยา ท่านเป็นผู้แต่งคาถาถวายให้สมเด็จพระนเรศวรมหาราชสวดเพื่อเสริมสิริมงคลก่อนออกไปรบ โดยในนิมิตสมเด็จพระพนรัตน์ วัดป่าแก้ว ได้บอกให้หลวงพ่อจรัญตามหาบทสวดนี้เพื่อนำมาเผยแพร่
ในระยะเวลาต่อมา หลวงพ่อจรัญจึงได้เดินทางไปยังวัดใหญ่ชัยมงคล ในขณะนั้นกรมศิลปากรกำลังบูรณปฏิสังขรณ์องค์พระเจดีย์ใหญ่ ด้านล่างเป็นโพรง หลวงพ่อจรัญจึงลงไปยังด้านล่าง และพบใบลานทองคำจารึกบทสวดพาหุงดังที่นิมิตไว้ ก่อนที่หลวงพ่อจรัญจะนำมาเผยแพร่ให้รู้จักกันในชื่อของ "บทสวดพาหุงมหากา" หรือ "บทชัยมงคลคาถา” เนื่องจากเป็นบทสวดขึ้นต้นของพุทธชัยมงคลคาถา
...
บทสวดพาหุงมหากาพร้อมคําแปล
ตามหลักการสวดของหลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม แห่งวัดอัมพวัน ให้สวดไล่ลำดับ ดังนี้
ตั้งนะโม 3 จบ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
บทสวดไตรสรณคมน์
พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
บทสวดอิติปิโส
อิติปิโส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณะ สัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู
อนุตตะโร ปุริสะธัมมะสาระถิ สัตถาเทวมนุสสานัง พุทโธภะคะวาติ
สวากขาโต ภะคะวะตาธัมโม สันทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปัสสิโก โอปะนะยิโก ปัจจัตตังเวทิตัพโพ วิญญูหิติ
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ยะทิทังจัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะปุริสะปุคคะลา เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
อาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเนยโย อัญชะลีกะระณีโย อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ
บทสวดพาหุงมหากา (พุทธชัยมงคลคาถา)
1. พาหุง สะหัสสะมะภินิมมิตะสาวุธันตัง ครีเมขะลัง อุทิตะโฆระสะเสนะมารัง
ทานาทิธัมมะวิธินา ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
2. มาราติเรกะมะภิยุชฌิตะสัพพะรัตติง โฆรัมปะนาฬะวะกะมักขะมะถัทธะยักขัง
ขันตีสุทันตะวิธินา ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
3. นาฬาคิริง คะชะวะรัง อะติมัตตะภูตัง ทาวัคคิจักกะมะสะนีวะ สุทารุณันตัง
เมตตัมพุเสกะ วิธินา ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
4. อุกขิตตะขัคคะมะติหัตถะสุทารุณันตัง ธาวันติโย ชะนะปะถังคุลิมาละวันตัง
อิทธีภิสังขะตะมะโน ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
5. กัตตวานะ กัฏฐะมุทะรัง อิวะ คัพภินียา จิญจายะ ทุฏฐะวะจะนัง ชะนะกายะมัชเฌ
สันเตนะ โสมะวิธินา ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
6. สัจจัง วิหายะ มะติสัจจะกะวาทะเกตุง วาทาภิโรปิตะมะนัง อะติอันธะภูตัง
ปัญญาปะทีปะชะลิโต ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
7. นันโทปะนันทะภุชะคัง วิพุธัง มะหิทธิง ปุตเตนะ เถระภุชะเคนะ ทะมาปะยันโต
อิทธูปะเทสะวิธินา ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
8. ทุคคาหะ ทิฏฐิภุชะเคนะ สุทัฏฐะหัตถัง พรัหมัง วิสุทธิชุติมิทธิพะกาภิธานัง
ญาณาคะเทนะ วิธินา ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะมังคะลานิ
เอตาปิ พุทธะชะยะมังคะละอัฏฐะคาถาโย วาจะโน ทินะทิเน สะระเต มะตันที
หิตวานะเนกะวิวิธานิ จุปัททะวานิ โมกขัง สุขัง อะธิคะเมยยะ นะโร สะปัญโญ
...
