ในขณะที่ชาวนาพื้นที่อื่นๆ ชะเง้อรอเงินจากรัฐบาล...ชาวนาบ้านโนนศิลาเลิง อ.ฆ้องชัย จ.กาฬสินธุ์ เอาไปขายโรงสีพระราชทาน ไร้ปัญหาเบี้ยวหนี้ หนำซ้ำยังได้ราคาน่าพอใจกว่าจำนำซะอีก“ก่อนนี้ชาวนาอยู่กันแทบไม่ได้ขายข้าวให้โรงสีเอกชนถูกโกงสารพัด กดราคารับซื้อ โกงตาชั่ง โกงความชื้น โกงสิ่งเจือปน แม้แต่ข้าวหอมมะลิ ยัง ได้แค่ตันละ 5-6 พันบาท ไม่คุ้มเลย ผมทำนา 10 ไร่ ได้ข้าว 5-6 เกวียน เอาไปขายโรงสีได้เงิน 3-4 หมื่นบาท ในขณะที่ ค่าปุ๋ย ค่ายา ค่าจ้างรถไถ รถเกี่ยว ต้นทุนปาเข้า 4 หมื่นบาท แล้วเราจะอยู่กันได้อย่างไร แต่หลังจากมีโรงสีพระราชทาน ปัญหาพวกนี้ไม่เกิดอีกเลย เราได้ราคายุติธรรม แม้ตอนหลังจะมีโครงการับจำนำ รัฐบาลให้ราคาดียังสู้เอามาขายให้โรงสีพระราชทานไม่ได้ อย่างหอมมะลิ จำนำให้ตันละ 20,000 บาท แต่พอทดลองเอาไปจำนำ ถูกอ้างหักค่าโน่นค่านี่สารพัด ไหนยังมีค่าเหยียบเบรก แล้วยังต้องรอคิวข้ามวันข้ามคืน ไปๆ มาๆ 2 หมื่น ได้จริงแค่ 14,000 บาท คนไหนทนรอคิวไม่ไหว ยอมขายเอาเงินสด ได้แค่ 11,000 บาท” นายเสรี นาชัยเริ่ม ชาวนาบ้านโนนศิลาเลิง บอกว่าเทียบกันไม่ได้เลยกับขายให้โรงสีพระราชทาน นอกจากจะได้ราคาเท่าๆกับราคาจำนำ ไม่ถูกโกงไม่ ต้องรอคิวนาน ข้าวมาถึงโรงสีขายได้ทันที...ที่สำคัญรับเงินสดๆได้เลย ไม่ต้องรอเอาใบประทวนไปขึ้นเงินนานหลายเดือนเหมือนที่เกิดขึ้นกับการรับจำนำในขณะนี้วันนี้ไม่เพียงแต่ชาวนากาฬสินธุ์เท่านั้น ที่ได้พึ่งพาโรงสีพระราชทาน...ชาวนาจังหวัดใกล้เคียง มุกดาหาร มหาสารคาม ยังมุ่งหน้ามาขายข้าวที่นี้เช่นกัน สำหรับที่มาของโรงสีพระราชทานแห่งนี้ นายเรืองเดช พละเดช ผู้จัดการโรงสีข้าวพระราชทาน เล่าว่า สืบเนื่องมาจากปัญหาชาวนาถูกโรงสีเอกชนเอาเปรียบมาตลอด พระราชพิพัฒนาธร จึงได้ถวาย พระพรขอพระราชทานโรงสีข้าว และ พระบาท สมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้พระราชทานทรัพย์ส่วนพระองค์จำนวน 6.82 ล้านบาท ให้สร้างโรงสีขึ้นมาที่บ้านโนนศิลาเลิง...เริ่มเปิดดำเนินกิจการเมื่อ พ.ย.2541“การบริหารเป็นแบบสหกรณ์บริการ โดยให้สหกรณ์การเกษตรในพื้นที่เป็นหน่วยงานรับซื้อข้าวจากชาวนา ในราคาเท่ากับตลาดหรือราคาจำนำ ส่วนโรงสีทำหน้าที่คอยตรวจพิสูจน์คุณภาพข้าวว่า สมควรจะได้ราคาเท่าไร เรื่องโกงตาชั่งไม่มี เพราะมีกรรมการควบคุมเข้มงวดมาก ส่วนการตรวจคุณภาพข้าว เราจะไม่มีการหักค่าความชื้นหรือสิ่งเจือปน ดูเฉพาะเปอร์เซ็นต์ต้นข้าว ได้มาตรฐานเกิน 40% ไหม ถ้าได้รับเงินในราคาเต็ม แต่ถ้าไม่ถึง ราคารับซื้อก็จะลดไปตามสัดส่วน” และเมื่อสีเสร็จ มีแผนการขายระบายข้าวชัดเจนว่า ส่งไปขายที่ไหน ห้างสรรพสินค้า ภายใต้แบรนด์ ยี่ห้อของตัวเอง...และขายส่งในราคาไม่ต่างจากโรงสีอื่นๆ รับซื้อข้าวให้ราคาสูง แต่ขายระบายในราคาเท่าเอกชน ...ทำไมโรงสีพระราชทานถึงไม่ขาดทุน...คำตอบอยู่ตรง ส่งที่ขายได้ ไม่ใช่มีเฉพาะข้าวสารอย่างเดียว ยังมีแกลบ รำ ปลายข้าวซื้อข้าวเปลือกหอมมะลิ ตันละ 20,000 บาท...สีออกมาได้ข้าวสาร+แกลบ+รำ+ปลายข้าว ขายรวมกันแล้ว เป็นเงิน 22,120 บาทไม่เอาเปรียบชาวนาโรงสียังมีกำไร แล้วที่เอาเปรียบชาวนาจะรวยล้นไปขนาดไหน...จะรับจำนำเพื่อส่งเสริมให้โรงสีโกงชาวนาไปเพื่ออะไร.ชาติชาย ศิริพัฒน์
