ข่าวรัฐบาลตุรกี ไล่เช็กบิลเครือข่ายทหารที่ปฏิวัติ เป็นข้าราชการ ตำรวจ อัยการ กระทั่งผู้พิพากษา (3 พัน) รวมๆกันเป็นจำนวนหลายหมื่น...ทำให้ผมต้องไปค้นอ่านเรื่องการตั้ง “วุยก๊ก” ของโจโฉ
(ฉางต่วนจิง ศาสตร์แห่งการยืดหยุ่นและพลิกแพลง เจ้าหยุยรจนา อธิคม สวัสติญาณ แปล สำนักพิมพ์เต๋าประยุกต์)
ปลายยุคราชวงศ์ฮั่น กังฉินรวบอำนาจราชสำนัก แคว้นทั้งเก้าปั่นป่วนวุ่นวาย รอบราชธานีตั้งป้อมค่ายไว้มากมาย ข้าหลวงใหญ่ทั่วเมืองต่างๆ แม้สละเวลาเข้าช่วยราชธานี ค้ำจุนราชบัลลังก์ แต่ส่วนใหญ่ก็คิดไม่ซื่อ มีเจตนาแฝงเร้น
โจโฉมีสติปัญญาเล็งการณ์ไกล มีความสามารถด้านบู๊เป็นเอก ประจวบเวลาราชวงศ์ฮั่นเสื่อมโทรม ราษฎรทุกข์ยากเดือดร้อน พิจารณาแล้ว ก็ก่อการด้วยใจกล้า ปรึกษาแม่ทัพนายกอง จะรับเสด็จพระเจ้าเหี้ยนเต้ ไปตั้งราชธานีที่ฮูโต๋
ที่ปรึกษาบางคน ค้านว่าเวลายังไม่มาถึง
แต่ซุนฮกหนึ่งในที่ปรึกษา เห็นว่าเวลาสมควร
บัดนี้ องค์จักรพรรดิทรงรถม้าเสด็จกลับแล้ว นักรบทั้งหลายล้วนคิดธำรงราชสำนัก ราษฎรก็จงรักภักดีด้วยหวนระลึกถึงพระคุณเก่าก่อน ฉะนั้นการเชิดชูรับเสด็จ จักได้รับคำสรรเสริญจากคนทั้งปวง เท่ากับคล้อยตามประกาศิตแห่งฟ้า
การเชิดชูความถูกต้อง ตามทำนองคลองธรรม รวบรวมปวงปราชญ์นักรบผู้กล้า ก็คือมหาธรรม
บัดนี้แม้ปัจจัยไม่เอื้อประโยชน์บ้าง แต่ก็ไม่ส่งผลเท่าใดนัก
หากไม่ตัดสินใจอย่างทันกาล ใจคนแชเชือนแล้ว แม้คิดจักทำเช่นนี้อีกก็หาเป็นประโยชน์ไม่
โจโฉเชื่อซุนฮก รับเสด็จองค์จักรพรรดิที่ลกเอี๋ยง ไปสร้างราชธานีที่ฮูโต๋ ฟื้นฟูระเบียบกฎหมายที่เสื่อมโทรมขึ้นใหม่ ปรับปรุงระบอบเก่า ค้ำชูราชสำนักฮั่นไว้
โจโฉวางแผนในกระโจม ควบคุมสถานการณ์แผ่นดิน
ตอนที่ตีอ้วนเสี้ยว ทางเหนือ...มีกำลังทหารน้อยกว่าหลายเท่า ระหว่างรบติดพัน นายทหารใหญ่ ของโจโฉมากมาย ตีสองหน้า เขียนจดหมายไปสวามิภักดิ์อ้วนเสี้ยว
...
เมื่อรบชนะพบจดหมายเหล่านั้น มีข้อเสนอให้สั่งจับเจ้าของจดหมายประหาร แต่โจโฉกลับไม่ทำ บอกว่าในการรบครั้งแรก ตัวเองยังไม่เชื่อว่าจะรบชนะ จึงเข้าใจนายทหารของตัวเอง
แล้วก็สั่งให้เอาจดหมายเหล่านั้นไปเผาทิ้ง
ในช่วงรวบรวมกำลังคน แทนการเสียนายทหารชั้นดี โจโฉก็กลับได้หัวใจนายทหารที่แปรพักตร์ ช่วยรบตะลุยสิบทิศ
ชนะอ้วนเสี้ยวทางเหนือ รุกลงใต้จับผู้นำชื่อเล่าจ๋อง พิชิตกองซุนของทางตะวันออก บำราบเตียวฬ่อทางตะวันตก
เก้าแคว้นร้อยเมืองบนแผ่นดินตกเป็นของโจโฉถึงแปดส่วน
น่าเสียดาย ที่โจโฉยังไม่บรรลุปณิธาน รวบรวมแผ่นดินเป็นหนึ่งเดียว ก็ด่วนถึงแก่กรรม
“เจ้าหยุย” เขียนว่า ผู้ขจัดภัยแก่แผ่นดินได้ ก็อยู่บนแผ่นดินอย่างสงบได้ ผู้ขจัดเรื่องน่ากังวลแก่แผ่นดินได้ ก็เสพสำราญบนแผ่นดินได้ ผู้ขจัดความทุกข์แก่แผ่นดินได้ ก็รับความสุขบนแผ่นดินได้
สกุลโจโฉนำทัพธรรม บำราบจลาจล ฟื้นฟูการปกครองสร้างคุณูปการเป็นที่จดจาร
เมื่อถึงยุคโจผี อาณัติสวรรค์และราษฎรล้วนเป็นใจ โจผีได้บัลลังก์ที่ราชสำนักฮั่นสละให้ ได้พระนามจักรพรรดิเว่ยเหวินตี้ สถาปนาราชวงศ์วุย
อ่านเรื่องนี้แล้ว ใครที่เคยบอกว่า พระเอกในสามก๊กคือเล่าปี่ พระรองคือซุนกวน ส่วนโจโฉเป็นตัวโกง...ผมขอเปลี่ยนใหม่ ขอให้โจโฉเป็นพระเอก
ผมว่านะ โจโฉรบตอนไหน ก็ไม่จับใจ เท่ากับรบชนะอ้วนเสี้ยว การเผาจดหมายนายทหารแปรพักตร์ ยกโทษประหารให้ลูกน้อง ต้องถือว่า โจโฉหัวใจยิ่งใหญ่กว่าทุกผู้นำในสามก๊ก
แล้วธรรมดาของนิยายหรือเรื่องในหนัง พระเอกก็มักชนะตอนจบ ไม่ใช่หรือ?
กิเลน ประลองเชิง