แปลความหมายของบทสวดพาหุงมหากา
บทสวดพาหุง มีจำนวน 8 บท โดยแต่ละบทมีความหมายที่กล่าวถึงชัยชนะของพระพุทธเจ้าในเรื่องต่างๆ ดังนี้
บทที่ 1 ชัยชนะเหนือศัตรูหมู่มาก
บทที่ 2 ชัยชนะเหนือใจคนที่เป็นปฏิปักษ์
บทที่ 3 ชัยชนะเหนือสัตว์ร้าย และคู่ต่อสู้
บทที่ 4 ชัยชนะเหนือโจร
บทที่ 5 ชัยชนะเหนือการใส่ร้ายป้ายสี
บทที่ 6 ชัยชนะเหนือการโต้ตอบ
บทที่ 7 ชัยชนะเหนือเล่ห์เหลี่ยม
บทที่ 8 ชัยชนะเหนือทิฏฐิของมนุษย์
บทสวดชัยปริตร (มหาการุณิโก)
มหาการุณิโก นาโถ หิตายะ สัพพะปาณินัง ปูเรตวา
ปาระมี สัพพา ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ
โหตุ เต ชะยะมังคะลังฯ
ชะยันโต โพธิยา มูเล สักยานัง
นันทิวัฑฒะโน เอวัง ตะวัง วิชะโย โหหิ ชะยัสสุ ชะยะมังคะเล
อะปะราชิตะปัลลังเก สีเส ปะฐะวิโปกขะเร อะภิเสเก สัพพะ
พุทธานัง อัคคัปปัตโต ปะโมทะติฯ สุนักขัตตัง สุมังคะลัง
สุปะภาตัง สุหุฏฐิตัง สุขะโณ สุมุหุตโต จะ สุยิฏฐัง พรัหมะ
จารีสุ ปะทักขิณัง กายะกัมมัง วาจากัมมัง ปะทักขิณัง ปะทักขิณัง
มโนกัมมัง ปะณิธี เต ปะทักขิณา ปะทักขิณานิ กัตวานะ ละภันตัดเถ ปะทักขิเณฯ
ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะพุทธา นุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต
ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะธัมมา นุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต
ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะสังฆา นุภาเวนะ สะทา โสตถี ภะวันตุ เต
บทสวดอิติปิโส (สวดตามอายุ บวกเพิ่มอีก 1 จบ)
อิติปิโส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชา จาระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู
อะนุตตะโร ปุริสะทัม มะสาระถิ สัตถาเทวะ มะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ
...
แผ่เมตตา และอุทิศส่วนกุศล
สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลาย ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
อะเวรา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรต่อกันและกันเลย
อัพยาปัชฌา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
อนีฆา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเถิดฯ
บทสวดพาหุงมหากาแบบย่อ
บทสวดพาหุงมหากาแบบย่อ หรือหัวใจพาหุง ย่อมาจากบทสวดชัยมงคลคาถา หรือพาหุงมหากา มีใจความว่า “พา มา นา อุ กะ สะ นะ ทุ” โดยแบบย่อนี้จะเพียงการนำคำขึ้นต้นของแต่ละบทมารวมไว้
บทสวดพาหุงมหากาสวดกี่จบถึงจะดี
การสวดบทสวดพาหุงมหากาไม่มีกำหนดจำนวนจบ แต่ส่วนใหญ่จะนิยมสวด 3 จบ, 9 จบ รวมไปถึง 108 จบ เชื่อว่าจะช่วยเสริมสิริมงคลให้กับผู้สวด แต่หากยึดตามหลักการสวดของหลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม แห่งวัดอัมพวัน ท่านจะให้สวดบทพาหุงมหากา 1 จบ และจะต้องสวดบทอิติปิโสเท่าอายุของตนเอง และบวกไปอีก 1 จบ
...
อย่างไรก็ดี ไม่มีข้อกำหนดตายตัวว่าจะต้องสวดบทสวดพาหุงมหากาก่อนนอนหรือตื่นนอน ขึ้นอยู่กับความสะดวกและความสบายใจ
บทสวดพาหุงมหากา หรือบทสวดพาหุง สามารถสวดภาวนาได้ทุกช่วงเวลา ขึ้นอยู่กับความสะดวกและความสบายใจของผู้สวด หากใครไม่มีเวลาก็สามารถสวดบทสวดพาหุงมหากาแบบย่อก็ได้เช่นกัน เชื่อกันว่าเพียงสวดบทสวด 8 คำสั้นๆ ก็ช่วยเสริมสิริมงคลได้เช่นกัน